M ೧೪ ಕರ್ಣಾಟಕ ಕಾವ್ಯಕಲಾನಿಧಿ - (ಆಶ್ವಾಸ ಸೂಗಯಿಪ ರೂಪವಂತೆ ಗಡ ನೋಡುವೆವೆಂದು ಕಲಂಬರಕುವಾ | ರಿಗೆ ನಿಜವರ್ತಿಶೋಭೆಯನೆ ತೋರುವವೆಂದು ಕೆಲಂಬರೀಧರಿ | ತಿಗೆ ಪೊಸತೀಸ್ವಯಂವರಮನೀಕ್ಷಿಸೆವೆಂದು ಕೆಲ೦ಬರಿಂತು ನೆ | ಟ್ಟಗೆ ನೆಲತ ಬಂದುದಾಕ್ಷಣದೆ ಖೇಚರಭೂಚರಭೂವರೂ ರಂ ||೨೧೬ || ಸುರುಚಿರಭವೆತ್ತು ನೆಲದಾಕ್ಷಣದಿಂದ ಬಂದ ಖೇಚರೇ | ಶರಂನಿಳಾವರೇಶ್ವರರನಾದರಿಸುತ್ತಮ ಬಂದ ತತ್ತ್ವಯಂ || ವರಮಣಿಮಂಡನಂತರದೊಳ೦ತನಿತಕ್ಕುಜೆತಾಸನಂಗಳಂ || ನಿರವಿಸಿ ಬೇಲವೇ ಮಿಗೆ ಮನ್ನಿಸಿದಂ ಪುರುವಂಶವಲ್ಲಭಂ |೨೧೭| ಇದು ದಲ್ ಸ್ವಯಂವರಮುಹೂ | ರ್ತದ ಫೋನುತುಂ ಮುಹೂರ್ತಿಕಂ ಬಿನ್ನ ವಿಸಲ್ ! ಮುದದಿಂದಾಮಹಿಪತಿ ಪೊ | ದನಗ್ಗದ ಮಂಗಳಾನಕಂಗಳ ನಂಗ [೧vi ವ!! ಅದಂ ಕೇಳು ಕುಲಾಂಗನೆಯರ್ ಕುಮಾರಿಗೆ ಮಂಗಳಾಭಿಷ ವಣಮನುಜ್ಜುಗಿಸಿ, ಸಲೆ ಪರಿಮಳಕ್ಕೆ ಸುಗೆ ! ೪೪ಕುಳಮಂ ಕರದೆ ನೋವುತುಂ ಪೊಸಪೊಂಬ | ಟ್ಟಲೊಳೆದು ಸುರಭಿಶೈಲವು | ನಲಫುಸ್ತನವತಿಯರಿಂತು ತಂದರ್‌ ಮುದದಿಂ |೧೯ ಭರತಕುಚಂ ಕದಕ್ಕದಿಸಿ ನರ್ತಿಸೆ ತೋಳ್ ತೊನೆದಾಡೆ ಹಾರವ | ೪ರಿ ನಡು ಬಳ್ಮೆ ಕಂಪಿಸಿ ನಿತಂಬ[ಯುಗಂ ಪೊಸಮುತ್ತಿನೋಲೆ ಬಿ || ತರಿಪ ಕಪೋಲದೊಳ್ ಪೊಳಯ ಪಾಣಿನಖದ್ಯುತಿ ಸೀಳು ಮಿಂಚೆ ಸ೦ || ದರಿಗೆ ಸಮಂತು ನೆಯ್ಯನೊಸೆದೇwಸಿದ ಕುಲಕಾಮಿನೀಜನಂ |೨೦| ಸನಮಂ ಮೇಲೋಗಿಂದಮರ್ಜೆ ನಿಯಂ ತತ್ಕಾಂಚಿಯೊಳ್ ಸರ್ಕಿಪೂ! ವಿನ ಭಾರಕ್ಕಿಆ'ವಾಬಟಲ್ನುಡಿಯನೆಲ್ಲಂ ಚೆಲ್ಲಿಯಂಗೆಯು ಮು || ತಿನ ಹಾರಂಗಳನುಷ್ಟು ಚುಂಕುಳದ ರಂಧಸ್ಥಾನದೊಳ್ ಸಾರ್ಜ ಕಾ | ವಿನಿಯರ್ ಕಣೋಳಪು ಕುವರಿಯ ಕಲಕೋಟಿ ೦ದು ನಿಂದೊಬ್ರದರ್ | M
