ನೇಮಿನಾಥ ಪುರಾಣಂ ೫F ಳಂತಾಯೋಗಿಯುಗಳ ಪದಯುಗಳಂಗಳ ಮುಂತೆ ಮೆಯ್ಯಕ್ಕಿ ರ್ಪುದುಮನ್ನೆ ಗಮಾಮುನಿಕುಮಾರರ್ ಕೆಯ್ತಿಕೊಂಡು ಲುಬ್ದ ಕನಕಾಲಲಬ್ಲಿ ಕ್ಷಯ ಪಶಮನಂ ಕಂಡು ಕರ್ನೆಯಿಲ ಮೇಲೆ ಕುಮುದವಿಯನನ್ನು ತಮಯ ಮಯಖಮಂ ತಳವಂತೆ ದಯಾಮೃತರಸಮಂ ತಳಿದು ದುಃಪಾತಕನಂ ಪೂ ತಂಮಾಡಿ ಕೂಲಲಾಗದು ಕಳಲಾಗದು | ಕುಂಟಿಯರೂ ನೆರಯಲಾಗದಾರ್ತದಿನ | ಕಲವರಲNವಾಗದು ಪುಸಿ | ಯಲಾಗದೀಬ ತನನೈದುಮಂ ಪಿಡಿ ಮಗನೇ ||೭೩ | ಎನೆ ಮಹಾಪ್ರಸಾದವೆಂದು, ಶರವದು ಕೆಳ ಸಂಕಂ | ಸರಸಿಜಜನಕಗುಣಮನಳವಡೆ ಕೊಳ್ಯಂ | ತಿರ ವಿಮಳ ಮತಿಯ ಕಿಳ್ || ಪರಮವ್ರತಮಂ ಕಿರಾತನೊಲವಿಂ ಕಂಡಂ ||೭೪|| ಜನಸಮಯವ್ರತವೆಲ್ | ವನಚರನೆಲ್ ವಿರುದ್ಧ ವೆನಬೇಡ ಜಗ | ಜ್ಞನನುತಸಿದ್ದ ರಸಂ ಕ || ಬುದನಮಂ ಪೊನ್ಮಾಡಲಾಯ್ತು ಪೊನ್ನೇನಾಯ್ತteXi ವ|| ಅಂತು ಮೇರುವಂ ಸಂರ್ದ ಕಾಗೆ ಪೊಂಬಣ್ಣ ಮಾದಂತಿರಾಜಿತರೂ ಪಧರರಂ ಸಾರ್ದು ಶಬರಂ ಸುವ್ರತಕಾರಭಾಸುರನಪ್ಪುದುಂ ವಾಗರೆ ಯುಂ ಮನಮಲ್ಲದ ಮನದೊಳಾನುವಿನ ತಮಂ ಕೈಕೊಂಡೆನೆಂದು ಪೊಡ ವಡೆ ಪರಸಿ ಪೋಪ ಪರಮೆಶ್ನರರ ಬಳಿ ಮನವರ್ಮಗಳಲ್ಲಿ ವರಂ ಪೋಗಿ ಮುಗುಳು ಬಂದು ವಿಪಿನಮಂ ಪೊಕ್ಕು ತನ್ನ ಮುನ್ನೆಗೆಯ್ಯ ವಧ ಭೀ ಛತ್ರಸ್ಕರಣಮ ಕಂದಮಳ ಪಳಾಸದನದೊಳ್' ಮುಟ್ಟು ಪಡಮಂ ಪಡೆವು ದುಮಗೇನುಮಂ ನೆನೆಯದೆ ಮದನಾರಿಗಳ ಪದನಳನನಂ ನೆನೆಯುತ್ತುಮಿ ರಯಿರ,
- N @
