ಕರ್ನಾಟಕ ನಂದಿನಿ (ಸವಣೂರು) ದುರ್ಗದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದನು, ಅವನು ಹುಟ್ಟಿದ ಶಿವಾಜಿಯು ಒಂದೆರಡು ದುರ್ಗಗಳನ್ನು ವಶಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಮೂರನೆ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಅವನ ತಂದೆ, ತುಕಾಬಾಯಿಯನ್ನು ಮದು ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ಮಗ್ನನಾದನ, ವೆಯಾದನು, ಅದುಮೊದಲು ಜೀಜೀಬಾಯಿ, ಮಗನೊಡನೆ ಶಿವಾಜಿಯ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿಯೂ ಆತನ ಕಾರ್ಯಗ ದಾದಾಜೀಕಾಣದೇವನ ಸಂರಕ್ಷಣೆಯಲ್ಲಿ ಪೂನಾನಗರದಲ್ಲಿ ವಾಸ ಳನ್ನು ನೋಡಿಯೂ ದಾದಾಜಿಯು ಭಯಪಟ್ಟನು, ಸವಿಮಾ ಮಾಡತೊಡಗಿದಳು. ಶಿವಾಜಿಯು ತನ್ನ ಬಾಲ್ಯದಿಂದಲೂ ತುಗಳಿಂದ ಆತನ ಮನೋಭಾವವನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಲು ಪ್ರಯಾ ಬಾಣಗಳನ್ನು ಬಿಡುವುದರಲ್ಲಿಯ ಬಿಲ್ಲು ಕತ್ತಿ ಮೊದಲಾದ ಸಸಟ್ಟನು. ಇದ್ದ ಜಹಗೀರನ್ನು ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿ ಕಾಪಾಡಿಕೊಂ ನಾನಾಬಗೆಯ ಆಯುಧಗಳನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸಿ.ವುದರಲ್ಲಿಯೂ ಡರೆ ಸಾಕೆಂದು ಎಷ್ಟೋ ಬಗೆಯಾಗಿ ಬೋಧಿಸಿದನು, ಈತ್ರ ನಿಪುಣನಾದನು, ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರ ರು ಕುದುರೆ ಸವಾರಿ ಮಾಡುವ ತೇಜಸ್ಸಿನಿಂದ ಉದ್ದೀಪ್ತವಾದ ಆತನ ದೃಢಮನೋಭಾವವು ದರಲ್ಲಿ ನಿಪುಣರು, ಅವರಲ್ಲಿ ಶಿವಾಜಿಯು ಮತ್ತೂ ಬುದ್ಧಿ ಎಳ್ಳಷ್ಟಾದರೂ ಬದಲಾಯಿಸಲಿಲ್ಲ. ಕಷ್ಟವನ್ನು ಸಹಿಸುವವರಾ ವಂತನು, ಆ ವ್ಯಾಯಾಮದಿಂದ ಅವನ ಶರೀರವು ವಜ್ರಸದೃಶ ಗಿಯೂ ವಿಶ್ವಾಸಪಾತ್ರರಾಗಿಯ ಇರುವ ಮಾವಳರನ್ನು ವಾಗಿದ್ದಿತು. ಶಿವಾಜಿಯು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿದ್ದನು. ಆತನ ಬಾಲ್ಯ ಸ್ನೇಹಿ - ಶಿವಾಚೆಯ ಈ ಧರ್ನು ವಿದ್ಯೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಕಾಲವನ್ನು ಕಳೆ ತರಲ್ಲಿ ಆಶಾಜೀ ಕಂಕು, ತಾನಾಜೀ ಮಾಲಸೂರೇ, ಬಾಜೀ ಯದೆ ತನ್ನ ಗುರುವಾದ ದಾದಾ ಕೌಣವೇವನ ಬಳಿಯಲ್ಲಿ ಫಸಳೇಕರ್‌ ಎಂಬ ಮಾವಳರು ಮೂವರು ಅಗ್ರಗಣ್ಯರು, ರಾಮಾಯಣ ಮಹಾಭಾರತಾದಿಗಳಲ್ಲಿ ಹೇಳಿರುವ ವೀರಪುರು ಕೊನೆಗೆ ಅವರ ಸಹಾಯದಿಂದಲೇ ೧೬೪೬ರಲ್ಲಿ ತೋರಣದು ಷರ ಚರಿತ್ರೆಗಳನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದನು ಆ ಕಥೆಗಳನ್ನು ಕೇಳು ರ್ಗದ ಬಿಲ್ಲೇದಾರನನ್ನು ಹೇಗೋ ವಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡು ಆ ತಿದ್ದ ಹಾಗೆಲ್ಲ ಆತನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಸಾಹಸವ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿದ್ದಿತು, ದುರ್ಗವನ್ನು ಸ್ವಾಧೀನಪಡಿಸಿಕೊಂಡನು, ಈ ಕಛಪ್ರಾರಂಭ ಕಥೆಯೆಂದರೆ ಆತನಿಗೆ ತು೦ಬಪ್ರೀತಿ, ಆತನು ರಾಜವನ ದಲ್ಲಿಯೇ ತೋರಣದ ರ್7ವನ್ನ ವರ್ಣಿಸಿರುವುದು, ಪ್ರಧಮ ಸಂಪಾದಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನ ವನ್ನು ಕೈಕೊಳ್ಳುವವರೆಗೂ, ಎಲ್ಲಿಯಾ ವಿಜಯದಲ್ಲಿ ಶಿವಾಜಿಗೆ ಹತ್ತೊಂಭತ, ವರ್ಷವಾಗಿದ್ದಿತು. ದರೂ ಕಥೆಗಳನ್ನು ಓದುವರೆಂಬ ವರ್ತಮಾನವು ತಿಳಿದರೆ ಒಡನೆ, ಮರುವರ್ಷ ಆತನು ತೋರಣದುರ್ಗಕ್ಕೆ ಮೂರು ಮೈಲಿ ದೂರ ಎಷ್ಟು ಕಷ್ಟ ಪಟ್ಟಾದರೂ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದನು. ದಲ್ಲಿರುವ ಒಂದು ಉನ್ನತವಾದ ಪರ್ವತ ಶಿಖರದಮೇಲೆ ಹೊಸ ಹೀಗೆ ದಾದಾಜಿಯ ಶಿಕ್ಷಣೆ ಸಂರಕ್ಷಣೆಗಳಲ್ಲಿದ್ದ ಶಿವಾಜಿಯ ದುರ್ಗವೊಂದನ್ನು ಕಟ್ಟಿಸಿ, ಅದಕ್ಕೆ ರಾಜಗಡನೆಂದು ಹೆಸರಿ ಜಾಗ್ರತೆಯಾಗಿ ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮಾಪುರಕ್ಕನಾ:) ಮುಸಲ್ಮಾನ ವೈನು, ರಲ್ಲಿ ದ್ವೇಷಿಯಾದನು, ಮಹಾಪುರುಷರ ಚರಿತ್ರೆಗಳನ್ನು ಕೇಳು ಬಿಜಾಪುರದ ಸುಲ್ತಾನನು ಈ ವಾರ್ತೆಯನ್ನು ಕೇಳಿ ಪಾಹಟಿ ವುದರಿಂದ ಅವರಂತೆ ತಾನೂ ಕೂಡ • ದೊಡ್ಡವನಾಗಬೇಕೆಂಬ | ಯನ್ನು ಕರೆಯಿಸಿ, ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣವೇನೆಂದು ಕೇಳಿದನು. ಕೋರಿಕೆಯು ಅವನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ನಾಟಿಕೊಂಡಿತು, ಹದಿನಾ ಸುಲ್ತಾನನ ನಂಬಿಗೆಗೆ ಪಾತ್ರನಾಗಿದ್ದ ಸಾಹಜಿಗೆ ಆ ಸಂಗತಿ ರನೆಯ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ತಾನು ಸ್ವತಂತ್ರನಾದ ರಾಜನಾಗಬೇಕೆಂದು ಯೆಷ್ಟು ಮಾತ್ರವೂ ತಿಳಿಯದು, ಆದುದರಿಂದ ಆತನು ದಾದಾಜಿ ಯೋಚಿಸಿದನು. ಹಾಗೆಯೇ ಯೋಚಿಸಿ ಉತ್ಸಹಶಾಲಿಗಳಾದ ಯಲ್ಲಿ ಈ ವಿಚಾರವಾಗಿ ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಿದನು ದಾದಾಜಿಯು ಕೆಲವರು ಹುಡುಗರೊಂದಿಗೆ ಸೇರಿ, ಕೊಂಕಣಜೀಶನಿವಾಸಿಗ ವಿಚಾರವನ್ನು ತಿಳಿಸಿ, ಶಿವಾಜಿಗೆ ಬುದ್ದಿ ಗಲಿಸುವುದಾಗಿ ಳೊಡನೆ ಸ್ನೇಹಮಾಡತೊಡಗಿದನು, ಆ ಪರ್ವತವನ್ನು ಹತ್ತು ಹೇಳಿದನು. ವುದು ಹೇಗೆ? ದಾರಿಯಲ್ಲಿರುವುದು ಯಾವಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ, ಯಾವ
- ದಾದ• ಚಿಯು ಶಿವಾಜಿಯನ್ನು ಕರೆದು, ನೀನು ಇಂಧ ಕೆಲ ದುರ್ಗಕ್ಕೆ ಹೋಗಬಹುದು, ಯಾವಯಾವದುರ್ಗಗಳು ಕಷ್ಟ ಸಗಳನ್ನು ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಸಂಪೂರ್ಣ ನಾಶಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗ ಸಾಧ್ಯ? ಯಾವದುರ್ಗವನ್ನು ಮತ್ತುವುದಕ್ಕೆ ಹೇಗೆ ಪ್ರಯತ್ನಿ.
ವುದು, ನಿನ್ನ ತಂದೆಯು ಸ ಾನನ ಬಳಿಯಿದ್ದು , ಜಹಗೀರನ ಸಬೇಕು ? ಎಂಬ ವಿಚಾರಗಳಿಂದಲೇ ಕಾಲವನ್ನು ಕಳೆಯುತ್ತ ಕೀರ್ತಿಯನ್ನೂ ಗೌರವವನ್ನೂ ಸಂಪಾದಿಸಿದನು. ಹಾಗೆಯೇ ಬಂದನು, ಆಗಾಗ್ಗೆ ಆತನು ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಕೂಡ ಬೆಟ್ಟದಮೋ ನೀನು ಕೂಡ ಮಾಡುವದು ಒಳ್ಳೆಯದು ” ಎಂದು ಬೋಧಿಸಿ ಲೆಕೋ, ಕೊನೆಯಲ್ಲಿಯೋ, ಕೆಳಗೋ, ಅರಣ್ಯದಲ್ಲಿಯೇ ತಿರು ದನು, ಸತ್ಯಸಂಕಲ್ಪನಾದ ಶಿವಾಜಿಯು, ಪಿತೃಸಮಾನಸನ್ಮಾನ ಗಾಡುತ್ತ ಕಾಲಕಳೆಯುತ್ತಿದ್ದನು, ಹೀಗೆ ಕೆಲವು ಕಾಲ ಕಳೆದ ನಾಗಿದ್ದ ದಾದಾಜಿಗೆ ವಿನೀತಭಾವದಿಂದ ಸಮಯೋಚಿತ ತರುವಾಯ ಆತನಿಗೆ ತಿಳಿಯದ ದುರ್ಗವಾಗಲಿ, ಮಾರ್ಗವಾ ವಾದ ಉತ್ತರವನ್ನಿತನೇ ಹೊರತು ತನ್ನ ಸಂಕಲ್ಪವನ್ನಾಗಲೀ। ಗಲಿ, ಮತ್ತಾವುದೂ ಆ ದೇಶದಲ್ಲಿಲ್ಲದೆ ಹೋಯಿತು, ಕೊನೆಗೆ ಪ್ರಯತ್ನವನ್ನಾಗಲೀ ಬದಲಾಯಿಸಲಿಲ್ಲ. ಸ್ವಲ್ಪ ಕಾಲದೊಳಗಾ
