ವಿಕ್ರಮಾರ್ಜುನವಿಜಯಂ ಮ | ದೆಸೆಗೆತ್ತಂಗಜಲತ್ತು ವಿರ್ಚ್ಛ ಪುಲಿಯಿಂ ನೀಳಾಧ್ರನಂ ದಂತಿಗೆ ಇು ಸಿರಿಲ್ಲಾಗಸಕೆಯ್ತಿಪಾಯ ಪಲವುಂಸಿಂಗಂಗಳಿ೦ದೆತ್ತಗು | ರ್ಮೈಸಿ ಕಾರ್ಯಗಳಿಂಮದಾಂಧವರಗಂಧಭಂಗ೪೦ ಕಣ್ಣಗು ರ್ವಿನೆಯುಂ ಚಿತ್ತದೊಳಂದು ಕಾವ್ಯ ಕವನ ಮಾಡಿತ್ತತಿಪ್ರೀತಿಯಂ |
- ಕಿ ಾ ರ ವ ಧ೦ � ದ | ಅಂತುಸೌಮ್ಯಭಯಂಕರಾಕಾರದಪ್ಪ ಕಾಮ್ಯಕವನಮಂ ಪುಗುತಲ್ಲಿ ತದನಾಧಿಪತಿಯಪ್ಪ ದೈತ್ಯಂ ಕಿರನವರಂ ಪುಗಲೀಯದಡ್ಡ ಮಾಗಿರೆ |
ವು | ಮಸಿಯಂಭುಂಜಿಸಿದಂತುಟಪ್ಪತನು ನೀಳಂಭೂಧರಂ ದಡಗ ಜೊಸಮಿಂಚುಗ್ರವಿಲೋಚನಂ ದಿವಿಜನೋಪಂ ಕಾರೂ ಮೇಣ್ ಕಾಳರ ಕಸನೋ ಪೇಟೆನೆ ಎಂದು ತಾಗೆ ಗದೆಯಂಕಂಡೆಯ್ದ ಭೀಮಂ ಸಿರಿ ಲ್ಲು ಸಿಡಿಲ್ಲೋಯ್ದ ವೊಲಾಗೆ ಪೊಯ್ದು ನೆಳೆಯೋಳ್ಯವಿರನಂ ವೀರನಂ 1 1041 ವ | ಅಂತುಕಿರನಂ ಕೊಂದು ಕುಮ್ಮಕವನಮಂ ಪೊಕ್ಕು ತದನತವೊ ಧನರ ಗೋಷ್ಟಿಯೊಳದಟವಿಕರ ಬಿಟ್ಟಿಯೊಳಂ ತಮಗಿಂದ್ರಪ್ರಸ್ಥದ ರಾಜ್ಯಶ್ರೀಯಲಂ ಮನುಳಿಸ || ಪಿರಿಯಕ್ಕರ 11 ಪಿರಿಯದುರಂಗಳ ಪಾಡವಾಗೆ ಪೊಳವೆಳದಳರ್ಗಳ ಸಜ್ಜೆಯಾಗೆ ಪಿರಿಯನಡುಗಳ ಮಜ್ಞನಮಗೆ ಪೊಸನರ ದೇವಾಂಗನಮಗೆ ! ಪರಿದ ತುಗೆಲೆಯ ಪರಿಯಣಮಗೆ ಪಲವತ್ತಿದ ಬೆನಗೆ ಸಿರಿಯ ಮಹಿಮಯಂ ಮಣಿಯಲೇನಾರ್ತ್ತುದೋಬನದೊಳಿರ್ಪ್ಪಿರವಪಾಂಡವರು ಉ | ಗಸಡ್ ಸಿಂಹಪೀಠವುಳಿನೀರುತಿ ಮಂಗಳಗೀತಿ ಭತಳಂ ಕಾಸು ವ್ಯಗತ್ರಜಂ ಪರಿಜನಂ ಪೊದಲಿಗನಲೆ ಮೊಕ್ಕಳಂ | ಬೀಸುವಗಾಳಿ ಬಾಪುರದಗಳಿರುನಲ್ಲೂರವತ್ತ ದೇಂ ಸುಖ ವಾಸನಿಮಿತ್ತವಾಯೊ ವನವಾಸನಿವಸಮ ಖಂಡುಪುತ್ರರಾ ! 106 # ದೈತ ತ ವ ನ ವೃ ತ್ತಾ ೦ ತ೦ * ದ | ಅಂತು ಕಾವು ಕವನದೊಳಯ್ತು ವರುಷವಿರ್ದ್ದಾಜನೆಯವರುಷದಳ ದ ಕಲದೊಳೂಂದಿ ಈದಿಸಿ ಗಗನತಳಮಂ ತಜುಂಬುವಂತಿರ್ದ್ದ ಶಿಖರಿಶಿಖರಂಗ ಇಂದು ದೆಸೆಗಳಂ ತಡವರಿಸಿಕಳಂತ ಎಳ್ಳಬಳೆದು ಸೊಗಯಿಸುವವರ್ನ್ನುರಂಗ ಆಂದಂ ಧನಲಕ್ಷ್ಮಿಯ ಗೋಪುಂಡಲದಂತಿದ್ದ ಕಡವಿನ ಕಶಯ ಬಂಡುಗಳಿಂದ, .
