ಸುಮಂಗಲೆ ಶಿರಿನ್
ಪ್ರಜ್ಞೆ ಬರುತ್ತಿದೆ ಆಕೆಗೆ.
ಆದರೆ ಡಾಕ್ಟರರು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ: " ಈ ಸುತ್ತೂ ದಾಟಬೇಕು.
ಬಹಳ ಹೊತ್ತು ಇರೋದಿಲ್ಲ ಈ ಪ್ರಜ್ಙಾವಸ್ಥೆ. ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ಪ್ರಜ್ಞೆ ಬಂದಾಗ
ಅದೇ ನಿರ್ಧಾರದ್ದು. ಆಗ ಎಲ್ಲ ಅಪಾಯವನ್ನೂ ದಾಟದ ಹಾಗೆ."
ಶಿರಿನ್ ಮಲಗಿದ್ದಾಳೆ. ಕರುಳನ್ನು ಕಿತ್ತಾಡಿಸಿದ ಆ 'ನಿದ್ರೆ ಮಾತ್ರೆ'ಗಳ
ಫಲವಾಗಿ,ತೊಳಲಾಡಿ ಜೀವಚ್ಛವದಂತೆ ನೀಡಿಕೊಂಡ ಆ ದೇಹ
ಮತ್ತೆ ಚಲಿಸುವ ಚಿಹ್ನೆಯನ್ನು ತೋರುತ್ತಿದೆ.
ಆ ಹದಿನೇಳರ ಹುಡಿಗಿಯ,-ಆಸ್ಪತ್ರೆಯ ಬಿಳಿಯ ನಿಲುವಂಗಿಯಲ್ಲಿ
ದೇವಿಯ ಹಾಗೆ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ.
ದೇವಿ ! ಇತ್ತ ನೋಡಮ್ಮ ! ಆಳುತ್ತ ಸುತ್ತಲೂ ನಿಂತಿರುವ ತಾಯಿ,
ತಂದೆ, ಆ ಇಬ್ಬರು ತಂಗಿಯರು; ತುಟಿ ಪಿಟ್ಟಿನ್ನದೆ ಭೀತಿಯ ಮುಖಮುದ್ರೆ
ಯಿಂದ ನಿನ್ನನ್ನೆ ನೋಡುತ್ತಿರುವ ಕಿರಿಯ ಇನ್ನಿಬ್ಬರು ಸೋದರಿಯರು;
ಆ ಡಾಕ್ಟರು-ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಲೇಡಿ ಡಾಕ್ಟರು, ನಿನ್ನ ತಂದೆಯ ಮಿತ್ರರು
ಯಾರೊ ಒಬ್ಬರು-, ಇವರನ್ನೆಲ್ಲ ಒಮ್ಮೆ ನೋಡಮ್ಮ..........
ಶಿರಿನ್ ಕನವರಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ. ಬಿಳಿಚಿಕೊಂಡ ಆ ತುಟಗಳ ಮೇಲೆ
ಮುಗುಳ್ನಗು ಲಾಸ್ಯವಾಡುತ್ತಿದೆ. ತೆಳ್ಳನೆ ಬೀಸುತಿರುವ ಗಾಳಿಯಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿ
ಕೊಂಡು ಆ ಮುಂಗುರುಳು ಹಣೆಯ ಮೇಲೆ ಹರಿದಾಡುತ್ತಿದೆ. ಆ ಕಿವಿಗಳಲ್ಲಿ
ಗುಂಯ್ ಗುಂಯ್ ಗುಂಯಾರವನ್ನು ಆಕೆ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ. ಅದು ಮಂಗಳ
ವಾದ್ಯ-ಶಹನಾಯ್ !
ಆದರೆ ಆ ಕಣ್ಣುಗಳ ಮಾತಾಡುತ್ತಿವೆ.
" ಬೇಡಿ....ಈ ಮಂಗಳವಾದ್ಯ ಬೇಡಿ......ಬರೆ ಶಹನಾಯ್ ನೀವು
ಬಿಟ್ಟೀರಾ ? ಜತೆಯಲ್ಲೇ ಮಂತ್ರ-ತಂತ್ರಗಳನ್ನು ತರುವವರು ನೀವು.
ನಮಿಬ್ಬರ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ನೀವು ಕೈಹಾಕಬೇಡಿ...."
