ಮರಹು ಬಂದಹುದೆಂದು ಶ್ರೀಗುರು ಕರಸ್ಥಲಕ್ಕೆ ಕುರುಹ ಕೊಟ್ಟಡೆ; ಆ ಕುರುಹು ನೋಟದಲ್ಲಿ ಅಳಿದು
ಆ ನೋಟ ಮನದಲ್ಲಿ ಅಳಿದು
ಆ ಮನ ಭಾವದಲ್ಲಿ ಅಳಿದು
ಆ ಭಾವ ಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿ ಅಳಿದು
ಆ ಜ್ಞಾನ ಸಮರಸದಲ್ಲಿ ಅಳಿದ ಬಳಿಕ_ ಇನ್ನು ಅರಿವ ಕುರುಹಾವುದು ಹೇಳಾ ? ನೀನರಸುವ ಕುರುಹು ಎನ್ನ ಕರಸ್ಥಲದ ಲಿಂಗ
ಎನ್ನ ಕರಸ್ಥಲ ಸಹಿತ ನಾನು ನಿನ್ನೊಳಗೆ ನಿರ್ವಯಲಾದೆ. ಎನ್ನ ನಿರ್ವಯಲಲಿಂಗ ನಿನಗೆ ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತ್ತಾಗಿ; ನೀನೇ ಪರಿಪೂರ್ಣನಯ್ಯಾ. ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ಮಹಾಲಿಂಗವು ಸಾಧ್ಯವಾಗಿ ಅದೆ. ಗುಹೇಶ್ವರ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿ
ನೀ ಬಯಸುವ ಬಯಕೆ ಸಂದಿತ್ತು ಕಾಣಾ ಸಂಗನಬಸವಣ್ಣಾ.
