೨೭ ಘಂಟೆಗಳಲ್ಲಿ
ನಿನಗೊಂದು ಅವಕಾಶ ಸಿಕ್ಕದೇ ಇದ್ರೆ ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪ ಪಟ್ಟದ್ದಕ್ಕೇನು
ಸಾರ್ಧಕ ? ಅನುಭವವಿದ್ದೇನು ಆದ ಹಾಗಾಯ್ತು ? ನಿನಗಾ ಅವಕಾಶ
ಕೊಡಬೇಕಾದ್ದು ಧರ್ಮ, ಕೊಡೋಕೆ ನಾನು ಸಿದ್ಧನಾಗಿದ್ದೇನೆ.
ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿಂತ ನಾನು ನಿನ್ನ ಅವರೆಲ್ಲರೆದುರಿಗೆ ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದ
ನಿಲ್ಲಿಸೋ ಅಷ್ಟು ಭರವಸೆ ನಿನ್ನಲ್ಲಿಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ"
ಶಶಿಗೆ ಪಳ್ಳನೆ ಕಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ನೀರು ಬಂತು, " ಆದರೆ ನನಗಾ
ಭರವಸೆ ಇದೆಯೆಂತ...."
" ಇದೆಂತ ತೋರಿಸೋದು ನಿನ್ನ ಕೈಲೇ ಇದೆ.... ..ಅಗೋ !
ಅಗೋ ! ಮತ್ತೆ ಜಲವಳಯವೇನಾದರೂ ಆಗೋ ಹಾಗಿದ್ರೆ ನಾನು
ಆಶ್ರಮ ಹುಡಕ್ಕೊಂಡು ಬರೋಕೆ ಹೋಗ್ತೇನೆ.” ಎಂದು ಗಿರೀಶನು
ಶಶಿಯ ಕರೆಸಲು ಷರಾಯಿ ಜೇಬಿನಿಂದ ಕರವಸ್ತ್ರವನ್ನು ಹೊರಕ್ಕೆ
ಳೆದುಕೊಂಡ. ಕರವಸ್ತ್ರದೊಡನೆ ನೋಟುಗಳ ಸಣ್ಣ ಕಟ್ಟೊಂದು
ಹೊರಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದಿತು. ಅದನ್ನು ಕೈಗೆತ್ತಿ ಕೊಂಡು " ಓಹೋ ! ಮರತೇ
ಹೋಗಿದೆ.ಸ್ತ್ರೀಧನ ! > ಏವಾಹಮಹೋತ್ಸವ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ವಧುವಿಗೆ
ಹಿರಿಯರು ಆಶೀರ್ವಾದ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಂತಹ ೪೮೦ ವರಹಾ' ಸದ್ಯಕ್ಕೆ
ನೋಟುಗಳ ರೂವದಲ್ಲಿ ...” ಎಂದವಳ ಕೈಯಲ್ಲಿಟ್ಟ. ಶತಿಯ ಕಣ್ಣು
ಗಳಲ್ಲಿ ಮೊದಲೇ ನೀರು ತುಂಬಿತ್ತು :ಗಿರೀಶನ ಈ ಹೊಸ ವಾಗೈಖರಿ
ಯಿಂದ ಅವಳ ಪುಟ್ಟ ಬಾಯಿಯ ಸುತ್ತಲೂ ಕಿರುನಗೆಯು ಕುಣಿಯ
ಲಾರಂಭಿಸಿತು. ಮಳೆ ಹಸಿ ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಬಿಸಿಲು ಬಂದಂತೆ
ಆ ಕಿರುನಗೆಯು ಕಂಡಿತು.ಗಿರೀಶನು ಆ ಮನೋಹರ ದೃಶ್ಯವನ್ನು
ನೋಡಿ “ ಎಷ್ಟು ಸುಂದರವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಿ” ಎಂದ.
" ಈಗ ಕವಿಯಾಗಲಾರಂಭಿಸಿದರೇನು ?"
“ ನೀನೇ ನನ್ನ ಕವನವಲ್ಲವೇನು ?"
" ನಿನ್ನೆ ನಿಮ್ಮ ಮುಖನೋಡೋಕೆ ಅಸಹ್ಯ ಪಟ್ಟು ಕೊಂಡೋಳು
ನಾನು ; ಅದನ್ನ ನೆನೆಸಿಕೊಂಡರೆ ಈಗ ನನಗೇ ನಾಚಿಕೆಯಾಗುತ್ತೆ”
