ಈ ಪುಟವನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಲಾಗಿದೆ
ಪಾತ್ರ ವಹಿಸುವ ಎಳೆಯರು ಯಾರೂ ಮನೆಯಲ್ಲಿಲ್ಲ. ಆ ಕೆಲಸವನ್ನೂ ತಾನೇ ಮಾಡಬೇಕು ಎಂದುಕೊಂಡಳು ಸುನಂದಾ.
ತಂದೆ ಬೀದಿಗಿಳಿದೊಡನೆಯೆ ಸುನಂದಾ ನಡು ಮನೆಗೆ ಬಂದಳು. "ನಮಸ್ಕಾರ" ಅನಿರೀಕ್ಷಿತವಾಗಿದ್ದ ವಂದನೆ--ಸಂಬೋದನೆ; ಹೆಣ್ಣು ಸ್ವರ, ಛಾವಣಿಯನ್ನೇ ದಿಟ್ಟಿಸಿ ನೋಡುತ್ತ ಕುಳಿತಿದ್ದ ವೆಂಕಟರಾಮಯ್ಯ ಚಕಿತನಾಗಿ ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿದ, "ನಮಸ್ಕಾರ, ಓ, ನೀವಾ!" ತನ್ನವಳ ಅಕ್ಕ ಎಂಬ ಅರಿವಿನ ಸಮಾಧಾನದಿಂದ ಹುಟ್ಟಿತ್ತು ಆ ಉದ್ಗಾರ "ಇನ್ಯಾರೂಂತಾ ತಿಳಕೊಂಡ್ರಿ?" ಸಂಕೋಚವನ್ನು ದೂರ ಸರಿಸುತ್ತ ಉತ್ತರರೂಪವಾಗಿ ವೆಂಕಟರಾಮಯ್ಯ ನಕ್ಕ. "ಎಲ್ಲಿ ಪದುಮ ಕಾಣಿಸ್ತಿಲ್ವೇನು?" ಎಂದರು ಸುನಂದಾ. "ಪದುಮ?" ಪಾಪ-- ಕಕ್ಕಾಬಿಕ್ಕಿಯಾಗಿದ್ದ ವೆಂಕಟರಾಮಯ್ಯ! "ಹೂಂ, ಅವಳೇ ವಿಜಯಾ." ಆ ಕರಿಯ ಮುಖದಲ್ಲೂ ರಕ್ತ ಸಂಚಾರವಾಗಿ ತೇಜಃಪುಂಜವಾಯಿತು. "ಓ!" "ಅಕ್ಕಾ" ಅಂಬ ಕರೆ ಬಂತೆಂದು ಸುನಂದಾ ಒಳಹೋಗಿ, ಕ್ಷಣ ತಡೆದು ಮತ್ತೆ ಬಂದಳು. "ಮಡಿಯುಟ್ಟು ಕೊಂಡ ಮೇಲೆಯೇ ಕಾಫಿ ತಗೋತಿರ? ಅಥವಾ ಒಂದು ಗುಟುಕು ಮೊದಲೇ ಕುಡಿಯೋಕೆ ಆಕ್ಷೇಪವೇನದರೂ ಉಂಟೇ?-- ಅಂತಾ ಕೇಳ್ತಾರೆ." "ಯಾರು?" "ಅತ್ತೆ!" ಭೂಪತಿಗೆ ಕಸಿವಿಸಿಯಾಯಿತು. ಸ್ನಾನ ಆಮೇಲೆ ಎಂದರೆ ಮಡಿ