________________
ಕರ್ಣಾಟಕ ಕಾವ್ಯಮಂಜರಿ ವ|| ಎಂದು ಬಿನ್ನಪಂಗೆಯ್ದು ಬಸಂತನ ಮಂತಣದ ಮಾತಂ ಸೊರ್ಕಾ ನ ಮಂತಣೆಯ ಮಾವಂತನ ಮಾತಂ ಮನ್ನಿಸುವಂತೆ ಮನ್ನಿಸಿ ತೆಂಗು ೪ಯೆಂಬ ದೂದನಂಕರೆದು, – ಗೊರವನಲ್ಲಿಗೆ ಪೋಗಿ ನಮ್ಮ ಸೇವೆಯಂ ತಡೆಯದೆ ಬಿಡಿಸಿಕೊಂಡು ಬಾಯೆಂದೊಡಾತಂ ಬೇಗಂ ಮುಂಜುವೆಟ್ಟ ವನೆಯ್ದೆ ತಟ್ಟಿ ಬನದ ಚೆ೦ ನೋಡಿ ಮೆಚ್ಚು ತುಂ ಬಂದು ತನ್ನ ಬರವಂ ಪಡಿಯಅರ್ಗಪಿ ತೆಂಪದೋಲಗದೆಡೆಯಂ ಪುಗಳೊಡನೆ ! ಉರಿಗಣ್ಣಿನೊಗೆದ ಬೀರಂ। ಬೆರಸೋದವಿದ ನಂಜು ರೂವುವೆತ್ತವೊಲೇನ || ಚರಿಯಂ ಪುಟ್ಟಿಸಿದರೋ ಬಂ | ದೆರಡುಂ ಕೆಲದಲ್ಲಿ ನಿಂದ ಬೀರಗಣೇಸರ್ ! || ೧೬೧ ಬಗೆ ಪೊಸೂಸದೆ ಕೈಯಂ || ಮುಗಿದೊಲವಿಂ ನೋಡಿ ಪೆರ್ಚುತುಂ ತಿರಿಸುಳಿಯ೦ || ಪೊಗುತ್ತಿರ್ತರದಿಂದೋ ಅಗದೊಳ್ ಕುಲ್ಬರ್ಗ ಜತಿಗಳೇನೊಪ್ಪಿ ದರೋ! || ೧೬ತಿ ಬಳಸಿದ ತರಗೆಗಳ ಮಾ | ರ್ಪೊಳವೊಂದಿದ ಪೊನ್ನ ಬಿಟ್ಟು ಕೈಯಂ ಕಾಲ೦ || ತಳೆದಿರ್ದುದೆಂಬಿನಂ ಕ || ಸ್ಟೋಳಿಸಿದನಂತವರ ಪಕ್ಕದೊಪಲಗಣ್ಣಂ || ೧೬೫ ಸೊಗಯಿಪ ಪೊನ್ನ ನೇವುರದ ಮೆಲ್ಲುಲಿ ಮಾಣದೆ ಮೂಟು ಕಣ್ಣನಂ! ಪೊಗವೊಲು ಪೊಣೆ ಪಿರಿದುಂ ಸು- ವಾನುಡಿವೆಣ್ಣನಾಂತ ನಾ || ಿಗಮಿರದಕ್ಟದಾವರೆಯ ಚೆಂದವನಂದೊಳಕೆಯ್ಯ ಬಂದು ನೆ | ಟ್ವಗೆ ಬಲವಕ್ಕದೊಳ್ ನೆಲಸಿ ಕಣ್ಣೆಸೆದಂ ಬಿದಿ ನಿಂದು ನೋರಾ ! = =
