೧ ಸದುರು ಕರಾವಲಂಬನಂ ನನ್ನ ಕಣ್ಣ ಳಿಂದ ನೀರು ಸಂತತವಾಗಿ ಸುರಿದುಹೋಯಿ ಹಾಗ ಎಷ್ಟ ಹೊತ್ತಿದ್ದನೋ ಹೇಳಲಾರನು, ಬಹಳ ತ.. - ನಾನು ತಡೆಯಲಾರದೆ ಉನಾದಿನಿಯುಂತಾಗಿ ಮೊಣ ಹೊತ್ತಿನ ಮೇಲೆ, ನನಗೆ ಅದೇ ಕಂತದಿಂದ « ಸಾಕಿನ್ನು ಕಾಲೂರಿ, ಉಚ್ಚಸ್ವರದಿಂದ ಹಿಂದಿರುಗಿ ನೋಡು ಕೈಕೊಂಡ ಕಾರ್ಯವನ್ನು ಪೂರ್ಣ 14 ಭಗರ್ವ, ಗುರುದೇವ, ದಯಾಮಯ ! ನಾನು ಅಶಕ್ಕೆ, ಮಾಡು, ಸಿಖ್ಯಾನದಿಂದ ಕರ್ತವ್ಯವನ್ನು ನೆರವೇ ಅಜ್ಜನಿ, ಭೀರು. ಈಗ ನನಗೆ ಮತ್ತಾವುದೂ ಪ್ರಾರ್ಧ ನೀ ರಿಸು ಸಮಸ್ತ –ಣಿಗಳಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಯವಾಗಿಲ್ಲ ತನ್ನ ಸ್ವರೂಪಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರ ಮಾಡಿಕೊ ನೋಡು, ಆಗ ನಿನಗೆ ಈ ಭವಕನನವನ್ನೂ ಸಂಸಾರ ಳ್ಳುವಂತಹ ಭಾಗ್ಯವೊಂದೇ ನನಗೆ ಅಭೀಷ್ಟವು, ಅನುಗ್ರಹಿಸ ಮಹಾಸಾಗರವನ್ನೂ, ಕಾ ವಕ್ರೋಧದಿ ಕ್ರೂರ ಮೃಗರ. ಬೇಕು.” ಎಂದು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ್ತ ಮಹಾಪುರುಷನ ಪಾದ ಳಿ೦ದ ನಿರೀಕೃತವ' ವ ಈ ಭೀಕರ ಪ್ರದೇಶವನ್ನೂ ತಲದಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದೆನು ದಾಓ, ಆಶಾ ಲೆ (ಘಗಳ ಸ೦ಲೆಗಳನ್ನ ..ರಿದು ಹಾಕಿ, ಮಹಾಪುರುಷನು ಕನಿಕರದಿಂದ ತನ್ನ ದಿವ್ಯ ಕರ ಕಮಲ ನಿಷ್ಕಂಟಕವೂ ಸಿರಾ ಪದವೂ ಸನ : ಲ ಪ್ರಭ ಭಾಸಿತವೂ ಗಳಿಂದ ನನ್ನ ಕೈ ಹಿಡಿದೆಬ್ಬಿಸಿ, ಮಂಡಿನೇವರಿಸಿ- ವತ್ಸೆ! ಆದ ವಿಮಾ 7+ ನನ್ನ ಕಂಡ ಹಿಡಿದು ಅಲ್ಲಿಂದ ಮುಂದೆ ಕೇಳು, ನಾನೇ ವಿಶ್ವ ಗುರು, ವಿರಾಟಸ್ವರೂಸನದ ವಿಶ್ವ ಜಾಗ್ರತೆಯಾಗಿಯೋ, ಅಕ್ಷಯವಾದ, ಆದ್ಯಂತರಹಿತವಾದ ಗಣನಾತಿತ:ದ ಸಧ ವವನ್ನ ಸೀರಿ ಏವ್ಯ ಸುಖಾನು ಕಾಶವೇನಾನು, ನನ್ನನ್ನು ಹಲವರು ಹಲವು ಬಗೆಯಾಗಿ ಭಾವಿಸಿ ಸಂಬೋಧಿಸುವರು, ಬ್ರಹ್ಮತೇಜ, ದಿವ್ಯ ಶೋಭ, ಭವ ವಣಓಕೊಳ" ಒ೦ದ, ಹೆ: ದದನ್ನು ಕೇಳಿ ಬೆಚ್ಚಿ ಒದ ತಲೆ.