ಅಸ್ಪಾಮಿಯಾ - ಅಸ್ಪಾಮಿಆ ಭಾಷೆ
ಅಸ್ಪಾಮಿಯಾ : ಅಸ್ಪಾಮಿ ಭಾಷಾಪ್ರೌಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಝಾವೆಮ್ನ ಬೀರಿದ ಉಂತ್ರಿಕೆ. ದಿಒಬ್ರಿಘದ್ನ್ಸೂ 1918ರಲ್ಲಿ ಸ್ಥಾಪಿತೆವಾಯಿಕು ವಾರಪತ್ರಿಕೆ ಸ್ಸೂದ್ಧ ಆಪುಂ ಕಏಗಳಾದ ಚೆರಿದ್ರೆಕುಮಾರ ಆಗರವಾಲಾ ಈ ವಾರಪತ್ತೀಯನುಲ್ಕ ಸ್ಥಾಪಿಸಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ತೆಂದರು. ಪತ್ರಿಕೆಗೆ ಅನೇಕ ವಿಶೇಷ ಲೇಖನಗಳನ್ನು ಬರೆದು, ಬರೆಯಿಸಿ ಆಸ್ನಾಮಿ ಓದುಗರಲ್ಲಿ ಅಭಿರುಚಿಯೆನುತ್ಸೆಯುಮಾಡಿದರು. ಪತ್ರಿಘ ಕೆಲವು ಕಾಲಾನರಿತರ ಗುವಾಹಟಿ ನಗರಕ್ಕೆ ಸ್ಥಳಾಂತರಗುಂಡಿತು. ಅಲ್ಲಿರಿದ ಅದರ ಪ್ರಫಾರ ಹೆಚ್ಚಿತು. ಪಾಕ್ರಿಕಪತ್ತೀಯುಗಿ. ದಿನೊತ್ತೀ ಯಾಗಿ. ಕುಂತಿ ವಾರಪತ್ರೀ'ಯುಗಿ ಜನಪ್ರಿಂರುವಾಗಿದ್ದು 1958ರಲ್ಲಿ ನಿಂಕುರಿಕೊಆಯಿತು. ಇದಕ್ಕ ಸುಪ್ರಸಿದ್ಧ ಸಾಹಿತಿಗಳೇಎ ಪಚ್ರಂಆದ್ಯಮಿಗಇಗೊ ಅದ ದೇವೆಕಾರಿತ ಬರುವಾ ಕೆವಿನೆಯ ಕೆಲವು ವಷಂ' ಸಂಪಾದಕರಾಗಿದ್ದರು. ಅಸ್ಪಾಮಿರಿ ಭಾಷೆ : ಪೀಠಿಕೆ : ಭವ್ಯ ಇತಿಹಾಸವಮ್ನಳ್ಳ ಭಾಷೆಗಳನ್ಸೂರಿದು. ಅಸ್ನಾಮೀ ಎರಿಬುದು ಅಸೆಮೀಯ ಎರಿಬುದರ ಆರಿಗ್ರ ರೂಪ; ಆಕ್ಸ್ಮಿಯೆ ಎರಿಬುದು ಅಸಮೀಯೆ ಎ೦ಬುದರ ಉಭ್ಯಂಣೆ. ಈ ಹೆಸರಿಂದಲೇ ಆ ಪ್ತಾರಿತ್ಮದ ಜನರಲ್ಲಿ ಆದು ರೂಥಿಯಾಗಿದೆ. ಭಾರತದ ಸಂವಿಧಾನದಲ್ಲಿ ಅಧಿಕೃತವಾಗಿ ಅರಿಗೀಕೃತೆವಾಗಿರುವ 22 ರಾಷ್ಟ್ರಳಿಯ ಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿ ಇದು ಕೊಡ ಒರಿದಾಗಿದೆ. ಇದು ಆತ್ಯೆರಿತೆ ಗುಂ೯ದಿಕ್ಷಿಗಿರುವೆ ಅಸ್ನಾರಿ ಸ್ತಾಂತ್ಯೆರಲ್ಪಿ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಷಂಎವ೯೦ಕ್ಕಿಗೆ ಉತ್ತರ ಲಖವಶ್ಮದ್. ಪಶ್ಚಿಮ ದಿಕ್ಕಿಗೆ ಗೊಳಿಯಲ್ಷಾರ ಇವನೊಲ್ಕಳಗೆವಿಂಡ ಏಸ್ತಾರವಾದ ಪ್ರದೇಶವನ್ನು ಪ್ಯಾಪಿಸಿದ ಬ್ರಹ್ಮಪ್ರೊ ಕಣಿವೆಯ ಜೀಕ್ರಗಳಲ್ಲಿ. ಇದು ಜನರ ಆಡುಮಾತಾಗಿದೆ. 1೩079636 ಜನರ (1951) ಮಾತೃಭಾಷೆ. ಅಲ್ಲದೆ ಹೆಚ್ಚು ಸಂಖ್ಯೆಯ ಇತರ ಸ್ತಾಂತ್ಯೆವಾಸಿಗಳು ದ್ದಿತೀಯ ಭಾಪೆಯುಗಿ ಇದಮ್ನ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ; ಆಥ೯ಮಾಡಿಕೆಹುಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಆಸ್ಪಾಮಿಭಾಷೆ 'ಸುತ್ತಲುಎ ವೂಣ್ಣೆವಾದ ಸಿನೊ! ಟಿಬೆಟ'ವ್ ಯ್ಕೆ ಥಾಯೆಸಡೆ ಭಾಷಾ ವೆಂವಾರದಿರಿದ ಅವೃತವಾಗಿದ್ದುನಡುವೆ ಆಸಿಕ್ ಭಾಷಂಟಾದ ಖಾಸಿ ಉಂನಾಂ ಒ೦ದು ಸಣ್ಣ ದ್ವೀಪವನ್ನು ರಚೆಸಿಕೊರಿಡಿದೆ. ಆದತ್ತೆ ಮಾಗಧಿ "ಪ್ತಾಕೃತೆ ಮತ್ತು ಆದರ ಅಪಚ್ರಂಶೆ ಉಪಭಾಷೆಗಳಿಂದ=ಭಾರತದ ಈಶಾನ್ಗ ದಿಕ್ಕನ ಎಲ್ಲ ವ್ರಮುಖಿ ಆಯ್ನ್ ಭಾಷೆಗಳಿಗೆ (ಬಂದರೆ, ಆಪುಂ, ಬರಿಗಾಲಿ. ಒರಿಯ ಮೆತ್ತು ಬೆಹೆರಿ ಉಪಭಾಷೆಗಳು) ನಿಕಟತಮ ತುಂವಾಗಿದ್ದವುಗಂರಿರ್ಧಉಭ್ರವಾದ ಇಯೊ ಆರ್ದು'ನ್ ಭಾಷೆ. ಎಸ್ಸೆ. ಚೆಟರ್ಜಿಯೆವರ ಪೋ. ಮಾಗಧೀ ಪ್ತಾಕೃತ ರಾಧಾ. ಪರಿಗೆ. ವಾರೇರಿದ್ರೆ ಮತ್ತು ಕಾಮರೂಪಷಾರಿಬ ನಾಲ್ಪು ಅವಚ್ರಂಶ ಉಮಾಷಾವರ್ಗಗಳಿಗೆ ಜನ್ಮ ಕೆಣ್ಣುದೆ ಹಾಗೂ ಕಾಮರೊಪ ಉಪಭಾಷಾ ವರ್ಗರಿಂದ ಉತ್ತರ ಬರಿಗಾಳದ ಮತ್ತು ಆಪ್ಪಂನ ಭಾಷೆ ರೂಪಗುಂಡಿದೆಯೆರಿಬದಾಗಿ ತಿಳಿಯುವುದು. ಪ್ತಾಭೀನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಉತ್ತರ ಬರಿಗಾಳರೂಪಗುಂಡಿದೆಯೆರಿಬದಾಗಿ ತಿಳಿಯುವುದಷ್ಟ್ರ'. ಪೂಆನ ಕಾಂದತ್ರೆ ಉತ್ರೆರ ಬಂಗಾಳ ಮತ್ತುಅಸ್ನಾಮಿನ ಭಾಷೆ ಏಕ ಉಂಉಂತ್ತು ಈಗ ಉತ್ತೆರ ಬರಿಗಾಲದಲ್ಲಿಂವ ಕಂಎಥ್ಬಿಹಾರಿನ ಕಕೊಛ ದೊರೆಗಳು ಆಪುಂ ಭಾಷೆ ಸಾಹಿತ್ಯಗಳನ್ನು ಘುರೀಷಿಸಿದರು. ಮ್ಸ್ಸೆವೆವಾಗಿ ಆಸ್ಪಾಮಿ ಸಾಹಿತ್ಮಟೆದೃರಿನೆಯೆ ಶೆತೆಮಾನಗಳಲ್ಪಿ ಮಹಾರಾಜ ನೆಂನಾರಾಉಂ ಮತ್ತು ಚೆಲಾರಾಯರ ಆಉಂಲ್ಪಿ ತನ್ನ ಉಡ್ವಾಯೆ ದೆಸೆಯನ್ನು ಕಳೆದ ಶೆಯಾನದಲ್ಲಿ ಉತ್ತೆರ ಬರಿಗಾಲದ ಭಾಷೆ ಅದರ ಪ್ರೇಲ ನೆಲೆಯು ಬಉಂದ ಬಲುಮಚ್ಛೇ? ಪ್ರೆಭಾಏತವಾಊ. ಆ ವೂಳೆಶೆ ರಾಜಕೀಯವಾಗಿ ಬರಿಗಾಲದೆವಿಡನೆ ಬೆರೆತುಹೆಂಶೀದ ಮೇಲೆ ಬದಲಾವಣೆಯ ಕಾರ್ಚಿ ಕ್ಟರೆಗೊರಿಡಿತು. ಸ್ತಾಂಕಿನ ಉಲ್ಲೇಖಿಗಳು ಮೆತ್ತು ಉದಾಹರಣೆಗಳು: ವೊದ್ಧ ಚೀನ ಯಾತ್ರಿಫೆನಾದ ಯುವಾನ್ಚಾರಿಗ್ ಪ್ರಶೆ. 643ರಲ್ಲಿ. ಕುಮಾರ ಭಾಸ್ಕರವರ್ಮನ ಆಡಳಿತಕಾಲದಲ್ಲಿ. ಇಂದಿನ ಅಸ್ಪಾಮಿಗೆ ಪುಂನ ಕಾಲವ್ವೈ ಹೆಸರಾಗಿರುವಕಿಕಾಮರವಿಷಂಕ್ಷ್ಮ ಭೇಟಿ ಕೆದ್ಭುಣ್ಣೆ. ಆತ ಆ ನಾಡಿನ ಭಾಷೆ ಮಧೈಭಾರತೆದ ಭಾಷಂರಿತೆ ಸ್ಥಲ್ಪಮಪ್ಪಂ ಬೇರೆಯೆರಿಬುದಾಗಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಿರುತ್ತಾರೆ. ಕಾಮರೂಪ ಪ್ರೆಶ. 200ರಿ೦ದ ಪ್ರಶೆ. 200ರ ಅವೆಧಿಯೆಲ್ಲಿ ಆಯಿಳೇಕೃತವಾಗಿತ್ತು. ಕುಮಾರ ಭಾಸ್ಕರವರ್ಮ ಸಂಸ್ಕೃತಎದೈ ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಕೃತಿಗಳಿಗೆ ಮೇಉಂ ಹಿಯೊ ದೆವಿರೆ. ಅದ್ದರಿಂದ. 7ನೆಯೆ ಶತಮಾನದ ಝ ಬರಿಗಾಲದ ವರೆಗೆ ಎಸ್ತೆರಿಸಿದ್ಧಕುಮಾರನ ರಾಜ್ಯ ಅಯ೯ಜನರಿಂದ ತುಯೆದ್ದುದಾಗಿರಚೇಕು ಮತ್ತು ಅವರು ತಮ್ಮ ಹೆಚ್ಚುಗಾರಿಕೆಯಿರಿದಾಗಿ ಅಯೊನ್ ಭಾಷೆನ್ನೂ ಬೆಳೆಸಿರಚೇಕು ಎ೦ದು ಹೇಳಬಹರ್ಶಿಕ್ರೈಶ್ಚಿ ಚೀತ್ರೆ ಯುತ್ರೀ ಮದ್ಯಂಎರತದಲ್ಲಿರುವುದಕ್ಕಿಂತ ಬೇರೆಯವರ. ಎರಿಬುದಾಗಿ ಹೇಳಿರುವುದಮ್ನ ನೋಡಿದರೆ ಅತ ಮೊರ್ವದ ಅಪಚ್ರಂಶೆ ಉಪಭಾಷೆಯೆ ಸ್ಥತಂತ್ರವಾದ ಬೆಳೆವೆಣಿಗೆಯನ್ಗು೬ ಗಮನಿಸಿರದೇಕು. ಇದೇ ಆಸ್ಸಾಂಯಾಗಿ ಮುರಿದ ಉಂಡಿತು. ಅಸ್ಪಾಮಿ ಭಾಷೆ ದೇಶದ ಇತರ ಎಲ್ಲ ಸೊಆದರಿ ಭಾಷೇಳಿಂದ ತೀರ ಪ್ರೆನ್ವೇಕೆವಾದ ಏಶಿಪ್ಪ ರೂಪರಚನೆಗಳಿಂದ ಕಂಡು ಬರುವ ಹಾಗೆ ದ್ಧನ್ಯಾತ್ಮಕ ರೂಪಾತ್ಮಕ ಮತ್ತು ಪದಕೆಕಾಂಶಾತ್ಮಕ ಶಾಖೆಗಳೆಲ್ಲದರಲ್ಲೂ ಬೇಕಾದಷ್ಟು ಬದಲಾವಣೆಗಳೆನಡ್ತಿ೬ ಅರಿಗೀಕುಂದೆ ಈ ಊ ಬದಲಾವಣೆ ಯಾಉಂಲರ್ದು ಮತ್ತುಆರ್ಜಿಆತರ ಉಂಜನ ಒರಿದೇ ಒಕಣ್ಯಟದ ಒರಿದೇ ಭಾಉಂರಮದ (ಎರಿದರೆ ಅಸ್ಪಾಮಿ)ದೌಯಿರಿದಾಗಿ ಬೆರೆತು ಹೂಆದುದರ ಫಲವೆನ್ನಬಹುದು. ಈ ಬೆಸುಗೆ ಬಹಳ ಹಿರಿದಯು ಆಯಿತೆಂಬುದಕ್ಕೆ ಹುಯೆನ್ತ್ಸಾರಿಗ್ ಈ ಭಾಷೆಯ ಬಗೆಗೆ ಆಡಿರುವೆ ಮಾತುಗಳು ಸ್ಸೂಶೆವಾಗಿನೆ. ಅಯ್ನ್ ಭಾಷೆ ಆಯೊಳತರ ಜನರ ಮೇಲೆ ಹೇರಲ್ಡಟ್ಟೆತು. ಅವರು ಅದನ್ನು ಅತಿ ಹಿರಿದಿನ ಕಾಲದಿರಿದಲೂ ಬಹುಥಾಪೀಯ ಮೊವೆ೯ಭಾರತವೆಲ್ಲಂಣ್ಣು ಒಂದು ಝಾಯು ಒಚ್ಛೇಣಂಡರು. ಆದಕ್ಕೆ ಅನುಗುಣವಾದ ಸಂಗತಿಗಳಿಂದಲೂ ವೃಶಿವ್ವೈದಿರಿದೆಲೂ ಅದನ್ನು ಹಾಗೆ ಊಸಿದೆರು. ಅರೂಮ್ ದೊರೆಗಳ ವಬಾಲಕವಾಗಿ 15=16ನೆಯ ಶೆತೆವರಾನಗಳ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಗುದ್ದಗಾಡಿನ ಪ್ತದೇಶೆದಲ್ಲಿ ಬಹುಭಾಗವೆನುಲ್ಕ ವಾಕಿಪಿಸಿದ್ದ ಆಕೂಮ್ ರಾಜ್ವ ಒಗ್ಗಚ್ಛೇಳಾಗಿ ಅಟಸ್ಲಾಷಿಂರಿರುನು.1 ಸ್ತಾಂಶ್ವೇಸಾಷೆಯೆನಾಥ್ರಿ ಒಪಿಕ್ರೆಊದ್ಭು ಷಾನ್ ವಿಜೇತರು 300 ವರ್ಪಗಳ ಕಾಲದ ಆಡಳಿತದ ಅನುಭವದಿರಿದ ಇಂಟದಿನ ಹೆಸಕ್ಲವುದ ಅಸ್ಸಾಂ ವಿಂಬುದನ್ನು ರಾಜ್ಯಕ್ಕ ಕೊಟ್ಟದ್ದು.ಮೇಲಿನ ಮಾತಿಗೆ ಸೂಷಕವಾದ ಪ್ಪಂಲ ಆಧಾರವಾಗಿದೆ. 5ನೆಯ ಶೆತಮಾನದಿರಿದೀಚೆಗೆ ಲಿಖಿತವಾಗಿರುವ ಪ್ರಾಚೀನ ಆಸ್ಪಾರಿ ದೆಂಎರೆಗಳ ತಾದ್ರು ಶಾಸನಗಳು ಸಂಸ್ಕೃತದಲ್ಲಿ ಬರೆಯಲಾಗಿದ್ಧರೂ ಆ ಕಾಲದ ಆವೋ ಭಾಷೆಯ ಕೆಲವು ಧ್ವನ್ಮಾತ್ಮಕ ಲಕ್ಷಣಗಳ ಬಗೆಗೆ ಸ್ವಂದ ಉಂಳನ್ನು ಕೆಯತ್ತಂ. ಆ ಲಕ್ರೆಣಗಳು ಇಂದಿನ ಭಾಷೆಯವೆರೆಗೆ ಉಳಿದುಃಕೊರಿಡು ಬರಿದಿವೆ. ಆ ತಾದ್ರು ಶಾಸುಂಳಲ್ಲಿ ಲಿಪಿಕಾರರ ಆಕ್ಷರ ಎನ್ಮಾಸದ (ಕಾಗುಣಿತದ) ತಮ್ಸ್ಗಳಿಗೆ ಆಡುಮಾತಿನ ಸ್ತರದ್ರೂ ಕಾರಣವಾಗಿ. ಆದು ಸಂಸ್ಕೃತ ಛಾಷೆಯೆನ್ನು ಕೊಡ ವಿಕೃತಗೊಳಿಸಿಡೆ ಈಗ ಸಂಸ್ಕೃತದ ಎಲ್ಲೆ ಊಷ್ಯ'ಸೆಳನ್ನು ಕಂಕ್ಕೇಳಾಗಿ ಯ್ಕರಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಶ=ಷ=ಸೆ ಗಳನ್ನು ತೊಳೆರಿದಂತೆ ಬರೆಯುವ ಅಕ್ಷರಎನ್ಯಾಸೆ ಭ್ಯಂತಿಯ ನಿದರ್ಶನವೇ ಸಾಂ. ಹೀಗೆಯು ಸಂಸ್ಕೃತ ದೆರಿತ್ಮ ಮತ್ತು ತುಂರ್ಧನ್ಯ ಸ್ತೆರ್ಶಗಳ ವರ್ಕೈಕೆರಣ ಮತ್ತು ತಾಲವ್ಯಮತ್ತು ಅನುಘಷ೯ಶ್ರೇಣಿಗಳ ವರ್ತೃಕರೊ ಮತ್ತು ಬೂಶ್ಮೀಕರಣಲ್ಡ್ಇವುಗಳ ಏಶಿವ್ವೈರದಲೂಲಗಿ ಇವ್ರರಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ. ಯ ೩ ಇದು ಏನೇ ಇರಲಿ. ಅನ್ಸ್ಯಿಯ ಪೂಳನತೆಮ ಉದಾಹರಣೆ ಚಾಯ೯ ಎನ್ನುವ ಹೆಸೆರಿಂದ ಸುಪರಿಚಿತರಾಗಿರುವ ಬೌದ್ಧಮತೀಯೆ ಸಿದ್ಧಾಚಾರ್ದುರು ರಚಿಸಿರುವಂಥ ಆನುಭಾಪೀ ದೆಖಳೆಹಾಗಳನುಲ್ಕ ಮೊದಲು ಕಂಡುಹಿಡಿದು ನೇಪಾಲದಿರಿದ ಭಾರತೆಕ್ಕೆ ತಂದವರು ಮಹಾಮರೂಪಧ್ಯಾಯ ಹರಪ್ರೇಗಂ ಶಾಸ್ತ್ರಗಳು. ಇವನು.೬ ರಚಿಸಿದವರು ಮೊವ೯ಭಾರತದ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಭಾಗಗಳಿಗ ಸೇರಿದ 84 ಜನ ಸಿದ್ಧರು. ಇವರಲ್ಲಿ ಕೆಲವರು ಕಾಮರೂಕ್ಕೂ ಸೇರಿದವರೆಂಬುದಾಗಿ ಜಿ. ತುಚ್ಚೆ ಮೆಎದಲಾದ ತಚ್ಹಿರು ನಿಶ್ಚಿತೆವಾಗಿ ಗುರುತಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಪಿ. ಸಿ. ಟಾಗ್ಟಯವರ ಪೊರ ಈ ದೆವೀಹಾಗಳು 8 ರಿಂದ 10ನೆಯೆ ಶತಮಾನದ ನಡುವೆ ರಚಿತೆವಾದವು. ದುಂಹಾಗಳ ಭಾಷೆ ಈಚಿನ ಆಪಭ್ರರಿಶ. ಆದ್ದೆರಿಂದ ನವೀನ ಇಂರೂಖಿರ್ದುನ್ ಭಾಷೆಗಳ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಕಾಲವಮ್ನ ಅದು ತುಂರಿಹೈಂ. ಅಲ್ಲಿಯ ಕೆಲವು ದ್ದಂಶ್ಚಿತ್ಮಕ ಮತ್ತು ರೂಪಾತ್ಮಕ ಲಕ್ಷಣಗಳು ಒರಿದು ವರಾದರಿಯೆ ಆಸ್ಪಾಮಿ ಭಾಷೆಯೆವೆರಿದೇ ಗುರುತಿಸಲ್ಪಪ್ಪಂ. ಅವು ಶೆತಮಾನಗಳ ಕಾಲ ಸಾಗಿ "ಇಂದಿನ ಜನಭಾಷೆಯವರೆಗೆ ಉಳಿದು ಕೆಮಿಡು ಬಯವೆ. ಕೆಲವು ನುಡಿಗಟ್ಟೆನೆಂಥ ಮಾತುಗಳು ಅಸ್ಪಾಮೀಯರಲ್ಲಿ ಇಯಿಗೂ ತುಂಬಾ ಬಳಕೆಯವಾಗಿವೆ. ಭಾಷಿಕವಾದ ಲಕ್ಷೆಣಗಳಿರಲಿ. ದೊಲಿಹಾ ಎರಿಬ ಸಾಹಿತ್ಯೆ ಪ್ರೇಠಿರ ಕೊಡ. ಆರಂಭ ಕಾಲದ ದೈಷ್ಣವ ಕಎಗಳ ರಚೆನೆಯುದ ಬಾದ್ಗೀತ್ ಎರಿಬ ದಿವ್ವಗೀತೆಗೆ ಊ೯ಭಾಏರೂಪವೇ ಆಗಿದೆ. ಆದರೆ ನಿಶ್ಚಿತವಾಗಿ ಆಸ್ಪಾಮಿ ಭಾಷೆಯದೆಯ ಹೇಳಬಹುದಾದ ಪ್ಪಾಚೀನತಮ ಸಾಹಿತ್ಯೆ ಕೃತಿಯೆ೦ದರೆ. 