bಕಿ ವಿಕ್ರಮಾರ್ಜನವಿಜಯಕಿ. ಇು ಸುಭದ್ರೆಯನಭಿ ಮನ್ಯುವೆರಸು ದ್ವಾರಾವತಿಗೆ ಕಳಿಸಿ ನಿಜಪರಿಜನಂಬೆರಸು ಗಂಗೆಯಂ ಸಾಯ್ತ ದಳಪಡುವಣದೆಸೆಯ ಕಾವ್ಯ ಕವನದ ಬಟ್ಟೆಯಂ ತಗುಳು ಪೋಗವೋಗೆ ಆ ನ ಪಾ ೯ ಗ ಮ ೦ � ಚಂ । ದೆಸಸುರೇಬಿಪಚ್ಚೆಯೊಳ ಮುಚ್ಚಿ ಮುಸುಕಿದವಾಖ್ಯೆಯಾದುದಾ ಗನಳಿನೀಳನೀಳಗಳಕಂಠತಮಾಳವಿನೀಳನೀರದ ! ಪ್ರಸರವಿಭಾಸಿಯಾದುದು ಸಮೀರನುದಾರಕದಂಎಕೇತಕೀ ಪಸರರಜಸ್ತರಪ್ರಕಟಬಾಂಸುಳವಾದುದು ಮೇಮಕಾಲದೊಳ್ | 99 | ಕರಿಯೆ ಮುಗಿಲ್ಲ೪ ೦ಗಗನವುಂಡಳವೊಬ್ಬರೆ ಸೋಗೆಯಿಂ ವನಾಂ ತರಮಸದೊಪ್ಪೆ ತೋರ್ಪ್ಪ ಮೊಳವಲ್ಲ ೪ನೀಧರದೇವಿಭಾಗವೆ ! ೩ರೆಪೊಸವೇ ಟಕಾಳರೆರ್ದೆಗಳೆರಗಾಣಿ ಪೊಡರ್ಪ್ಪುಗಂಡು ವೇಂ ಕರಿತುವದೇಂ ಕಲಂಕಿದುವದೇಂ ಕುಚಿಗೊಂಡುವದೇಂ ಕನಲ್ಲುವೋ || ವ || ಅದಲ್ಲದೆಯುಂ || ಮ ॥ ಭವಲಾಲಾಟವಿಲೋಚನಾಗ್ನಿಶಿಖೆಯಿಂ ಬೆಂದಳ್ಳಿ ವುತ್ತಂಮನೋ ಭವನಚ್ಚತಡೆ ಕಾಮಕಾಂತೆ ಬಚ್ಯಂ ತನ್ನಿಚ್ಛೆಯಿಂ ಮೆಚ್ಚಿಬಂ ! ಣವುರಂತೀವಿದರಾಯಾಯು ನವಿಲಿಂ ಕಂದಂಗಳಿ೦ದಿ೦ದ್ರಗೊ ಪವಿಳಾಸಂಗಳಿನಾಲಿಕಲ್ಲವಂಲಿಂ ಕಾರೊಳ್ಳಹೀ ಮಂಡಲಂ | 101 {. ಚಂ || ಪೊಳೆವವರೇ೦ದ್ರಗೊಪದ ಪರ್ಸುಳಿವುಲ್ಲಳ ತಳ ಕಾರ್ಮುಗಿ ೪ಳ ಕಿಗೊಂಕುಗೊಂಕಿದ ಪೊನಲ್ಲಳ ಕಂಪು ಪಸುರ್ಪ್ಪು ಕರ್ಪ್ಪು ಬೆ ಳ್ಳಕೊಳೆ ಕಕ್ರ ಕಾರ್ಮುಕವಿಳಾಸವನೇನೆರ್ದೆಗೊ೦ಡು ಬೇಟದ ತಳಗವನುಂಟುಮಾಡಿದುದೊ ಕಾಮನ ಕಾರ್ಮುಕದಂತೆ ಕಾರ್ಮುಕಂ॥ ವ ಣ ಅಂತುತಮಗಿದಿರ೦ಬರ್ಪ್ಪಂತ ಎಂದ ಪಯೋಧರ ಕಾಲದಳರಡುತಡಿಯು ಮಂ ಪೊಯು ಪರಿವ ತೋಣಿಗಳುಮಂ ತೋವಲ್ಲು ಸೊಗಯಿಸುವಡವಿಗಳುಮಂ ಪಸಿಯನೇತ್ರವುಂ ಪಚ್ಚವಡಿಸಿದಂತ ಪಸುರ್ಪುವಡೆದ ನೆಲದೊಳ್ಳಚ್ಛಯ ಪದ್ಮರಾಗದ ವರಲ್ಲಳಂ ಎಲಿಗೆದಜದಂತೆ ಪರ್ಸುಸೆವ ನೆಲದೊಳುಪಾಶ್ರಯಂಬಡೆದಳಂಕರಿಸು ಎಂದ್ರಗೋಪಗಳುನುಂ ಕಿಸುಗಾಡ ನೆಲಂಗಳಳದಳರ ಬಣ್ಣ ದುಂಕೆಯೊಂಡು ವಿಕಹಿ ಗಳ ಮನಮನೊನಲಿಸುವಂತೆ ಜಲಜಲನೆ ಪರಿದ ಬಿನಲ್ಲಳುವುಂ ಕಂಡು ತಮ್ಮ ಕಣ್ಣಂ ಮನಕಂ ಸೊಗಯಿಸ ಪಯಣಂಬಂದು ಕಾವ್ಯ ಕವನಮಂ ಪುಗುತಂದರ ಧಂತಂದೊಡೆ |
