ಶು ಶಿಕ ೭೭. ಏಕಾದನ ಪರಿಚ್ಛೇದ, (ಆನಂದಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ) ಕ್ಯಾ0ದು ವಿನೋದನ ಸೌಭಾಗ್ಯಲಕ್ಷ್ಮಿ, ಪುನರುಜ್ಜಿವಿಸಿರು ವಳು, ಸುಜ್ಞಾನಶರ್ಮನ ಮನೆಯೊಳಗಡೆಯ ಕಿಮನೆಯಲ್ಲಿ ಮಂಚದಮೇಲೆ, ಸತೀಮಣಿ ಸುಶೀಲೆ, ಕುಳಿತಿರುವಳು, ಪತ್ನಿಯ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿಯೇ, ಅವಳ ಸಾಕಾರಬ್ರಹ್ಮಸ್ವರೂಪನಾದ ವಿನೋಬನು ಕುಳಿತು ಪತ್ನಿಯ ಕೊರಳ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಎಡದತೋಳನ್ನಿರಿಸಿ, ಬಲಗಿ ಮೈಂದ ಸುಶೀಲೆಯ ಗಲ್ಲವನ್ನು ಮೇಲಕ್ಕೆತ್ತಿ, “ ಪ್ರಿಯೆ ! ಕ್ಷಮಿಸ ಉರೆಯ 1 ನನ್ನ ಅಪರಾಧಗಳಿಲ್ಲವನ್ನೂ ಕ್ಷಮಿಸಿ, ಕಟಾಕ್ಷಿಸಿ ಲೈಯಾ ?” ಎಂದು ಪ್ರಾದ್ಧಿಸುತ್ತಿರು ವನು, ಪ್ರಿಯ ಸೋದರೀ ಸೋದರರೇ ! ಕಾಲಪುರುಷನ ವಿಚಿತ್ರಗತಿಯೇ ಹೀಗಲ್ಲವೆ ? * ದೈವೀ ವಿಚಿತ್ರಾ ಗ8 1೨' ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಇಷ್ಟೇ ಸಾಲದೆ ? ಲೇತಾನಂದ ಎಭೂತಿ ಯನ್ನೊಳಗೊಂಡಿರ'ನ ಭಗವನ್ನಾಯೆಯ ಇದೇ ಅಲ್ಲವೆ ? ಈ ಮಾ ಯೆಯಲ್ಲಿಯೇ ನಾವೆಲ್ಲರೂ ನಲಿನಲಿದಾಡುತ್ತಿರುವೆವೆಂದರೆ ಸಾಕಲ್ಲವೇ ? ಹಾಗಲ್ಲವೆಂದರೆ, ಅವಮೂರ್ತಿಯ ದರ್ಶನ, ಸ್ಪರ್ಶನ, ಸಂಭಾಷಣಾ ಕ್ರಿಯೆಗಳು ವಿನೋದಿನಿಗೆ ಮಾತನಾರೂಪಗಳಾಗಿ ಪರಿಣಮಿಸಿದ್ದು ವೋ ಅದೇ ಮರಿಯೇ ಆ ರಮಣೀಮಯೇ ಈಗ ಆತನ ಹೃದಯ ದಿಲ್ಲಿ ಸರ್ವಾಧಿಕಾರವನ್ನೂ ವಹಿಸಿ, ವರಪ್ರದಾನಕ್ಕೆ ಸಂತ್ರಾಸ ಲ್ಪಡುತ್ತಿರುವುದೆಂದರೆ ನೀವೇನು ಹೇಳುವಿರಿ ? ಅಗಲಿ, ಎAತದ !