ನ ೧ (ಡಿದೆ, ಎ.ಹಾಪುರಷನು ಅಲ್ಲರ ವಿಶ್ವ ಪ್ರಕಾಶ, ದಿವ್ಯಜ್ಞಾನ, ಜೋತಿಸ್ವರೂಪ – ಇತ್ಯಾದಿ. ಅನಂತಾನಂತ ನಾಮಗಳಿಂದ ನಾನು ಸರ್ವ ವ್ಯಾಪಿಸಿರುವೆನ ಅಲ್ಲ ಭೂತಳಾಗಿ ನಿಂತಿತು ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನನ್ನನ್ನು ಯಾರೋ ಲ್ಲದೆ, ಭಾವುಕರ ಭಾವನೆಗೆ ತಕ್ಕಂತ ಗೋಚರನಾಗಿ ಫಲ ದತತೋಲೆ ಕ ಗವ ಶಬ್ಧಗಳ, ಕಿವಿಗೆ ಬಿದ ಎದ್ದು ನಿಂತೆನು, ನೋಡಿದೆನು, ಎಲ್ಲವೂ ವಿಸತೀತವಾಗಿ ಕಂಡವು. ವನ್ನು ಕೆಡವೆನು. ಆ ದಿವ್ಯಪುರ.ಷನೂ ಆ ಕಸನಾ೦ತರದ ಸುಬಪ್ಪದ-ಶಾಂತಿಕ ನಾನು - ಭಗರ್ವ! ನನಗೆ ನಿನ್ನ ರೂಸ ಭೇದಗಳಿವು ಪ್ರದೇಶವೂ ಆ ದಿವ್ಯಪ್ರಕಾಶವೂ ಕಿಣತಿಲ್ಲ, ಅವಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿ ದೂ೦ದೂ ತಿಳಿಯದು ನನಗೆ ಈಗ ಲಭಿಸಿರುವ ಈ ದಿವ್ಯ ಯಾಗಿ ಅಂಧಕಾರವೂ ನಿರ್ಜ ನವೂ ಆದ ಪ್ರದೇಶವು ಕಣ್ಣಿಗೆ ರೂಪವೊಂದನ್ನೇ ನಾನು ಧ್ಯಾನಿಸುವೆನು, ಈ ರೂ ಪದಿಂದ, ಗೋ ತರವಾಯಿತು `ನೂ ತೋ ರತ್ತಿಲ್ಲ. ಒಂದೆರಡು ಲೇ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಸನ್ನನಾಗಿ ಫಲಗ್ರದನಾಗಬೇಕೆಂದು, ಅನನ್ಯ ಹೆಗಳನ್ನು ಮುಂದಿಟ್ಟ ಒಂದು ನೋಡಿದನು; ಆಗ ನನಗೆ, ಶರಣ್ಯಭಾವದಿಂದ ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನೇ ಮರೆಹೊಕ್ಕಿರುವೆನು ನಾಸಿನ ಈ ಇಕಾನನದಲ್ಲಗೆ.ಇರದನ೦ಬುದೂ, ಈಗ ನನ್ನಲ್ಲಿ ನೀನು ಉಪೇಕ್ಷೆ - ಈ ೦ರೆಗೆ ನೋಡಿದ ದೃಶ್ಯವೂ ಕೇವಲ ಸ್ವರ ಜ್ಯವೇ ಆಗಿ - ಮಹಾಪುರುಷನು ನನ್ನ ಮಾತನ್ನು ಮುಂದರಿಸದೆ-ತಡೆದು,- ರವದಿಂದ ತಿಳಿದು ಸ್ವಲ್ಪ ನಿರಾಹಿಯಾದೆನ ಅಷ್ಟ ವತ್ಸೆ ) ನೀನು ಕೇರಪಡಬೇಡ, ಭಯ ವನ್ನು ಬಿಡು, ಕಲ್ಲ ಮನವರ, ಕೋ ಗದ್ದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಕೇಳಿಬರು ದುಃಖವನ್ನು ದೂರಮಾಡು -ನಾನು ಪಿತಾ, ನೀನ, ಪುತ್ರಿ, ಆದು