ಭೋಜ ಚರಿತ್ರ) ೧೭ •1 + 1 + • • • ಕt 1 * * *
4 + + * * ರಾಜ್ಯಾಭೋಜೀನಾಹಂ ಬಹುಮಾನಿತಾಧನಂ ಸರ್ವ೦ಯಾಚಕೇಭ್ಯಃ ತದ್ಗುಣಾಕಾಕರ್ಣ್ಣ ದತ್ಯವತೀ ಮಾಘವಾಹದೇವಿ ಸಾಧುಕೃತಂ ವರವತೆಯಾಚಕಸ್ಸಮಾಯಾತಿಕಿಲತೇಭ್ಯಂ ಕಿಂದೇಯಮಿತಿ ತತೋ ಮಾಘ ಸಂಡಿತವನ್ನಾವಶೇಷಂ ಜ್ಞಾತಕತೃರ್ಥಿವಾಹ | ತಾ|| ಬಳಿಕಕೆಯು ಆ ಧನವನ್ನು ತರುತ್ತಾ ಯಾಚಕರು ಮಾಘ ಕವಿಯ ಗುಣಗಳನ್ನು ಬಣ್ಣಿಸಲು ಅವರಿಗೆ ಆ ಧನವೆಲ್ಲಾ ಕೊಟ್ಟು ಪತಿಯ ಸವಿಾಪಕ್ಕೆ ಬಂದು ಸ್ವಾಮಿ ನಾನು ರಜನ ಕೊಟ್ಟ ದ್ರವವನ್ನೆಲ್ಲಾ ಯಾ ಚಕರಿಗೆ ಕೊಟ್ಟೆನೆನಲು ನಾ ಘನು ಸಂತೋಷಪಟ್ಟು ಎಲ್‌ ದೇವಿ ಇತರ ರಾರಾದರೂ ಬಂದರೆ ಏನು ಮಾಡತಕ್ಕದ್ದೆನಲು ಆಗ ಉಟ್ಟಬಟ್ಟೆಗಳಿಂದ ಮಾತ್ರವಿದ್ದ ನಾನು ಕವಿಯನ್ನು ಕುರಿತು ಒಬ್ಬ ಯಾಚಕನು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ. || ಆಶ್ವಾಸಪರ್ವತಕುಲಂ ತದನೋಸ್ಕತಮುದ್ದಾನುದಾನ ವಿಧು ರಾಣಿಚಕಾನನಾ ನಾನ ನವೀನ ಶತಾನಿಚ ಪೂರಯಿತ್ಕಾರಿಕ ನಿಯಲದ ಸೈನತವೋತ್ರವತಿ || ರ್ತ | • ಮೇಘವೇ ಬಿಸಲಿನಲ್ಲಿ ಒಣಗುತ್ತಿರುವ ಬೆಟ್ಟಗಳನ್ನು ತೃಪ್ತಿವಡಿಸಿ ಕಡುಕಿಂದ ಸುಡಲ್ಪಟ್ಟ ಕಾಡನ್ನು ಶಾಂತವಾಡಿ ಎಲ್ಲಾ ನದೀ ನದಿಗಳಿಗೆ ನೀರ ತಾನಂದಪಡಿಸಿ ಕೊನೆಗೆ ನೀರಿಲ್ಲದೆ ಬರೀವಾಗಿ ದೀಯ ಇದಲ್ಲದೇ ಇನ್ನು ಸತ್ಸಂಪತ್ತೆಂದು ಹೇಳಿದನು. ಗ!! ಇತದಾರ್ಕಮಾಘಸವವಾಹ || Hಅರ್ಥಾನಸಂತಿನಚುಂಚನಾಂದುರಾಶಾತ್ಯಾಗೇರಲಿಂವಹತಿರ್ದು ಲಿತಂಮನೋ ! ಯಾ ಚಲಾಘವ ಕರೀಸೃವಧೆಚಪಾಪಂ ಪ್ರಾಣಾಸ್ವಯಂವ ಜತಃಪರಿದವನೇನ || ತಾ| ನನ್ನಲ್ಲಿ ದ್ರವಿಲ್ಲವು ಆಸೆಯಾದರೂ ಬಹಳವಾಗಿದೆ ನನ್ನ ಮನ ಸಾದರೆ ತ್ಯಾಗಮಾಡಬೇಕೆನ್ನುತ್ತದೆ. ಇನ್ನೊಬ್ಬರನ್ನು ಬೇಡ ಅದು ಬಹಳ ಅಗೌರವಾದ ಕೆಲ್ಸಿ ಆದ್ದರಿಂದ ಪ್ರಾಣ ಬಿಡೋಣವೆಂದರೆ ಅದು ನಾ ಪಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಎಲೈ ಪ್ರಾಣಗಳೇ ನಿಮ್ಮನ್ಮಕ್ಕೆ ನೀವೆ ಹಗಬಾರದೇ ನಗ್ಯಾಕೆ ಈ ದುಃಖವಂದನು. || ದಾರಿದ್ರಾಜನಸಂತಾಪಃ ಶಾಂತಸ್ಸಂತೋಷವಾರಿಣಾ | ಯಾಚಕಾ ಕಾಶಾವಿಘಾತಾಂತರ್ದಾಹಕನೋವತಾವುತೀತಿ || ತಾ| ತುಂಬಾ ಬಡತನದಿಂ ಅನುಭವಿಸತಕ್ಕ ದುಃಖವು ಸಂತೋಷ
