ವ ಬ ಪದ್ಯಸಾರ ಪರ್ವೆ ತೆಗೆದಿಸುವ ಕವನ | ಇರ್ವಿನ ಬಿಲ್ಲಂತೆ ಕಾವ್ಯವೇ ಮೋಹಿಸದೇ ||೩೧|| ತಿಂಗಳ ಬೆಳತಿಗೆವೆಳಗಿನೋ | ೪೦ಗಡಲೆಸೆವಂತೆ ಬಹುಕಳಾಪರಿಣತರೊ || ಅಂಗೀಕರಿಸಿದ ಕೃತಿ ಭವ || ನಂಗಳ್ಳರಂತೆ ಮೆರೆವುದೊಂದಚ ರಿಯೆ ||೩೦|| ವ|| ತಲೆಯ ತೂಗಿ ಬೆರಳು ಹಿಡಿದು ಸದೃಶ ಸಭಾಮಧ್ಯದೊಳೆ | ಪಲಬರ ಸತ್ಯ ಸಿಗಿತ್ತು ತಕಿನ ಪೆಸರಿ ಸಲ್ಯತೆ ನೀಚಗೆ ವಾ | ಗೃಲದಿಂ ಬಂಟನ ನಂಟಿನಗ್ಗಳಿಕೆಯಿಂ ದೆಗ್ಗೆನ್ನ ದುರ್ವು ಗಾ | ವಿಲನೊರ್ವಂ ಕುಡೆ ಕೊಂತ ತೊಂಡವರಿಗೇ ಸಲ್ಮದೇ ನಿಲ್ಕು ದೇ!೩೩! ಕಂ|| ತಲೆದೂಗೆ ಬುಧರೆ ಖಳನಂ | ತಲೆವಾಗಿಸಿ ಸಭೆಯ ನಡುವೆ ನಿಲ್ಲದೆ ಪಾವಂ || ತಲೆಗಂಡ ತಂದೆಯಂದದೆ || ತಲೆಬಾಲಂಗೆಟ್ಟು ಜಗುಟ್ಟು ಕವಿದುಂ ಕವಿಯೇ | ||೩೪|| ತಳ್ಳವಟ್ಟರಲವಯವ | ದೊಳಳಗದ ಕೃತಿಯೊಳಿಟ್ಟಲಂಕಾರಮದೇ || ವಾಜ್ಞೆ ನಡೆ ನೋಡೆ ಬಡವರ ತೊಟ್ಟಿನ ಶೃಂಗಾರದಂತಿರೆರವಾಗಿರದೇ |೩೫| ಕತ್ತುರಿಯನೆರೆಯವಣ್ರ ! ಸೋತ್ತರ ಕವಿಕೃತಿಯನಧಮಕೃತಿಗೆಣೆಯೆಂಬಂ || ಗೆತ್ತಣ ಮಾತ್ರೆ ವಿದn5| ಚಿತ್ತೈಸಿದೊಡಿಳಯೊಳುಂಟೆ ಮೂಗು ಕಿವಿಯುಂ ॥೩೬॥ ಮಗಿ ಕುಟಲಾಳಾಸದೆ ಸಿವೆ ಕಾಬೈಟೆದು ಮು೦ದಾಸವೀಂದರ್ಕಳು | ಟೆಯಂ ಕಂಡು ಕನಲ್ಲು ಕೇದಗೆಯುತೂರಿ೦ಬನೇಮಿರ್ದ ಮ | ರ್ಕಟನೆಂತಂತೆ ಕುನುಂಗಿ ಪಲ್ಲಿ ಅದು ಬಾಯ ಬಿಟ್ಟು ಬೆಂಬೀನು ಕಟ ಧಾತಳದಲ್ಲಿ ದುಷ್ಕವಿಯದೇಂ ಹಾಸ್ಯಕ್ಕೆ ಪಕ್ಕಾ ದನೋ ||೩೭|| J' +
