ಪುಟ:Mysore-University-Encyclopaedia-Vol-2-Part-2.pdf/೧೭೯

ವಿಕಿಸೋರ್ಸ್ದಿಂದ
ಈ ಪುಟವನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ.

ನೊಳೆಕ್ಷವೆರಿದೂ ಫಲಪ್ಪೂಗೆ ಈಶ್ಚರನಿರಬೇಕಾಗಿಲ್ಡವೆರಿರೊ ಹೇಳಿದ್ದರುಎ ಕುಮಾರಿಲ ಮತ್ತು ಪಾಥ೯ಸಾರಥಿ ಮಿಶ್ರರು ತಮ್ಮ ಮೀಗುಂಸೆ ಗುಂಗಳಲ್ಲಿ ಪರಮೇಶ್ವರನೆ ಅಪುಂನ್ನು ಅ೦ಗೀಕರಿಸಿ ಭಕ್ತಿಮಾರ್ಗಕ್ಕ ಆಮಾಕ್ಕೂ ಕಲ್ಪಿಸ್ಕೂದ್ಧಾರೆ. ಅವ್ವೈತೆದಲ್ಲಿ ಶಂಕೆರಾಜಾಯ೯ರು ಪೊರಿಚೆಕ್ಕೆ ಮವಿಲಕಾರಣನಾದವ ಮಾಯುಏಶಿಷ್ಣ ಪರಬ್ರಹ್ಮನೆಂದುಎ ಈಶ್ವೇ ಸರ್ವಜ್ಞ ರ್ಮಿರಿತರ್ಬಮಿ. ಜಗಕ್ಕಾರಣ ಎರಿರೂ ಹೇಳಿದ್ದಾರ ಇದು ಷ್ಠಾವಹಾರಿಕ ದೈಪ್ಪಿಯಿರಿದ. ಸಾಂಮಾಥಿ೯ಕ. ದೃಚ್ಛಿಯಿರಿದ. ಪರಬ್ರಹ್ಮ ನಿಗು೯ಣನೂ ಆದ ಪರವೆಸ್ತು ಈ ದೃಪ್ಪಿಯಲ್ಲಿ ಜಗತ್ತೇ ಮಿಧ್ಯೆಎಟಾದುದರಿಂದ ಜಗತ್ತಿಗೆ ಸ್ಥಾಮಿರಿರೊದೆ ಈಶ್ವರನ ಪ್ಪಂಕ್ತಿಯು ತಾತ್ತಿಕವಾಗಿ ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ಎಶಿಪ್ಪಾದ್ದೆಲಿತದಲ್ಲಿ ಈಶ್ಚರಕ್ಟವಮ್ನ ಲಕ್ಷಕ್ರೆನಾರಾಯಣರಿಚ್ಚಿರಿಗೂ ಹೇಳಿ ಪರಮೇಶ್ವರ, ಪರಬ್ರಹ್ಮಪದಗಳನತ್ನಿ ಇಬ್ಬರಿಗೊ ಭೂಗಿಸೂಗಿರೆ. ಈ ಪರಮೇಶ್ವರ :ಹಲ ಹೈಂಳಿಗೂ ಧಾರಕ. ನಿಯುಮೆಕೆ, ಸವೆ೯ಶಕ್ತ, ಊ. ಸೇಲ ಕೆಲ್ಯಾಣಗುಂಪರಿಸುಂಳ. ಸೆರ್ವವಸ್ತುಎಲಕ್ಷಣ. ಸೆರ್ವಶೆಬ್ದವಾಡ್ಯ ಅಪ್ಪಂಲಿತದಿವ್ಯಂಏಗಳಎಗ್ರಹೆ, ಷಿತ್ನಮಾತಫ್ಲಾನೀಯೆ ಊ ಭೂ ಪರಮಪ್ಭ್ಯ ಸುಮ ವೋ .ಎರಿದು ಶಾತ್ತೊಪ್ತವಾಗಿ ಎವರಿಸಿದೆ. ಅವನಿಗೆ ಸಕಲ ರೂಮಾಹಿತ್ಯೆಕ್ನ ಸತ್ಯೆಸರಿಕಲ್ಫ್ವೂ ಸಕಲ ಕಲ್ಯಾಣಗುಣ ಸಾಹಿತ್ಮಕ್ಕ ಸತ್ಯೆಕಾಮಕ್ಟವೂ ಸರ್ವಎಲಕ್ಷಣತ್ತಕ್ಕೆ ಮರುಮೊರಿತ್ತವಶಿದ್ದೆವ್ರವಿ ನಿಯುರ್ಮವಾಗಿರುವುವು. ಸೆಕೆಲಏಧೆ ಪರಿಜನ ಪರಿವೃತನಾಗಿ ಲ್ಲೇದೇಏಗುಂನೆ ನಿಶ್ಯಾಮೆಂನೆವೆದೆಲ್ಲಿ ಆತನಿರುತ್ತಾನೆ ಅವನ ಶುದ್ಧ ಸ್ತುಬೆದ್ರೆವೈನುಯೆವಾದ ದೇಹಕ್ಕೆ ದಿವ್ಯಮೆರಿಗಳನಿಗ್ರೀವೆರಿದು ಹೆಸೆರಿದೆ. ಲಕ್ಷಿಗ್ರೆನಾರಾಯೆಣರಿಗೆ ಉಂಕ್ಟ. ಸ್ತ್ರಆಕ್ಟ ಭೇದೆಎದ್ದರೊ ಗುಣಎಭೂತಿಗಳು ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಸಮ. ಇಬ್ಬರೂ ಆಉಂಗಿ ಕೃಷ್ಣ ರುಕ್ಕಿಣಿ. ಸೀತೆ ರಾಮ ಇತ್ಯಾದಿ ಅಮಾದು'ಳೆಳನ್ನು ಸ್ಥಿಹರಿಂ ಜಗದುದ್ಧಾರ ಮಾಡುಮು. ಇಂಥ ಈಶ್ವರನಲ್ಲಿ ಕಮ೯ ಚಿವ್ವಫಗಳ ತುಂಲಕ ಭಕ್ತಿಯನ್ನು ಮಾಡಬೇಕು. ಭೆಕ್ತಿಗೆ ವೊಬರಿಧಕಗಳಿದ್ದವರು ಜಾತಿ ಕುಲ ಗೆವೀತ್ತ ಎದೈ ಇಶ್ಯಾದಿ ಯುವ ಛೇದಗಳನೊಟ್ಸ್ ಮೀರಿದ ಪರಮಾತ್ಮನಿಗೆ ಜೀವಾತ್ಮ ರೇಷಭೂತನೆಂಬ ಶೇಷಕ್ವಾನುಸೆಂಧಾನನೆರಿಬ ಪ್ರಪತ್ತಿಮಾರ್ಗದಿರಿದ ಈ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿಯೆ0 ಮೊಲಕ್ಷ ಡೊರಿದಬಹುದು. ಇದು ಸುಲಭ ಮುರ್ಗ, ವ್ವೈತ ದೆರ್ಶೆನದಲ್ಲಿ ಜಗತ್ನಾರೆಣಾದಿ ಸರ್ವ ಎದ್ಯಂಗೇ ಸಮಥಿ೯ಸಿ ನಿಡ್ಡುವನುತ್ನಿ ಈಶ್ವರನ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿಡಲಾಗಿದೆ. ಈ ಎಡ್ಡುಸೆವೊರ್ಕಿತ್ತಮ ವಾದದಲ್ಲಿ ಲಕ್ಷ್ಯ. ಬ್ರಹ್ಮ. ವಾಯು=ಇವೆರಿಗೊ ಎಡ್ಡುಎಗೊ ಭೂದ ತಾರತೆಮ್ಶೆವನ್ನು ಒಪ್ಪೂಲಾಗಿದೆ. ಜೀವನಿಗೊ ಈಶ್ಚರನಿಗೊ ಇರುವ ದೇಧವೆನ್ನರಿತು ಪರಮಾತ್ಮನನ್ನು ಭೈತ್ಯೆಭಾವದಿರಿದೆ ಆರಾಧಿಸಿ ಮೇಕ್ಷವನ್ನು ಪಡೆಯಬೇಕು. ಪರಮಹ್ಮ ಸವೆ೯ಜ್ಜ, ಸರ್ವಪ್ಯಾಪಕ. ನಿರತಿಶೆಯ ಚ್ಚಾಫಾನಂದ ಕೆದ್ಯಂಗುಂಪರಿಪಬೂ೯. ಪೋರನ. ಆಚಿಂತ್ಮ ತ್ತೂಯಿರಿದ ಅಸೆಂಖ್ಯಾತೆ ರೂಪಗಳನ್ನು ಧರಿಸುವವ. ಸೂಗ್ರಾಥು. ವ್ರಶಿಮೆ ಮುರಿತಾದ ಆರ್ಚಊಗಳು ಆವ್ವೈತ. ವ್ವೈತೆ. ಎಶಿಷ್ಠಾವ್ವೈತ ನೊಗಳಲ್ಲಿ ಉಂಟು ಇವು ಪುಂಳಲ್ವ ಸಾನ್ನಿಧ್ಯ ತೋಳು. ಶಕ್ತಿ ನಿಶಿಷ್ಟಾದ್ದೆಶೆತವೆನಿಸಿಕೆವಿರಿಡ ಏಳೆರಶೈವ ವಶಿತೆದಲ್ಲಿ ಈಶ್ವರನನ್ನು ಶಿವನೆ೦ದೂ ಆತ ಎಕಮೆಳೆವಾದ್ಧಿತೀಯೆನೆಂದೂ ಸೃಷ್ಟಿಸ್ಥಿತಿಲಯಗಳಿಗೆ ಕಾರಣವಾದ ರಕ್ತಿಎಶಿಪ್ಪನೆಂದೊ ಹೇಳಲಾಗಿದೆ. ಜಗತ್ತು ಸತ್ಮ; ಅವನ ಶಕ್ತಿಯೆ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಸೃಷ್ಟಿಯುಗಿ ಮಾಯುಶಕ್ತಿ ರುಎಪರಿರಿರ ಜೀವೆನವನ್ನು ಅವರಿಸುತ್ತದೆ. ಜೀವ ಈಶ್ಚರನನುವೈ ಅಥವಾ ಪರಾಶಕ್ತಿ ಎಶಿಷ್ಟಪರಮಾತ್ಮನನ್ನು ಸೇರಲು ಷಟ್ನಧಿಲ ಸಿದ್ಧಾರಿತೆವೆರಿಬ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ವೀರಶೈವ ಧರ್ಮ ಬೊಳೆಧಿಸ್ತೂದೆ. ಶಿವ ಲಿರಿಗ. ಜೀವಿಗಳು ಆರಿಗ. ಲಿರಿಗಾರಿಗ ಸಾಮರಸ್ವಂಳ ಶೆಖುನೈಸಂಪಾದನೆಯ

ಈಶ್ವರೆಕಎ: ಸು.1500. ಕಎಜಿಣ್ಣಾಬರಿಧನಂ ಎಣು ಕನ್ನಡ ಛಂರೊಗ್ರಂಥದ ಕತೃ೯. ಈತನ ತಂದೆ ಕಚ್ಚುಟೇಶ. ಕಏ ತನ್ನನ್ನು ಅಭಿನವೆಕೇಶಿರಾಜ ಎ೦ದು ಕರೆದುಕೆಣಂಡಿರುವುದರಿರಿದ ಮತ್ತು ಆರಿದ್ರಕಎಗಳು ತಮ್ಮೆಕಾವ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಯಥೇಚ್ಚವಾಗಿ ಬಳಕೆಮಾಡಿದ ವಡಿಗಳ ಏಷಯವನ್ನು ಏವರಿಸುವುದರಿಂದ ಈತ ಕೇಶಿರಾಜ, ಅಪ್ಪಕಎಗಳಿಗಿಂತೆ ಈಚೆನೆವನಿರಟೇಕೆಂದು ಅಭಿಪ್ರಾಯಎದೆ. "ನವಜನರ ಕುರಿತು ಛಂದೊರಿವರ್ಣದೊಳ್ ಕನ್ನಡದ ಪ್ತಾಸೆವಡಿಭೇದಗಳೆಂ ವಿವರಏಡಿದಷ್ಟಭಾಷಾಕಏವರ ಬಾಣಾಖ್ಯನೆಣಲಿದು ಪೇಕ್ಲರಿ ಮುದದಿಂ'; "ತ್ರಿಣಾರಗಳಿಲ್ಸದ ಪದ ಠೋಕಗುಂರಿ ಸಲ್ಸದೆ೦ದ ಕವಿ ಫಣಿವೆಮಳಂ'; "ಇತಿ ದಾಣಕಏ ಏನಿಮಿ೯ತಮೆಪ್ಪ ಛರಿದೆವೀರಿಬುರಾಶಿ ಎ೦ಬ ಮಾತುಗಳು ಇವನ ಗ್ರರಿಥೆದಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುವುದರಿಂದ ಇವನಿಗೆ ಬಾಣ. ಉಂಮ೯ ಎ೦ಬ ಹೆಸರುಗಳೊ ಅಪ್ಪಭಾಷಾಕಏವೆರ ಎಯಿ ಬಿರುದವಿ ಗ್ರರಿಥಕ್ಕೆ ಛರಿದೆಖಂ೦ಬುಧಿ ಎರಿಬ ಹೆಸರೊ ಇದ್ಧರಿತೆ ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ. ಕಎಜಿಹ್ವಾಬಂಧನದಲ್ಲಿ ನಾಲ್ಕು ವೆಂಚ್ಛೇದಗಳಿವೆ. ಕಂದ ವೃತ್ತಗಳಲ್ಲಿ ಬರೆದಿದೆ. ಒರಿದನೆಯ ಪರಿಚ್ಛೇದದಲ್ಲಿ ಗಣಗಳೂ ಅವುಗಳ ವಣ೯ವಾಹನವೆಶ್ಚಿತ್ತೀವೈರ ಕುಲದೇವತಾಫಲಾದಿಗಳು ಹೇಳಿದೆ. ಎರಡನೆಯದರಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಸ ನದಿಗಳು ವಿಶದವಾಗಿ ನಿರಬೂತವಾಗಿವೆ. ಪ್ಪಾಸೆಗಳಲ್ಲಿ ಸಿಂಹ. ಗಜ. ವೃಷಭ ಮುರಿತಾದ 28 ಸ್ತಾಂಗಳನುತ್ಸೆ ಹೇಳಿದ್ದಾನೆ. ವೆಡಿಗಳೆಲ್ಲಿಮೊರನೆಂಕುದರಲ್ಲಿ ಅಕ್ಷರಗಳು ಅವುಗಳ ಕುಲ. ಆಧಿದೇವತೆ ಮೆಎದಲಾದ ಏಷೆಯೆಗಂವೆ. ನಾಲ್ಫ್ನೆಯೆದರಲ್ಲಿ ರಸ. ಭಾವ. ಅಲರಿಕಾರ. ಕಂದ. ಷಚ್ಹಿದಿಗಳ ಲಕ್ಷಣ ಮುರಿತಾದ ಅರಿಶೆಗಳನ್ನು ಹೇಳಿದೆ. ಈತ ತನ್ನ ಗ್ರರಿಥೆವನ್ನು ಕಾವ್ವನೆರಿರೂ ತಾನು ಕನೀರಂ ಎರಿದೊ ಹೇಳಿಕೆಮಿಡಿದ್ದರೂ ಇದೊರಿದು ಲಕ್ಷಣಗ್ರರಿಥ ಎರಿಬುದು ಕೃತಿಯ ಆಫ್ಯಾಸೆದಿರಿದ ತಿಳಿಯುತ್ತೆದೆ. (೩೩೬..)

ಈಶ್ವರೆಕೃಸ್ಸ ಸುವರ್ಣ ಸಪ್ತತಿ ಅಥವಾ ಸಾರಿಖ್ಯಕಾರಿಕಾ ವಿಂಬ ಗ್ರಂಥದ ಕರ್ತೃ. ಸು. 4ನೆಯ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಇದ್ದೆನೆ೦ದು ಎದ್ಧಾಂಸೆರ ಅಭಿಪೋ. ಇವನ ಚೇವೆನೆಕ್ಕೆ ಸಂಬರಿಧೆಷಟ್ಟ ಯಾವ ನಿವರಗಳುಎ ದೊರೆಯುವುದಿಲ್ಲ. ಮರಾತೆನವೂ ಎಸ್ತಾರವೂ ಆರ ಸಾರಿತ್ಯುದರ್ಶನೆವೆನ್ನು 70 ಆರ್ಟಿಗಳಲ್ಲಿ ಬರಿದನೆಂದು ತಾನೇ ಹೇಳಿಕೊರಿಡಿರುವುದ ರಿಂದ ಸಾಂಖ್ಯಕಾರಿಕೆಯೆ ಕೆತೃ೯ ಈತೆನೆರಿದು ತಿಯುರುತ್ತದೆ ನಿದಿ೯ಷ್ಟ. ಎಉಂ ಮತ್ತು ಆಧಿಕಾರಯುತವಾದ ಈತನ ಮಸ್ತೆಕ ಈಗಲೂ ಸಾರಿಖ್ಯಶಾಸ್ತ್ರದ ವರಾಖ್ಯ ಘಂಣಗ್ರಂಥವಾಗಿದೆ. (ಕೆ.ರು.೮ರ್.)

