దిక్లే 339 ಕಾರಣವಿತ್ತು, ಆ ಎಳೆಯರ ಅಕ್ಕನೊಬ್ಬಳು ಮಹಾರಾಣೀಸ್ ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಓದು ತಿದ್ದಳು, ಬಿ.ಎ ತರಗತಿಯಲ್ಲಿ, ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಯಶಃ ತನಗಿಂತ ಚಿಕ್ಕವಳು. ごごじ ಹಳ್ಳಿಯವನಾದ ごさfoご○J○ 25ぐrö ごき ಅಧ್ಯಯನ ಆರಂಭಿಸಿರಬೇಕು. ಸು೦ದರಿ, ಶೃಂಗಾರ ప్రింు. ఆరే బ్బెళిగే ಬಿದ್ದಾಗಲೆಲ್ಲ ಮುರಲೀಧರನಿಗೆ, ತಾನು ಬಡವನೆಂಬುದು ನೆನಪಾಗುತಿತ್ತು. ತನ್ನ ಉಡುಗೆತೊಡುಗೆಯ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಲಜ್ಜೆ ఎనిస్ుత్తికేు. తెన్నెన్నె ఆరే ప్రి,తిసిదౌరాణ ప్రిశితిస్బయేుదేందోు ಹುಚ್ಚು ojoso ನೆಯನೂ ಆತನನ್ನು ಕಾಡಿತು. ಆದರೆ ಆ ಹುಡುಗಿ, ವಿದ್ಯಾರ್ಜನೆಗೂ అనురేణలచిల్లనే ఆ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಯ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಉದಾಸೀನಳಾಗಿಯೇ ಇದ್ದಳು. ಎಳೆಯರು ಪಾಠದ ನಡುವೆ ಅಕ್ಕನ ಪ್ರಸ್ತಾಪವೆತ್ತಿದರೆ, ಅಥವಾ పాJణంగ తాJండాJణ883దిండా ఆజేయు ಸ್ವರ కేeళిదారి, చెురాలిఁధారన కిచి నిచిురుతితే, ఆలే ఆందోుకేళ్ళత్తి : శ్రీశివాంతే రేన్యే ಬಡವನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸಬಾರದು ಎಂದು ಎಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದೆ? ટુંડિત నిబFంధాTiళJణ ಉಂಟೆ? ಆತ ಹಾಗೆ ಯೋಚಿಸಿದರೂ ಅವಳ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಸವಿಯಾದುದು ಏನೂ ಇರಲಿಲ್ಲ ಆತನಿಗೋಸ್ವರ. ಮುರಲೀಧರನಿಗೆ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಆಶ್ಚರ್ಯವೆನಿಸುವುದೂ ಇತ್ತು: ಇಷ್ಟೊಂದು ಜನ ವಿದ್ಯಾವಂತರಿರುವ ಆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅವರೇ ಯಾಕೆ ಚಿಕ್ಕವರಿಗೆ ಪಾಠ ಹೇಳ ಬಾರದು? ಆಕೆಯೇ ಯಾಕೆ ಆ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಹೊರಬಾರದು? ಆ ಸಮಸ್ಯೆಗೆ ಸ್ವತಃ ಆತನೇ ವಿವರಣೆಯನ್ನೂ ಒದಗಿಸುತ್ತಿದ್ದ ದೊಡ್ಡವರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಬೇರೆಯವರಿಂದಲೇ బెవిఠా యేఁళి:ువుదా) ಪದ್ಧತಿ. .ಅಣ್ಣನೂ ತಂಗಿಯೂ ಬಂದರು. ತಡವಾಯ್ತು ಸಾರ್? ಬಹಳ ಹೊತ್ತಾಯಾ ಬಂದು?” ಎನ್ನುವ ಒಂದು ಮಾತೂ ಇಲ್ಲ ಹುಡುಗ ಉಣ್ಣೆಯ కే.ఇటు ధోరిసి నేఇంబెలిగి ಬೆಳೆದಿದ್ದ ಮುದು ಮುಖ, ಹಣೆಯ ಮೇಲೆ ಲಾಸ್ಯವಾಡುತಿದ್ದ ಗುಂಗುರು ಕೂದಲು. ಆ ತುಂಬು ದವಡೆಗಳನ್ನು ಬೆರಳಿನಿಂದ ಮುಟ್ಟ ತಿವಿಯ ಬೇಕೆನ್ನಿಸುತ್ತಿತ್ತು ನೋಡಿದವರಿಗೆ, ಹುಡುಗಿ, ತೊಟ್ಟಿದ್ದ ಲಂಗದ ಮೇಲೆ ಇಡಿಯು ಕೈಗಳ, రౌలరిడ్ల్పా, స్ప్లేటరా థెరిసిడ్ల్చాళు. ಅಕ್ಕನಂತೆಯೇ ుండారి. ಶಾವು きぐ等ご:
- =ు నింతేల్షియు, ఆల్టో ספגs?"
ಕಿಟಕಿಯಾಚೆಗೆ ಓಡುತ್ತಿ . ござお శాృ్చ. ごじ守 ごr; Fురియుక్తి రోలిల్ల ವೆಂದು ಎಷ್ಟೊಂದು ವಿಷಾದವೆನಿಸಿತ್ತು ಅವನಿಗೆ! “さJCo." నాళిని విు:ుకేువా బూంజయంతో లాబెధ్యాయురేనే్ను ఆనేనే.న్ని ನೋಡುತ್ತ ಕುಳಿತಳು, ಮುರಲೀಧರನ ను; 2.cごごに3) 。 ఒ ಯಾಗಿದ್ದು దొన్నే
