'# ಕರ್ಣಟಕ ನಂದಿನಿ ೪ ಓಸ್ಟರು, ಗಳನ್ನು ಪಾಲಿಸಿ ಕೇಳುತ್ಯ, ಅವನಿಗೆ ಯಾವ ವಿಧವಾದ “: ಏಾ ಸೈನಿಕರಿಗೆ ಆಜ್ಞಾಪಿಸಿದನು, ಪದಾತಿಗಳು ಬಿಡಾರಗಳ ಕೆಳಗೆ ಯವೂ ಬಾರದಿರಲೆಂದು ಭಗವಂತನನ್ನು ಬೇಡುತ್ತಿಗೆ: , ಗಿಡದ ಕೊಂಬೆಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ಮೇಲಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತ ಆನಂತರ ಊಟಕ್ಕೆ ಎದ್ದು ರಘುನಾದನು ಊಟಮಾದ ವವ ಕೆಲವು ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲುತ್ತ ಕೆಲವು ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು *ಗೂ ಸರಳಚಾಲೆಯು ಅವನನ್ನೇ ದೃಷ್ಟಿಸಿ ನೋಡುತ್ತಿದೆ -, ಕೊಳ್ಳುತ್ತ, ಕೆಲವು ಕಡೆ ದುಮುಕುತ್ಯ, ನಾನಾವಿಧವಾಗಿ ಗಮ್ಯ ಎಷ್ಟು ನೋಡಿದರೂ ಅವಳಿಗೆ ತೃಪ್ತಿಯೇ ಆಗುತ್ತಿರ ಲ್ಲ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಸವಿಾಪಿಸುತ್ತಿದ್ದರು, ಮಾಹಾರಾಷ್ಟರನ್ನು ಭೋಜನಾನಂತರದಲ್ಲಿ ಆತನು ಮೃದುಸ್ವರದಿಂದ ಯಾವ ಜಿಟ್ಟರೆ, ಆ ರೀತಿಯಾಗಿ ಪರ್ವತವನ್ನು ಹತ್ತಬಲ್ಲವರು ಇರ 'ಇದೆರಡು ಮಾತುಗಳನ್ನಾಡಿ ಮನೆಗೆ ಹೊರಡುವಾಗ ಲಿಲ್ಲ, ಹೀಗೆ ಅರ್ಧವಾು ಹತ್ತಿದ ಬಳಿಕ ಪ್ರಾಕಾರದಮೇಲೆ ಆತನು ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರವೀಯಲಾರದೆ ಹೋಗುವಳು; ಆದ ಉರಿಯುತ್ತಿದ್ದ ದೀವಟಿಗೆಗಳ ಕಾಂತಿಯು ಹರಾತ್ಕಾಗಿ ದೃಕ. * • ಸ್ಪವು ತು೦೧೭ ವಾತನಾಡಲು ತೊಂದರೆಪಡುತ್ತಿದ್ದ ೮ು, ಧವಾಯಿತು, "ವಾಜಿಯು ಚಿಂತಾಮಗ್ನನಾದನು, ಆತನ ಆಂತರ ದೂತಿಕಾ ಮುಖದಿಂದ ಅವನಿಗೆ ಸಮಾಧಾನ ಇು. ಬರುವಿಕೆಯು ಶತ್ರಗಳಿಗೆ ತಿಳಿದಿರಬಹುದು, ಇಲ್ಲದಿರೆ ಹೇ ಆಕಳುಹುತ್ತಿದ್ದಳು. ಪ್ರಾಕಾರದಲ್ಲಿ ಬೆಳಕಿಗೆ ಕಾರಣವೇನು? ಶಿವಾಜಿಯು ತನ್ನ ಆದರೆ ಸಮಾಧಾನವು ಅವಶ್ಯಕವೆ? ಸರಳೆಯ ಗೈನ ಸೇವಕರಿಗೆ ಮತ್ತಷ್ಟು ಜಾಗರೂಕತೆಯಿಂದ ಹೋಗುವಂತೆ 14ರಣೆಯನ್ನು ತಘನಧನು ಬಲ್ಲನು; ರಘುನ: ದನ | ಅಪ್ಪಣೆ ಮಾಡಿದನು, ಅವರು fಗಿಡಗಳ ಪೊದೆಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಸೃಷ್ಟಿಯ ಸರಣಿಯು ಸರಳಬಾಲೆಗೆ ಗೊತ್ತು, ಇಬ್ಬರ ಒತ್ಯ ಬಂಡೆಗಳ ಹಿಂದೆ ನಡೆಯುತ್ತ ಮೆಲ್ಲಮೆಲ್ಲನೆ ಹತ್ತುತ್ತ 71 ಪ್ರಧಮ ಪ್ರಣಯಸಂಬಂಧದವು; ಆದುದುcದ ನಿಶಬ ವಾಗಿ ದುರ್ಗದ ಪ್ರಕಾರವನ್ನು ಸಮೀಪಿಸುತ್ತಿದ್ದರು, * ಬ್ಬ ರೂ ಅನಿರ್ವಚನೀಯವಾದ ಸಮ್ಮೇದದಲ್ಲಿ ತೇಲಾಡು ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಅವರು ಒಂದು ಸಮಪ್ರದೇಶಕ್ಕೆ ಬಂದು ಸೇರಿ ದರು. ಮೇಲಿಂದ ಬೆಳಕು ಕೆಳಕ್ಕೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ವ್ಯಾಪಿಸಿತು. - ಸ್ವಲ್ಪ ಕಾಲದೊಳಗಾಗಿ ಬಿಜಾಪುರದ ಅಧೀನತೆಗೊಳಭಟ್ಟ ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಹೋದರೆ, ಮೇಲಿರುವವರು ಕೆಳಗಿರುವವರನ್ನು “ಅನೇಕ ದುರ್ಗಗಳನ್ನು ಜಯಿಸಿ ಶಿವಾಜಿಪ್ರಭುವು ಕೇಸಿಗೆ | ನೋಡಬಹುದು. ಶಿವಾಜಿಯು ಕಂಒದಂತೆ ನಿಂತು ಅಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿ ೬ ದು ಧುರ್ಗಮವಾದ ದುರ್ಗವನ್ನು ಹಿಡಿದುಕೊಲು ನೋಡತೊಡಗಿದನು, ಎಂಭತ್ತು ಗಜಗಳ ದೂರದವರೆಗೆ * ಟೆಸಿದನು, ತಾನ ಯಾನ ದುರ್ಗವನ್ನು ಅತ್ತ ', ಸಿ ಯಾವ ಮರವೂ ಇರಲಿಲ್ಲ, ಸುತ್ತಲೂ ಕೋಟೆಯ ಗೋಡೆ. *ಳ್ಳುವನೋ ಆ ವಿಷಯವನ್ನು ಯಾರಸಂಗಡಲ * ೩, ಈ ಪ್ರದೇಶವನ್ನು ದಾಟುವುದು ಹೇಗೆ? ಪಕ್ಕಗಳಲ್ಲಿ ದಾರಿ ತಿಲ್ಲ, ಆತನ ಸೈನಿಕರಾರಿಗೂ ಆ ವಿಷಯವು ತಿಳಿಯ ಶ್ರೀ ಯಿಲ್ಲ, ಕೆಳಗೆ ನೋಡಿದರೆ ಬಹು ದೂರ ಬಂದಿರುವುದಾಗಿದೆ, 5+, ಹಗಲು ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಆ ದುರ್ಗಕ್ಕೆ ೫ -೬ ತ ಇ೦ ಕೆಳಗಿಳಿದು ಪುನಃ ಇನ್ನೊಂದು ಭಾಗದಿಂದ ದುರ್ಗ ವನ್ನು ಸೇರು ದರದಲ್ಲಿ ಜಯಸಿಂಹನ ಬಿಡಾರದ ಸಮೀಪದಲ್ಲಿಯೇ ತಾ ವುದಕ್ಕೆ ಮೊದಲೇಸೂರೋದಯವಾಗುವುದು, ಶಿವಾಜಿಯು *ು ಗುಡಾರವು ನಿರ್ಮಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಿತು. ಸಾಯಂಕ'ದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಏನನ್ನೋ ಯೋಚಿಸಿದನು, ಬಳಿಕ ತಾನಾಜಿಯ *»ವಿರಮಂದಿ ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರ ರೂ ಮಾವಳರೂ ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ಹೊರಟುಹೋದನು, ಶಿವಾಜಿಯು ಅವನ ಆಗಮನವನ್ನು ಸನ್ನದ್ಧರಾಗಿರಬೇಕೆಂದು ಆಜ್ಞಾಪಿಸಿ ಒಂದು ಜಾವದ ಹೊತ್ತು ಇದಿರುನೋಡುತ್ತಿದ್ದನು, ಸೇವಕರೆಲ್ಲರೂ ಪ್ರಭುವಿನ ಆಜ್ಞೆ ಕಳೆದಮೇಲೆ ರುದ್ರಮಂಡಲಕ್ಕೆ ಹೋಗೋಣವೆಂದು ಹೇಳಿ ಯನ್ನು ನಿರೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಶಿವಾಜಿಯು ನಿಶ್ಯಬ್ಬವಾಗಿ ಅವರೊಡನೆ ಚೈತ್ರಯಾತ್ರೆಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿನಮೇಲೆ ತಾನಾಚಿಯು ಮತ್ತೆ ಬಂದು ಮೃದು ಹೊರಟನು. ಸ್ವರದಿಂದ ಶಿವಾಜಿಯ ಸಂಗಡ ಏನನ್ನೂ ಹೇಳಿದನು. ಸ್ವಲ್ಪ - ಎರಡು ಚಾವದ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಆತನು ರುದ್ರಮಂಡಲವನ್ನು ಯೋಚಿಸಿ ಆ ದಾರಿಯೇ ಆಗಲಿ, ಉಪಾಯಾಂತರವಿಲ್ಲ.” ಸೇರಿದನು, ಆ ದುರ್ಗವು ಒಂದು ಉತ್ತುಂಗಶೃಂಗದಮೇಲೆ ಎಂದು ಶಿವಾಜಿ ಹೇಳಿದನು. +ಚ್ಚಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಿತು. ಆಗ ಯುದ್ದ ಸಮಯವಾದುದರಿಂದ ದ.ರ್ಗ ಮಳೆಯ ನೀರು ಕೆಳಗೆ ಬಿದ್ದು ಒಂದು ಪ್ರದೇಶವುಹಳವಾ ಕೈ ಹೋಗುವ ದಾರಿಯು ಮುಚ್ಚಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಿತು, ಉಳಿದ ಕಡೆ ಗಿದ್ದಿತು. ಆ ಹಳ್ಳವು ಚಿಕ್ಕ ಸದಿಯಂತೆ ಹರಿಯುತ್ತಿದ್ದಿತು. 'ಸೈನಿ ಗಳಲ್ಲಿ ದುರ್ಗಕ್ಕೆ ಹತ್ತುವದು ಕಷ್ಟ, ಆದರೆ ಗಿಡಗಳಿಂದ ಕರು ಅದರಲ್ಲಿ ಒಗ್ಗಿ ನಡೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರು. ಎರಡು ಕಲ್ಲ, ಬಂಡೆಗಳಿಂದಲೂ ತುಂಬಿದ್ದ ಒಂದು ದಾರಿಯನ್ನು ತೆಇರಿ ಪಕ್ಕಗಳು ಎತ್ತರಾಗಿದ್ದುದರಿಂದ ದುರ್ಗದ ನಿವಾಸಿಗಳು ಸಿ ಅದರಲ್ಲಿ ಇಳಿದು ದುರ್ಗವನ್ನು ಹತ್ತಬೇಕೆಂದು ಶಿವಾಜಿಂತು ಶತ್ರುಗಳನ್ನು ನೋಡಲು ಅವಕಾಶವಿರದು, ಆದುದರಿಂದ
