66 ವಿಕ್ರಮಾರ್ಜುನವಿಜಯಂ. _ 144 18, ಕಂ ! ಅಳತೋತ್ಸವಧ್ವಜಂತುಕ ವಿಳಸನಮಂ ಮುಂದೆ ನಿನಗೆ ತಪ್ಪ೯೦ತಿರ ಕ | ಸ್ಕೊ ಳಿಸಿರ್ದ್ದುದು ನೋಡ ಹಿಮಾ ಚಳ ಶಿಖರ ದಮೇಲೆ ಪಾಯಗಂಗಾಸ್ಕೋತಂ ವ ಎಂದು ಗುಹ್ಯ ಕಂ ಹಿಮವನ್ಮಹೀಧರಮಂ ತೋ ತುರಿ ಬಂದು | ಉ | ಸುಳತನಾಳ ಕಾನನಭರೋದ್ದ ತಸಿಂಧುರಕಂಠಗರ್ಜ್ಜನಾ ಭೀಳಮನಂಎರಚರವಧಕರಪಲ್ಲ ವಸ೦ಚಳಲ್ಲ ತಾಂ ದೊಳಮನಾಶ್ರಿತಾಧಿನದಕಳ ಮನತೃಧರೀಕೃತ೦ತಕು ತೀಳಮನಿಂದುಕ೦ತ ಮಯ ಕೈಳಮನೆಯ್ತಿ ದನಿಂದ್ರಕೀಳಮಂ || 145 || ಮ | ಕಮಳಾಂತರ್ಗ್ಗತಗಂಧ ಬಂಧು ನಯದಿಂ ಬಂದಪ್ಪಿ ಕೆಳಂತೆ ಗಾ ೪ ಮನಂಗೊಂಡಿರೆ ತೀಡೆ ಶೃಂಗರುತಿಗಳಾಂಗಲ್ಯಗೇಯಂಗಳಂ | ದವನಂದೀಯೆ ಮಡಲು ಪೂತ ಲತೆಗಳ್ಯಯ್ದೆ ಯು ನೀಡಲ್ಯಮ ರ್ಫೈಮಸೀವಂತವೊಲಾದುದದಿ ಹರಿಗಂಗಿಪ್ಪಾರ್ತ್‌ಸಂಸಿದ್ದಿ ಯಂ 146 | ವ \ ಆಗಳು ಹ್ಯಸನಿಂಡ್ರಸುತನನಿಂದ್ಯಕೀಲನಕೇಂದ್ರದ ಚಂದ್ರಕಾಂತಶಿಲಾತಲ ದೊಳಿಸಿ ಬೀಳ್ಕೊಂಡು ಪೊ ದನಿತ್ತ ವಿಕ್ರಮಾರ್ಜ್ಞನಂ ಪರಂತಪಂ ತಪೋನಿಯವು ನಿಯಮಿತನಾಗಿ ಮ ಪ್ರ ಭಸಿತಂ ಕರ್ಪೂರ ಕಾಳಾಗಿಗರುಬಹುಳರಜಂ ವಲ್ಕಲಂ ಕಲ್ಪವೃಕ್ಷ ಪ್ರಸವಂ ಯಜೋಪವೀತಂ ಕನಕಕಮಳನಾಳೆ ತ್ವರಂ ನಿಚ್ಚನಿಚ್ಛ• | ಪೊಸತೆಂಬಂತಾಗೆ ಪಾರ್ತ೦ಗೊಸೆದು ತುಡಲುಡಲ್ಲೂ ಸಲುಂ ಸಾನಂ ಸಾ ಧಿಸಿತುದ್ಯಕ್ತಿಭಾರಾನತವನವನಿತಾವೃಂದಮಾನಂದದಿಂದಂ | 147 # ಚಂ ! ಅದಿರದ ಚಿತ್ರ ಮಳ್ಳದ ಮನಂ ಬಗೆಗೊಳ್ಳದ ಮೋ ಹಮ ಕ ಟ್ರದ ಜಡೆ ತೊಟ್ಟ ರತ್ನ ಕವಚಂ ಕೊರಳೊಳ್ಳಲೆ ಕೆದ ಬಿ)ಯ | ತದೆ ಬಿಗಿದಿರ್ದೈರಣೆ ಮಸುಪ್ಪಸಿಖೇಟಕವಿ೦ತಿವೊಂದುಕುಂ ದದೆ ನಿಲೆ ನೋ ನೋಟಕರ್ಗೆ ಸೌಭಯಂಕರನಾದನರ್ಜನಂ | ದ | ಅಂತು ಪರಾಶರನಂದನನುಪ ದೇಶದೊಳಪನಪ್ರಭಂ ತಪಂಗೆಯ್ಯಲಗು ಲೌಡೆ | ಚಂ | ಕರ್ರಿಣಿಯ ಸೀಯೆನಿಪ್ಪ ಮೊಲೆವಾಲೆ ತಗುಳುದು ತಳ್ಳಿ ಕೋರ ಕೇ | ಸರಿ ಹರಿಪೋತನುಂ ಬೆದಳತುಂ ಕರಿಪೋತವವುಂಡುಗರ್ಚ್ಚ ಕೇ | ಸರಿಣಿಯ ಕೆಚ್ಚಲಂ ತುಡುಕುತುಂ ಪರಿದತ್ತು ಕುರಂಗಯಧದೊ ಥೈರಸಿದುವಂದು ಪೆರ್ಬ್ಬುಲಿಗಳಿ೦ದ್ರತನೂಜತಪಃ ಪ್ರಭಾವದಿಂ 11 149 | ವ || ಮತ್ತವಾಗಿರೀಂದ್ರಕಂದರದೊಳ ಪಂಗೆಯ್ದು ತಪೋಧನರ ತಪಸುಗಳೆಲ್ಲ ಮಾತನತಪೋಮಯಶಿಖಿಗಳಿ೦ ಬೆಂದು ಬೆಂದ ನುಲ್ಲಿಯಂತೇತರ್ಕ್ಕ೦ ಮುಟ್ಟಿಲ್ಲದೆ
