೧೧೦ ಕರ್ಣಾಟಕ ಕಾವ್ಯಮಂಜರಿ | (ಆಶ್ವಾಸ. - * - ** • : : , - ವ ಎಂದ ಮಗನ ನುಡಿಯುಂ ಕೇಳ್ರಸಂ ಬಳಸಿರ್ಸರ ಮೊಗವಂ ನಡೆಯುವಕ \ರ್೬ - ಆಡುವ ಮಾಂಸುಕೆಳೆಯೊಳೆ ಸಲ್ಪ ತೊದಳ್ಳು ಡಿಯುಂ ತೆವಳು ಮಾ | ತಾಡುವ ಪಾಂಗಿನಿಂದೆಸೆವ ಬೀರಮುವೊಂದನೊಂದು ನಾಡೆಯುಂ | ರೂಡಿಸೆ ಸದ್ದುಣಂಗಳನಿತಳೊಡವಿ ಚಿಕದೇವರಾಯನೆಳೆ | ನಾಡುಗರಾಡುವೊಂದೆ ಬಿರುದಾವುದು ಸತ್ಯಪರಾಕ್ರಮಾಹ್ವಯಂ ೭೦ ಅಕ್ಕರವೊಂದುವಂದೆ ಕುಪುರು ರೂಡಿಯ ಸತೃವಾಕ್ಸಮ | ರ್ಮ'ಕ್ಕಳೊಳಾಡುವಂದೆ ಕುಣವಾದುದು ಸಂದ ಪರಾಕ್ರುಂ ಕರಂ || ತಕ್ಕುದು ಚಿಕ್ಕದೇವವಿಭಾಗಗ್ಗದ ಸತ್ಯಪರಾಕ್ರಮಾಂಕನ: | ನಕ್ಕುಮೆ ಮಿಕ್ಕ ಸೊರ್ಕಿನರಮಕ್ಕಳ ವೆಕ್ಕಳಕಿಂತು ಪೆರ್ಕಳಂ i೩೧ - ಗಂಡರ ಗಂಡನುರ್ಕವರವಕ್ಕಳಗಂಡನಿದಿರ್ಚಿ ಕೈದಕ್ಕೆ | ಕೊಂಡರಗಂಡನಾಡಿ ನುಡಿದಪ್ಪುವ ರಾಯರಗಂಡನಾಹವೋ || ಈ೧ಡರ ಗಂಡನೆಂಬ ಪಲವುಂ ಬಿರುದುಂ ಚಿಕದೇವರಾಯನೆಳೆ | ಮಂಡಿತಮುಲೈ ಮೊತ್ತಮೊದಲೆಂದಿರ ಸತ್ಥಪರಾಕ್ರಮಾಂಕದಿಂ |೭೨ ವು! ಆಂತನಿಖರುಂ ಪೊಗದುಂ ರಾಯಂ ಮಗನ ಮೈಮೆಯಿಂದುರ್ಕುವ ಸಂತಸಮಂ ಮನದೊಳ ಪವಣೆ ೪ಸಿ ನುಡಿನದೆಂತೆನೆ :- leಿ ಯುವರಾಜಂ ನುಡಿದಂತಿ: ! ಬವರಂಗೆಲವೇಚ್ಚದಲ್ಲದೊಡೆ ಕೊಂಗಂ ಮೈ । ಸವಣಅಯದೆ ವಿಸಟಂಬರಿ | ದವಟವಿಸುವರವರ ಬಗೆಗಳಾವewಯದುದೇ j೩೪ ವೆ ಎಂದವರನುಮತಿಯಿಂ ಯುವರಾಜಂಗೆ ಪವುಡವಿತೌಟುಂಗಳಂ ಕೊಟ್ಟು ಕಳುಪ್ತವಾಗಿ \೬೫
