೧೫೨ ಕರ್ಣಾಟಕ ೬) fಆಶ್ವಾಸ ಕಳ್ಳನಂತೆ ಕಳ್ಳವತ್ತಿಗೆ ತಳವೆಳಗಾಗಿ ಬಲಿದುದೆಣಮಿಟುವೇ ನಿಮಿತ್ತಮ ನೆ ಸತ್ಯವೆನಂಜವೆಡೆಯೊಳ' ಬಳೆ ಗಾದುದಾವ ಕೆಯಬx೦ ಬಂದನೆಂ ದರಿಯನೆನ್ನ ಬಸಿ೬೪ ಕಿಚ್ಚ ತಗುಳ್ಳೆದನಟ್ಟಿ ಕಳೆದೊಡಂ ಬೆನ್ನಟ್ಟಿ ದಪಂ ಮುನ್ನಿನ ಭವದ ಪಗೆಯೆಂದು ಮಂಡೋದರಿ ಮಂದಸಂ ಪೊತ್ತು ತಂದು ಜರಾಸಂಧನ ಮಂದೀಡಾಡಿ ಬಿಟ್ಟ ತಲೆಯುಂ ಬೆಮರ್ತ ಮೆಯ್ಯು ಬೆಳೆಗಮ, ಬೆರಸು ಕಾವುದು ದೈವ ಎಂದು ಪುಲ್ಲ ರ್ಚಿ ಮೆಯ್ಯು ನಿಕ್ಕಿ ಸೋಂದಿಯವನೆನ್ನ ಮಗನ ೪೦ ದೇವರ ಪಾದದಾಣೆ ಬಿನ್ನ ಸಮಾಕಾ || ೪ಂದಿಯೊ೪ರ್ದೀ ಕಂಚಿನ ಮಂದಸಿನೊಳ' ಪುಟ್ಟ ಕೆಲಸವೆಸರಂ ಪಡೆದ | ೨೦ | ವ ಈ ಮಂದಸಿನೊಳಗೆ ತಾಯ ಕೆಲ ೪ಕೊಲೆಯೊಡವಟ್ಟದು ವೆಂದು ತೀವಿ ತಂದ ಮಾಣಿಕೇc7ಳ ಮುಂದೆ ಸುರಿದು ಕೊಲೊಡಂ ಕಾ ವೊಡಂ ದೇವರೆ ಇಲ್ಲಿ ರೆಂಬುದನರಸ ದರಹಸತಮುಖನಾಗಿ ನಾಗಸಂಪಿಗೆ ಯೆಸsಂತಿದ ಕನಕಪತ್ರ ಮನಲ್ಲಿ ಕಂಡು ಬೀಸುಂಬ ಯುಮಿಲ್ಲದೆ ನಿಬಿ ಡವಾಗಿ ಬರೆದಿರ್ದಕರಂಗಳಅನುಮಾನಿಸಿ ತಾನೆ ನೋಡಿ: (ಸಂಸ್ಕೃತ) ಉಗ್ರಭೀರುಗ್ರಸೇನಾ ನಾ೦ಕಾನ್ಮಧುರಾನ್ಮಧುರೇಶಿತುಃ | ಸದಾ ವತ್ಯಾಮಥಂದ್ರಾದ ತ್ಯಾಯಃ ಕಾಮವು ವತ್ || ದುರ್ಮುಹೂರ್ತಪ್ರಭ ಪತ್ಯಾದೇವ ದೋಷಗುಣೇಕ್ಷಣಾಃ | ಮಂCSಷಾಯಾಂ ಏಕಿನ್ಯ ಯಮುನಾಯಾಂ ವಿಸರ್ಜಿತಃ | ವ ಎಂದು ನಾಚಿ ಭಾಗಿನೇಯನಪ್ಪದನ 'ದು ಸಂತಸದಂತ ನಮ್ಮೆ ಬೇಡಿದ ಕಾಡೊಳ ಮತಿಕೆ: ಡುಗೆಳ ಕುಳ್ಳಗೆ೦ಗೊ ಟ್ಯಂತಾಯ್ತು ಕವರು ಕತ್ತಿಗೆ ಕಡಿತಂಬಂದಂತಾಯ್ತು ಪ್ರದ್ಯೋತನಂಗೆ ನಿಯಂ ಗಣಿ ದಂಬೆಯಂತಾಯ್ತು ಮುಹೂರ್ತಮೆ ಶುಭಮುಹೂ -ಬೆ,, .. - €ದರಿ ಆಕೆ ಗ: ಬೆ ಗಾಗಿ ನೆಡುತ್ತು ವಿರೆ:- - ನಿಸಂ ೩ನೆ ಕಂಗೊಡೆಯನೆ ನನಗಿನ್ನುವೆ ತೇಜಂ ಭವ : ಹಸಸಿಂಹಕ್ರೀಡೆಗಾಂ ಪಂಗಿನನೆನ 'ದಿರೆಂದುತ್ವವಾದ್ಯಗೀತಾ |