13ನೆಯ ಶತಮಾನದ ಉತ್ತೆರಾಧೆ೯ದಲ್ಲೆ ರಚಿತೆವಾದ ಹೆಳಿಮಾ ಸುಸ್ವಶಿಯ ಹಾಂ ಚರಿತೆ. ಈ ಲಘುಕಾವ್ಯದ ಭಾಷೆಇನ್ನೊ ಅದರ ಅಪಚ್ರಂಶೆ ಮಾತೆಯ ಮೇಉಂ ಬೆಳೆದು ಬಯೆರುವ ಹಾಗೆ 14ನೆ೦ರು ರತೆಮ'ಎನದಿಯೆಕಿಚೆಗೆ ಆಧುನಿಕ ಕಾಲದವರೆಗೆ ಅಸ್ನಾಮಿ ಸಾಹಿತ್ಯೆ ನಿರಂತರವಾಗಿ ಹರಿದುಕೊರಿಡು ಬರಿದಿದೆ. ಗಡ್ಯರಚನೆ 16ನೆಯ ಶೆತೆಮಾನದಲ್ಲಿ ಪ್ರಸಿದ್ದೆ ತ್ರಿ ಶಂಕರದೇವನ ಎಕಾರಿಕ ನಾರ್ಟಗೆಂಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಬಳಕೆಗೆ ಬಯ ಅದರ ಊನ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ವೈಕುಂಠನಾಥ ಭೂರ್ಭಾ ಕಏರತ್ನನ ಕ್ಯಯಲ್ಪಿ ಆತನ ಉಕ್ಷ್ಯಷ್ಣ ಗದೈರೈಲಿಯೆಟೊತ ಮರಾಣಾಟೆನುವಾದ ನ್ಸೂವ್ವೈಆಷಿಂದಗಳಲ್ಲಿ ಅಲ್ಡ್ಗುಟ ಆಭಿರಿವಕ್ಲದ್ಧಿಗೆ ಬಂತು. 17ನೆಯ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿದ್ದೆ ವೃಷ್ಣವಗುರುಗಳ ಗದ್ಧಾತ್ಮಕ ಜೀವನ ಡಂತ್ರೆರಾರಾಗಿರುವ ಕಥಾ ಗುರುಚೆರಿತ ಮತ್ತು ಬುರಂಜಿಗಳಿಂಬ ಹೆಸರಿನಿಂದ ಹೆಚ್ಚು ಪರಿಚಿತವಾಗಿರುವ ಜಾರಿತ್ರಿಫ ರಚನೆಗಳು ಪ್ರಾಚೇನ ಆಸ್ಪಾಮೀ ಗದ್ಯಕೃತಿಗಳ ಹೆಮ್ಮೆಯೆ ಭಂಡಾರಕ್ಕೆ ನಿದಶೆಷಗಳಾಗಿವೆ. ಉಪಛಾಷೆಗಳು ಮತ್ತು ಉಪಉಂ ನಿಭೇದಗಳು: ಅಸ್ಪಾಮಿನ ಊಕೆನೆಕ್ಷಯಲ್ಲಿ ಉಪಭಾಷಿಕವಾಗಿ ಎರಡು ನಿಭಾಗಗಳನ್ನು ಗುರುತಿಸೆಬಹುದು. ಒ೦ದು. ನೌಗಾರಿಗ್ ಜಿಲ್ಲೆಯೆ ತನಕ ಮಎರ್ವ ದಿಕ್ಕಿನ ಜಿಲ್ಲೇಳೆನ್ನಲ್ಲ ಸ್ಯಾಂಸಿದ ಮೊರ್ವ ಆಪುಂ ಇನೊನ್ಸೆರಿದು ಸೌಂರಿಗಿನ ದ್ದುಮಾರ್ಧದಿರಿದ ಆಝಾಗಿ ಗುಂಗುಂಮರ ಬಿಲ್ಲಿಂರುತನು ಪ್ಯಾಷಿಸಿರುವೆ .