ದರಿದ ಅಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚು ಹೊತ್ತು ನಿಲ್ಲಲವಕಾಶವಿ ವಿರಾಟ್ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಹೊಂದಬೇಕೆಂಬ ಅಭಿಲಾಷೆಯಿಂದ ಒದೆ ಮಾಳಿಗೆಯಿ೦ದ ಕೆಳ:ಳಿದ ಒಂದು ಪಟ್ಟೆನು, ಈಗಲೂ ನನ್ನನ್ನೇ ಮರೆಹೊಕ್ಕು ಪ್ರಾರ್ಧಿಸುವವರನ್ನು ಉದ್ದೇಶಕ್ಕಾ ನಾನು ಈ ಸಂಸಾರವಹಾಸಾಗರದ ಅಲೆಗಳಿಂದ ಹೊಡೆಯಿ ನಕ್ಕೆ ಕರೆದೊಯ್ಯುವ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಕನೇ ನಾನೆಂದು ಭಾವಿಸು, ಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರೂ, ಭನಕಾನನದಲ್ಲಿ ಕೊರಗ ಸಂಕೀ ಇಷ್ಟರ್ಧಪ್ರಾಪ್ತಿಗಾಗಿ ಪ್ರಯತ್ನಿಸು. ರ್ಣವಾದೀಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಬಿದ್ದಿದ್ದರೂ, ನನಗೆ ಹಿಂದಿನಂತ - ನಾನು ಎವೆಹಾಕದೆ ಆ ಜಗನೊಹನಾಕೃತಿಯ, ಆದಿವ್ಯ ಭಯ-ಕ್ಷೇಶ-ತಾಪಗಳ, ಅಷ್ಟಾಗಿ ಆಗದೆ ಆ ಮಹಾರರು ಮಂಗಳ ಮೂರ್ತಿಯ, ಮಂದಸ್ಮಿತವದನಾರವಿಂದವನ್ನೇ ಪನ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ ತಕ್ಕಷ್ಟು ಶಾಂತಿ ಸುಖವನ್ನು ಅನುಭವಿ ನೋಡುತ್ತ ನಿಂತು ಬಿಟ್ಟೆನು, ನನ್ನ ಹಸ್ತವು ಮಹಾವುರು ಸುತ್ತಿರುವೆನಲ್ಲದೆ, ಅತ್ಯಗತ್ಯವಾದ ಕಾಲದಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ಆ ಮಹಾ ಷನ ಅಭಯಹಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ಅದೃತವಾಗಿದ್ದುದರಿಂದ ನನಗೆ ಪುರುಷನ ಸಂದರ್ಶನ, ಅಭಯ ಪ್ರದಾನಗಳನ್ನು ಧ್ಯಾನಮಾ ಇತರ ಚಿಂತೆಗಳೇನೊ೦ದೂ ಇರದೆ ಕೇವಲ ಸ್ವರ್ಗೀಯ ರ್ಗ ದಿಂದ ಪಡೆದು ಆನಂದಪಡುವ ಭಾಗ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿರು ಸುಖಾನುಭವವಾಡುತ್ತಿರುವಂತೆ ತಿಳಿಯುತ್ತಿದ್ದನ.. ವೆನು, ಆದರೂ, ಆ ಮಹಾಪುರುಷನ ಆಜ್ಞವಚನದಂತೆ,