ಈಶ್ವರಚೆಂದ್ರ ಎದಶ್ಚಿಸಠಿಗರ: 1820*91. ಬರಿಗಾಲದ ಲೇಖಕ. ಸಮಾಜ ಊ. ಬುಡಾಧೂ ಜಿತ್ರೆಯ ಹೆಉಂ ಜನಿಸಿದರು. ಒಯ್ಲ್ತೆನೆಂರು ವಯೆಸ್ಪಿನಲ್ಲಿ ಇವರನ್ನು ಕಲ್ಮತ್ತೆಗೆ ಕರೆತಂದು ಆಲ್ಲಿನ ಸಂಸ್ಕೃತ ಮಹಾಪಾಠಶಾಲೆಗೆ ಸೇರಿಸಲಾಯಿತು. ಇವರು ಕಷ್ಟೇಳ ನಡುವೆಯು ವ್ಯಾಸೆಂಗ ಮುರಿದುವರಿಸಿದರು. 19ನೆಯ ವಯಸ್ಪಿನಲ್ಲಿ ಪೆರೀಕ್ಷೆನ್ಸೂ ಉತ್ತಮ ಶ್ರೇಣಿಯಲ್ಲಿ ಉತ್ತೀರ್ಣರಾಗಿ ನಿದಕ್ಯಸಾಗೆಂರೆಂಬ ಪ್ಪಂಸ್ತಿ ಗಳಿಸಿದರು. ತುಂವತ್ತೇಯೆ ವಯಸ್ಸಿನೆಲ್ಲಿ ಊ೯ ಏಲಿಯೆರಿ ಕಾಲೇಜಿನ ಮುಖ್ಯ ಪಂಡಿತೆರಾದರು. ಇವರು ಇರಿಗ್ಲೀಷ್ ಭಾಷೆಯನ್ನೂ ಕಲಿಶಿದ್ಧರು.

ಬೇತಾಳ ಪರಿಚಎರಿಶತಿ ಎ೦ಬ ಇವರ ಬರಿಗಾಳಿ ಗದ್ಯಕೃತಿ 1846ರಲ್ಲಿ ಪೋಉಂ.ಶಾಕು೦ತೆಲ 1855ಸ್ಸೂ ಸೀತಾಪರಿಕ್ಕಾಗ 1862ರಲ್ಲೂ ಬೆಳಕಿಗೆ ಬರಿದುವು. ಕೊನೆಯ ಮರ್ಸ್ಗ ಇವರ ಆತಶ್ಚಿತೈಲಿವೃ ಕೃತಿರಿರೆಂರಿದಶಿ ಪರಿಗಣಿತವಾಗಿದೆ.

ಈಶ್ವರೆಜೆಂದ್ರೆರು ಆ ಕಾಲಕ್ಕ ತ್ರಾರಿತಿ ಕಾರಿಯೆನಿಸಿದ್ದ ಎಚಾರ ತೆಳೆದಿದ್ದರು. ಇಮುಊ೯ ಎಲಿಯಮ" ಕಾಲಿಂದ ಉಂ.ಅಲ್ಲಿ ಪೋ ಸೆಂಸ್ಕೃತ ಎದ್ಧಾಭ್ಯಾಸೆದ ಅಮಾಶೆಎರಲಿಲ್ಲ. ಇಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದ್ಧ ಕೆಲವು ಐರೊಲಿಪೈರಿಗೆಸೆಂಸ್ಕೃತೆ ಪರಿಡಿತರು ಖಾಸೆಗಿಯುಗಿ ಸೆಂನ್ನೈತೆ ಪಾಠ ಹೇಳುವ'" ಪೆದ್ಧತಿ ಇತ್ತು; ಹೌತ್ತು ಬರಿಗಾಳದ ವೈದ್ಯ (ನೈಶ್ವ) ಜಾತಿಯವರಿಗೂ ಸೆರಿಸ್ಕೃತೆ ಕಲಿಯುವ ಆವಕಾಶಏತ್ತು. ಸಕಾ೯ರ ಸ್ಥಾಪಿಸಿದ ಈ ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಬ್ರಾಹ್ಮಣೇತರರಿಗೆ ಸಂಸ್ಕೃತ ಕಲಿಯಲು ಯಾವ ನಿಷೇಧೆವೊ ಇರಚಾರದೆಂದು ಈತ್ಲಂಚೆಂಗ್ರಂ ತೀವ್ರವಾಗಿ ವಾದಿಸಿದರು ತಮ್ಮನಿಲುವನ್ನು ಒಪ್ತದಿದ್ಧರ ತೆಮ್ಮಮದ್ದೆ ಬಿಡುವುದಾಗಿಯೊ ಹೇಳಿದರು. ಹಳೆಯ ಕಾಲದ ಸೆಂಪ್ರದಾಯ ಶೆರಣರಿಂದ ಇದಕ್ಕ ಎರೊಧೂದ್ಧರೂ ಈತ್ಲಂಚೆಪ್ಪರ ದಿಟ್ಟ ನಿಲುವಿಗೆ ಜಯ ರೊರಕಿತು. ತಾವು ವ್ಯಾಸೆಂಗ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ಧ ಸೆಂಸ್ಕೃತೆ ಮಹಾಪಾಠಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ವ್ವಾಕರಣ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರ ಜಾಗ ತೆರವಾದಾಗ ಆದಕ್ಕೆ ಈಶ್ಚರಚೆರಿದ್ರೆರೇ ಅಹ೯ರೆ೦ದು ಕಾಲೇಜಿನ ವ್ಯವೆಸ್ಥಾಪಕೆರು ತೀಮಾ೯ನಿಸಿ ಅವರಿಗೆ ಆಮಪುಂವನ್ನಿತ್ತರು. ಇದರಿಂದ ಮಾಸಿಕ ವೇತನ ರೂ. 50 ರಿಂದ ರೂ. 90ಕ್ಕೆ ವೃದ್ಧಿಯುಗುನ ಆವಸೌಂತ್ತು. ಆದರೆ ಈಶ್ವರಜೆಂದ್ರರು ಈ ಹುದ್ದೆಗೆ ತಮಗಿಂತಲೂ ತಾರಾನಾಥ ತೆರ್ಕೆವಾಚಸ್ಪತಿಯೆವರೇ ಹೆಚ್ಚು ಅಹ೯ರೆ೦ದು ಬಗೆದರು. ತಮಗೆ ಬರಿದೆ ಅಮಚ್ರಂವನ್ನು ನಶ್ರುಕೆಯಿರಿದ ನಿರಾಕದಿಂದ್ದು ಮಾತ್ರೆವೆಲ್ವ ತಾರಾನಾಥೆರು ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದ. ನುಎರು ಮೆಲಿಲಿ ದುಎರದಲ್ಲಿದ್ದ ಸ್ಥಳಕ್ಕ ತಾವೇ ಕಾಲುನಡಿಗಯಿರಿದ ಹೊಆಗಿ ಅನರಮೃ ಈ ಹುದ್ದೆಗೆ ಒಪ್ಪಿಸಿದರು. ಈಶ್ವರಚೆರಿದ್ರೆರ ನಿಸ್ಕೃಹತೆಗೊ ದೈಹಿಕ ಊ ಹಿರಿಜರಿಯೆದ ಸ್ಪೆಧಾವೆಕಪ್ಟಾ ಇದೊರಿದು ಉತ್ತಮ ನಿದರ್ಶೆನ. ತಾರಾನಾಥರುಎ ಅವರ ತೆಂದೆಯನರೂ ಈಶ್ಚರಜೆಂದ್ರರನ್ನು ಮಾನುಷರೂಪಿ ದೈವವೆಂದು ಹೊಗಳಿದರೆಂದು ಹೇಳಲಾಗಿದೆ. ಭಾರತೀಯ ಮಹಿಳೆಯರ ಉದ್ಧಾರಕ್ಕಾಗಿ ಈಶ್ಚರಚೆರಿದ್ರೆರು ಕೈಗೊ೦ಡ ಥ್ರಿವರನ್ನು ಚಿರಸ್ಮರಣ್ಣೀಝರನಾಗ್ರೇ ವಮ್ಸ್ಡಿವೆ. ಸ್ತ್ರಳೆಎದ್ಯಂಶ್ಯಮ್ಲಾಗಿ ಚಳವಳಿ ನಡೆಸ್ತೂದ್ದ ಡ್ತಿರಿಕ್ "ಮೊರೆ" ಬೆಧೂನ್ ಎರಿಬುವರೇಂದಿತ್ಸೆ ವಿಷೇದೆಮೊ ಸೇರಿದ್ದರು. ಬೆಧೂನರ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ಧ ಊಕಾಶಾಲೆಯ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಹೊಣೆ 1851ರಲ್ಲಿ ಇವರ ಮೇಲೆ ಬಿತ್ತು. ಉಂದತ್ತೆರು ಕೆಲ್ಕತ್ತೆಯೆ ಸೆಂಸ್ಕೃತೆ ಮಹಾಪಾಠ