ಆವಿಜನ 0ನು ಸಂಗಂ ಎಸವ ಶೇಷಾದ್ರೀಶನಂಘ್ರಯ ಭಜಿಸಿಬದು ಗುರುವ ಸೇವಿಸಲಿಲ್ಲ ಹರಿಯಧ್ಯಾನಿಸಲಿಲ್ಲ, ಹಿರಿಯರಾಣತಿ ಕಂದನ್ನು-ವರವಕಲಿಸು ಸುವ್ರತ | ಮರಿ Iko! ಯಂತ ಚರಿಸಲಿಲ್ಲ ! ವರತಪೋಧನರ ಪಚರಿತಗಳನಲಿಸ ಆಪದೇಶ. ಲಿಲ್ಲ ಅರಿತವರ ಬಳಿಯಲ್ಲಿ ಸಂಚರಿಸಲಿಲ್ಲವಲ್ಲಾ ! ಬರಿದೆ | ರಾಗಾ- ರತುನಾ ದೊರಕಿತಲ್ಲ ೧ | ಹರಿದಿನವೂಚನೆಯನು ಮಾಡಲಿಲ್ಲ, ಹರಿಯ ಭಜಿಸಮಾನಸ-ದೂರಯ-ಶ್ರೀನರಹರಿಯ || ಪಲ್ಲ || ಗುಣಂಗಳನೊಮ್ಮ ಪಾಡಲಿಲ್ಲt ಹರಿಕಥೆಯ ಭಕ್ತಿಯಿಂ ಪ್ರಕ ಭಜಿಸು ಮನಸ ತ್ರಿಜಗದರಸ | ನಿಜಭಜಕ ಜನಾಶ್ರಯ ಸು ಟ ಮಾಡಿಸಲಿಲ್ಲ ದುರಿತಕೋಟಿಯಗೈದು ನರಕಕಡೆಯಾದ ಜನ ಬಂಧನ | ಅಜಮುಖಾರ್ಚಿತ ಪಾದಪಂಕಜ ಅಜಾಮಿ ನಲ್ಲ || ಬರಿದೆ ||೨|| ಕರಚರಣ ಮೊದಲಾದ ಕರಣಂಗ wವರದ ನಂಘ್ರಯ|| ಭಜಿಸೆ ||ಅನುಪಲ್ಲ!l ಪವನನಂದನಸೇ ಇಂಪಡೆದೂ ! ಪರರಿಗುಪಕಾರ ವಿನಿತಿಲ್ಲದೆಯೆ ಮರೆದು ಗುರು ವ್ಯನ-ಪದ್ಮಾಕ್ಷನ-ಪಾವನ ಗುಣಶೀಲನ | ಪರಮಾತ್ಮನ : ಹಿರಿಯರಾಚಾರವೆಲ್ಲವಂ ಚರಿರಿದು ನರಜನ್ಮವನೆ ವ್ಯರ್ಥ ಪತಿತ ಪಾವನ ನಾಮನ!! ಅಪಾರ ಮಹಿಮನ || ಶುರಹರಾ ವನ್ನಿಸಿದ ಮದವಡೆದು || ಬಂದ Hall ಇನ್ನೆನಗೆ ಗತಿಯ ರ್ಚಿತ ಪಾದಯುಗನಸದಬಾಂಧವ ವಂಶತಿಲಕನ | ಪಾದಾ ರು 'ಮನಿಸುವರವರಾರು | ಅನ್ನದಾರಲ್ಲಿ ಹೇಳುವನೆನ್ನ ದೂ ಪಹೃತಶಾಪನೆನಿಸಿದಪರಮ ಕರುಣಾ ಭರಿತರಾಮನ ಭಜಿಸ್ಯೆ ರು||ನಿನ್ನನೇ ಮರೆಹೊಕ್ಕು ನೀನೇಗತಿಯೆಂದಿರುವ ಮನಿ || ೧ || ಶ್ರೀಕರಮುಖಜಿತಸೋಮನ- ದಾನವಕುಲ- ಸಲಿಬೇಕಯ್ಯ ಪನ್ನಗಾಚಲನಿಲಯ ||ಬರಿದೆ ಕಾಲವ|||| ಭೀಕರಶೌರ್ಯ ಸಾಗರನ-ಸುಗುಣಾರಾಮನ-ಪಾಕಶಾಸನ ಸಮಾಧಾನ. ವಂದಿತನ | ಭಯನಾಶನ ಕಾಕುತ್ಸಕುಲದೀಪನಾ ಸಾಕೇತ ಮನಸ್ಸಿ, ಎಲೈ ಮನಸ್ಸೇ! ಈಗಲಾದರೂ ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪ ನಗರ ನಿಲಯನ | ರಾಕೇ೦ದು ಸನ್ನಿಭವೇತನ | ಲೋಕ ವಯ್ಕೆ ಸಂತೋಷಎಚ್ಚೆತ್ತು ಕಣ್ಣೆರೆದಾಗಲೇ ಮುಂದೆ ಮೋಹನ ಮೇಘಶ್ಯಾಮನ || ಭಜಿಸ್ಯ ||೨|| ಕಾಣುವ ವಸ್ತುವಿನ ಆಕಾರ, ವಿಚಾರ, ಗುಣ, ಪ್ರಯೋಜನಾ ನ ಚ ನ || ದಿಗಳನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಪರಿಶೀಲಿಸಿ ಬಿಡಬೇಕು, ಹಾಗೆ ಮಾಡಿ ಭಜಿಸು ಬದುಕು ಮನಸ್ಸೇ ಮನಸ್ಸೆ, ಮಮಕಾರ ವ್ಯಾಧಿ ದರ ಕಟ್ಟಿಗೆ ಬಿದ್ದ ವಸ್ತು, ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಸ್ಥಿರವಾಗಿದ್ದು * ನಾಶನನಾದ ಮಾಧವನನ್ನು ಭಜಿಸಿ ಬದುಕುಸ್ಮರಣ ಕಂದಾಗ ಸಾಕಾರರೂಪದಿಂದ ಗೋಚರಕ್ಕೆ ಬರುವುದು. ತ್ರದಿಂದಲೇ ಸಮಸ್ಯ, ಜನ್ಮಜನ್ಮಾಂತರಾರ್ಜಿತವಾದ- ಆದುದರಿoದ, ಜ್ಞಾನೋದಯವಾದಾಗಲೇ ಶ್ರೀನಿವಾಸನನ್ನು ಘೋರಪಾತಕರಾಶಿಯೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಭAಭೂತವಾಗಿ ಮಾಡಿ ಧ್ಯಾನದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ನೋಡು; ಆತ್ಮಸಂಯಮ ಮಾಡು; ಪರಿಶುದ್ಧಾತ್ಮನನ್ನಿ ಸುವಂತೆ ಮಾಡಬಲ್ಲ ಅಪಾರ ಮಹಿವ ದಾಸ ಧರ್ಮಗಳಲ್ಲಿ ಮನಸ್ಸಿಡು, ಪರಮಾತ್ಮನ ಅನುಗ್ರಹ ನಾದ ಶ್ರೀಹರಿಯ ನಾಮಸಂಕೀರ್ತನೆಯನ್ನು ಮಾಡು; ನನ್ನು ಬೇಡು ಧರ್ಮವೇ ನಿನ್ನನ್ನು ಮೂಂದ ಕಾಪಾಡುವ ಮನಸ್ಸೆ! ಹರಿನಾಮ ಸಂಕೀರ್ತನೆಯಿಂದ ಆಗುವ ಆತ್ಮಾ ಅಸ್ತ್ರನೆಂಬುವದನ್ನು ನೆನಪಿನಲ್ಲಿಡು, ಧರ್ಮ ವೊಂದಲ್ಲದೆ ನಿನಗೆ ನಂದವನ್ನು ಅನುಭವವಾಡು; ಧನ್ಯನೆಂದಾಡು, ಹರಿಯನ್ನು ನಿನ್ನ ತಾಯಿ, ತಂದೆ, ಪುತ್ರಪರಿವಾರಾದಿಗಳು ನೆರವಾಗುವುದಿ ಕೊಂಡಾಡು; ಮರವೆಯನ್ನು ಬಿಡು, ಮೋಹವನ್ನಿಡಾಡು!!! ಲ್ಲವೆಂಬ ನೀತಿಗೆ ಕಿವಿಗುರು, ಏಕೆನ್ನು ವೆಯೋ- ಎಲೈ ಚಂಚಲ ಮನಸ್ಸೇ! ಶಾಶ್ವತ ಸುಖಾನಂದ ಪ್ರದವಾ CC ಏಕ ಏವಸುಕೃಷ್ಣರ್ಮೋ ನಿಧನೇ ದ ಹರಿನಾಮ ಕೀರ್ತನವನ್ನುಳಿದು, ಸದಾಚಾರ, ಸತ್ಯಚರ ಹೈನುಯಾತಿಯ | ಣಗಳನ್ನು ತೊರೆದು, ' ನಾನು, ನನ್ನದು, ಇದು ನನಗಾಗಿ' ಶರೀರೇಣ ಶಮಂ ನಾಕಂ ಕರ್ವ ಮನ ಅಂತಂಬ ಮಮಕಾರ ವ್ಯಾಧಿಯಿಂದ ಪೀಡಿತನಾಗಿ ನರಳುವ ಶುಗಚ್ಛತಿ” | ಮನುಜನಿಗೆ ಶಾಂತಿಯುಂಟ ? ಸುಖವಂಚಿ-ಏನುಂಟು ? ಎಂಬಂತ ನಿನ್ನ ಅಂತ್ಯಕಾಲದಲ್ಲಿ, ಯಮದೂತರು ಬಂದು ಹಾಹಾಕಾರವಂಟಲ್ಲದೆ ಮತ್ತೇನುಚು ? ನಿನ್ನನ್ನು ಕಾಲ ಪಾಶಗಳಿಂದ ಕಟ್ಟಿ ಸಳೆದೊಯ್ದ ಕಾಲದಲ್ಲಿ, ಅದೇನೆಂದೆ, ಮನಸ್ಸೇ? ಆಗ ನಿನ್ನ, ಈ ಲೋಕದ ಶತ್ರಪರಿಜನರೆನಿಸಿದ್ದ ವಿತ್ತ ದಾಸ ಚತಾಪ. ರೆಲ್ಲರೂ ಸುಮ್ಮನೆ ನೋಡುತ್ತಿರುವರೇ ಹೊರತು, ಆಗ ನಿನ್ನ ರಾಗಾ- (ಯಾರುಬದುಕಿದರಯ್ಯ) ನ್ನು ಯಾರೂ ಸಂತೃಸಲಾರರು, ಆಗ ನಿನ್ನೊಡನೆ ಬಂದು ಬರಿದೆ ಕಾಲವ ಕಳದೆ ನರಹರಿಯ ಧ್ಯಾನಿಸದೆ | ಸ | ಪರಿ ನಿನ್ನನ್ನು ಯಮಪಾಶದಿಂದ ಬಿಡಿಸಿ ಸುಖದ ಕಲೆಗೆ ಕರೆದೂ ಶಯ ಭೋಗದಲಿ ಮರುಳನಂದದಿ ಮರದ 11- ಅನು | ಹೈ ಪರಮg ಬಂಧುವದರ, ಧರ್ಮವೊಂದೇ!
