ಮಣ್ಣಿನ ಮಗ ಗನ್ನು ತಂದ
೧೧
ಇನ್ನೊಬ್ಬನಿಂದ ಬಂತು :
"ರಟ್-ಟಟ ಟಟ."
ಗುರಿ ಇಡಲು ಬಾರದ ಯೋಧ.
ತನ್ನ ಒಂದು ಗುಂಡಿಗೆ ಇವನೀಗ ಬಲಿಯಾಗಬೇಕು.
ಕ್ಲಕ್.
ಅಯ್ಯೋ! ಮದ್ದು ತೀರಿದೆಯಲ್ಲ! ಹತ್ತಿರವೇ ಬಂದ!
ಉ ಉ ಉ–ಅವನನ್ನೀಗ ಕಾಲು ಹಿಡಿದೆಳೆದು ನೆಲುಕ್ಕುರುಳಿಸಿ—
"ಹ್ವಾ ಯಾ!"
ಕೆಳಗೆ ಬಿದ್ದ ವೈರಿ ಸೈನಿಕನ ಆಯುಧದಿಂದ ಗುರಿತಪ್ಪಿದ ಗುಂಡುಗಳನೇಕ ಆಕಾಶದತ್ತ ಹಾರಿದುವು.
ಬಿದ್ದವನ ಎದೆಯ ಮೇಲೆ ತಾನು. ಲೈಟ್ ಮೆಷಿನ್ ಗನ್ ... ಅದನ್ನು ಹಿಡಿದೆಳೆದು, ಆದರಿಂದಲೇ ಅವನ ತಲೆಗೆ ಚಚ್ಚಿದೆ. ಎದ್ದು, ಆ ಆಯುಧವನ್ನೆತ್ತಿಕೊಂಡು ಓಡಿದೆ ... ಆದು, ಪರ್ವತಶ್ರೇಣಿಯ అంಚು. ಮುಂದೆ-ದಾರಿಯಿಲ್ಲ.
ಸುಂಯ್ ... ಸುಂಯ್ ...
ಗುಂಡುಗಳು ತನ್ನ ಎಡದಿಂದಲೂ ಬಲದಿಂದಲೂ ಧಾವಿ‍ಸಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದುವು. ಓಡಲು ಎಡೆಯಿಲ್ಲ. ನಿಂತೆನೋ ಸಾವು ನಿಶ್ಚಿತ.
ಧುಮುಕಿದರೆ? ಆಳವೆಷ್ಟೊ? ಸಾವಿರ ಅಡಿಗಳೊ? ಅದಕ್ಕಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚೊ? ಅಲ್ಲೇನಿದೆಯೊ ಕೆಳಗೆ?
ಯೋಚಿಸುತ್ತಲಿದ್ದಂತೆಯೇ ಆತ ಧುಮುಕಿದ ಕೆಳಕ್ಕೆ, ಭಾರವಾದ ಅಸ್ತ್ರದೊಡನೆ
****
"ನಾನು ಧುಮುಕಿದೆ ಕರ್ನಾಯಿಲ್ ಭಾಯಿ."
"ಹ್ಞ, ಬೇಟಾ. ನೀನು ಬಿದ್ದೆ. ಪ್ರಜ್ಞೆ ತಪ್ಪಿತು. ವೈರಿಗಳ ಪಡೆ ಬೇರೆ ದಾರಿಯಾಗಿ ಸೂರ್ಯೋದಯಕ್ಕೆ ಮುಂಚೆಯೇ ಸಾಗಿದ್ದರಿಂದ ಅವರ ಕಣ್ಣಿಗೆ ನೀನು ಬೀಳ್ಲಿಲ್ಲ."
" ಹುಂ."
