336 浮お。 ಪ್ರಕಾಶವಿತ್ತು, ದಿಟ್ಟತನದಿಂದ ಸೂರ್ಯ ಬಲುಬೇಗನೆ ಮೇಲಕ್ಕೇರುವ ಚಿಹ್ನೆಗಳಿ చ్చె ವು. ಹಗಲು ಮಳೆ ಇಲ್ಲವಲ್ಲ-ಎಂದು ಸಮಾಧಾನಪಟ್ಟಕೊಂಡು ಮುರಲೀಧರ, ಅಂಗಳದ ಅಂಚಿನಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಚರಂಡಿಯ ಕಡೆ ನೋಡುತ್ತ ಗಾಢವಾದ ಆಲೋಚನೆ ಯಲ್ಲಿ ಮಗ್ನರಾಗಿದ್ದ ఎఱియురా ಗುಂಪನ್ನು దిట్టసిదో. ಅಯ್ಯರ್ ಭೋಜನ ಶಾಲೆ ಉಸಿರಾಡತೊಡಗಿತ್ತು. నిక్యెదో గాబెరేరిగాగి ಕಾಫಿಯನ್ನೂ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದ ಶಂಕರಯ್ಯರ್.. ಬೀದಿಯ ಮೂಲೆಯಿಂದ ಬೀಡದ ఆంగెడియువానాJణ బండా, రేడా తేరియులందాయి. రాక్రియేల్ల ురాయేఁ ಇದ್ದ ಮಗು s sJkS kB JBBJ దిండా బండావానాంకే ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷನಾದ. ಬಟ್ಟೆಬರೆಗಳು ಬೆಚ್ಚಗಿದು చేు. తేణయ్చ ಆ ಪ್ರದೇಶವನ್ನೆಲ್ಲ ನೋಡುತ್ತ 'ಇಸ್ಸಿ' ಎನ್ನುವಂತಿತ್ತು ಆತನ ಮುಖಭಾವ. ಮುರಲೀಧರನನ್ನು ನೋಡಿದೊಡನೆ, ರಾತ್ರೆ ಬರದಿದು ದಕ್ಕೆ వివారాదే ఎంబంతో ఆ3సాండా: "చెుళ8లి సిరె ಕೊಂಡೆ ಕಿ, ಸ್ನೇಹಿತರ ಮನೇಲೆ శ్చిఫ్ట్చే." ತನ್ನ ನಿತ್ಯದ ಕೆಲಸವನ್ನು ಕುರಿತು ಆಗಲೆ ಯೋಚಿಸತೊಡಗಿದ್ದ ಮುರಲೀಧರ き、登び3, "ಫ್ಯಾಕ್ಟರಿಗೆ ಹೋಗೋಲ್ವೆ তত্যততে?” "ಇನ್ನು ಹೋಗೋದೇನ್ಬಂತು? ತಡವಾಯ್ತಲ್ಲ! ಒಳಗಂತೂ ಏನೇನು öf)び5CöJ○?" ಒಳಗಿನ ಸ್ಥಿತಿ ಮುರಲೀಧರನಿಗೆ ತಿಳಿಯದೆ? ಕದ ತೆರೆದೊಡನೆ ಹಿಡಿ ಶಾಪದ ಬೈಗಳು, ಆತನಿಗೆ ಗೊತ್ತಿತ್ತು. ಕೊನೆಯ ಕೊಠಡಿಯವನಂತೂ ಎದ್ದೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. .ತಡವಾಗಬಾರದೆಂದು ಮುರಲೀಧರ ಬಾಗಿಲೆಳೆದುಕೊಂಡು ಭೋಜನ రాలెగ ధాచిస్సిదా. ఒలే, సౌదో, ఎరాడాJు ఒడ్స్లో ಯಾಗಿದ್ದುದರಿಂದ ಸಾನದ ನೀರು బిస్సియూగిరెలిల్ల. యేతెంచితేందా బిళంటు జన, ಸಾನದ వారు సాయు బాంగిల ಬಳಿ ಗದ್ದಲ ಮಾಡುತ್ತ ಸುಳಿದಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಮುರಲೀಧರ ಸಾನದ ಯೋಚನೆ నేున్నే నిర్చీ ?ごび ಪ್ರಾತರ್ವಿಧಿಗಳನ್ನು తిరిరికి, గుటురేు కెలిఫియన్నే-బిసియు దాష్ట్రాబెరేచెన్న-గెంటిలేూళగే ಸುರಿದ. ತಣ್ಣಗಿದ್ದ ದೇಹಕ್ಕೆ ಆ ಸೇವನೆ ಆಪಾಯ చెూనెచాగితేు. (లేర్మే బెరేదోల్లి బరేదోు రెఫి తిండియున్నేందో ఆలే ੱ੦੦ కేళ్ళకి రోలిల్ల. తిండి, చెందాడారేణచే ಆತ ರುಚಿ ನೋಡುತ್ತಿ చేస్స్. శాఖగే ఒందాశే. ఆదోు నేగదాగియు స్ందాయవాగుత్తితేు.] ಮುರಲೀಧರ ಪಾಠ ಹೇಳುತ್ತಿ ー。 ಮನೆ ಇದುದು ಅರ್ಧ చ్ఛేలి ದೂರದಲ್ಲಿ, ಏಳೂವರೆಯ ಹೊತ್ತಿಗೆಲ್ಲ ಆತ ಅಲ್ಲಿರಬೇಕು, ಅವಸರ ಅವಸರವಾಗಿಯೇ,
