-(೧೯೧. ಬೀರಬಲನು ಪರುಷಮಣಿಯಾಗಿದ್ದಾನೆ.)-
ಅಕಬರ ಬಾದಶಹನಿಗೂ, ಇರಾಣದ ಬಾದಶಹನಿಗೂ, ಒಂದುಸಾರೆ
ಯಾವದೋ ಒಂದುಕಾರದನಿಮಿತ್ಯದಿಂದ ಸಮಾಗಮವಾಗಿತ್ತು ಆಗ ಇರಾ
ಣದ ಬಾದಶಹನು ಅಕಬರನನ್ನು ಕುರಿತು ನಿಮ್ಮ ಸಂಗ್ರಹದಲ್ಲಿ ವರುಷ
ಮಣಿಯುಂಟೋ ! ” ಎಂದು ಪ್ರಶ್ನೆ ಮಾಡಿದನು. ಆಗ ಅಕಬರನು ಬೀರಬ
ಲನ ಕೈ ಹಿಡಿದು ಇವನೇ ನನ್ನ ಸಂಗ್ರಹದಲ್ಲಿದ್ದ ಪರುಷಮಣಿಯು, ಎಂದು
ಹೇಳಿ ಈ ಕೆಳಗಿನ ಪದ್ಯವನ್ನು ಹೇಳಿದನು.
ಉದ್ಯಮನೆ ಲಕ್ಷ್ಮಿ, ಮಿಲ್ಲೈ ಮಿಲ್ಲೈದ್ರವ್ಯನೇ ಮಾನ :
ದುರ್ಲಭ ವಾರಸ ಜಗತಮೆ, ಮಿಲನೋ
ಮೀತಸುಜಾನ ||
ಅಂದರೆ ಉದ್ಯೋಗದಿಂದ ಲಕ್ಷ್ಮಿ ಪ್ರಾಪ್ತವು, ದ್ರವ್ಯದಿಂದ
ಂದ ಮಾನವು
ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಸುಜನರು ಮಿತಿಯಿಂದ ದೊರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಪರುಷಮಣಿ
ಯು ದುರ್ಲಭವು, ಈಮಾತಿಗೆ ಇರಾಣದ ಬಾದಶಹನು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡನು.
-(೧೯೨. ದೌಲತ ಹಾಜೀರಹೈ.)-
ಒಂದುದಿವಸ ಅಕಬರ ಬಾದಶಹನು ತನ್ನ ದೌಲತ ಎಂಬ ಪರಿಚಾರ
ಕನನ್ನು ಕೆಲಸದಿಂದ ದೂರಮಾಡಿದನು, ಇದಕ್ಕೆ ಏನು ಉಪಾಯ ಮಾಡ
ಬೇಕೆಂದು ದೌಲತನು ಬೀರಬಲನಿಗೆ ಹೋಗಿ ಕೇಳಿದನು. ಆಗ ಬೀರಬಲನು
ನೀನು ಒಂದುದಿವಸ ಅರಮನೆಯ ಮಹಾದ್ವಾರದ ಹತ್ತಿರಬಂದು ದೌಲತ
ಹಾಜೀರಹೈ ಇರಬೇಕೆ ? ಹೋಗಬೇಕೋ, ಎಂದು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಕೂ
ಗು ಎಂದು ಹೇಳಿ ಕಳುಹಿಸಿದನು. ಅವನು ಬೀರಬಲನ ಹೇಳಿಕೆಯಂತೆ ಮಾ
ಡಿದನು. ಆಗ ಬಾದಶಹನು ದೌಲತನನ್ನು ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಕರಯಿಸಿ ಕೊಂಡು-
" ದೌಲತ ಹಮಾರೆಯಹಾ ಸದಾ ಬನೀರಹೈ” ಅಂದರೆ ದೌಲತನು ನಮ್ಮಲ್ಲಿ
ಯಾವಾಗಲೂ ಇರಲಿಕ್ಕೇ ಬೇಕು ಎಂದನು. ಇಂಥ ಭಾವಗರ್ಭಿತ ವಾಕ್ಯ
ವನ್ನು ಕೇಳಿ ಸಭಾಸದರು ನಕ್ಕುನಕ್ಕು ಬಿದ್ದರು.
—( ೧೯೩, ನಜರಾಂಚೆ ರಹಿಮಾನ. )—
ಒಂದುದಿವಸ ಅಕಬರ ಬಾದಶಹನು ಮೃಗಯಾವಿಹಾರಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ದ್ದನು , ಎರಡುಪ್ರ ಹರ ಸಮಯವಾಯಿತು ಆಗ ಅವನು ನಮಾಜ ಅಂದರೆ ದೇವರಧ್ಯಾನಕ್ಕೆ ಕುಳಿತುಕೊಂಡನು. ಆಗ ವಿರಹಿಣಿಯು ತನ್ನ ಪ್ರಿಯನನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತ ಅಕಬರನು ಕುಳಿತಿದ್ದ ಸ್ಥಳಕ್ಕೆ ಬಂದು, ಬಾದಶಹನು ಕಳೆದು ಇಟ್ಟ ವಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ತುಳಿಯುತ್ತಹೋದಳು. ಆಗ ಅವನು ಎಲೈ ಸುಂದರಿ ಯೇ ! ನೀನುಬಹಳೇ ಅಸಾವಧಳೂ ಧಿಕ್ಕಳೂ ಇದ್ರಂತೆ ಕಾಣುತ್ತದೆ ನನ್ನ
