-೦೧ -೦೪ ನೆಯ ಸ್ಥಿ. ೨೧ ನೇರಿತಾಗಿರ್ದೊಡಂ ಜಾರಿದಂತೆನಿಕೊ | ವೀರನಂ ಮಣಿಕಿರಣ ಸಂಕೀರ್ಣ-ಕರತಲದೆ | ಬೇರದೊಂಧರಾವರಕುಮಾರಂ ಸಾಗಿಸುತ ದ್ವಾಜದಿಂದೆ | ಸೇರಲೆನ್ನ ಯಕನಿಂತು ನಿನ್ನ ತಲೆಯೊ | 'ಛೇರಿಸುವೆ ನೆಂದುನಟಿಸಿದನುಸುಲಕ್ಷಣಕು | ಮಾರಿತಲೆಯಲ್ಲಿಕಯ್ತಿಕ್ಕಿದಪಲಕ್ಷಣನಕ ಮೈಡಿನಳೆನಾತನ |೩೫|| ಇನ್ನು ಕೆಲಂಬರೇನೆಂಬೆನಾಂ ತನ್ನ ಮೈ 1 ಳನ್ನ ನೇಶನ್ನ ನೇನೋ ಡಿದಳೆನುತಾ | ಮುನ್ನ ಯಿನಿನಗೆಮೊಗದೊಳಿರದಂಗವಂತೊನೆಯುತು ತುಂಬಡುತಿರ್ದರು | ಇನ್ನು ಕೆಂಬರಾವವನಧಿಕಪುಣ್ಯಸಂ | ಪನ್ನ ನಾ ಗಿಹನೊತಾನವನಕಯಲ್ಲದೀ | ಚೆನ್ನೆ ಬಹಳನ್ನಾರಕಯೆಂದು ಗಂಭೀರಭಾ ವದಿಂ ಕುಳ್ಳಿರ್ದರು ||೩೬|| ಬಳಕಬಿಲಭೂಕಾಂತಲೋಕವೃತಾಂತಮಂ | ತಿದೊರ್ವವಂದಿಸ ತಿಚಾರುಮತಿನಿಂದುಸಭೆ | ಜೋಳಗಾವಧೂವಣಿಗೆ ಪರಿವಿಡಿಯೊಳೆಸೆನನನ ರತ್ನ ಸೀಠಂಗಳಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿರ್ಪಧರಣೀಂದ್ರರಂತೊ 'ರುತರವರ | ಕುಲ ಶೀಲರೂಪವಿಕ ) ವುಟ್ಟಗುಣಗಳಂ | ತಿಳುಸದರವರಿಂದೆ ನಿದ್ರ ಯಂತೆಗೆದು ಮುಂಬರಿದಳಾಶುಭಾಂಗಿ ೩೭! ಬಳ'ಕುದಯಪರ್ವತದ ಶಿಖರಭಾಗವನಡರ್ದ | ನನಸಖನಂತಮಂ ಡಿಸಿ ಸಿಂಹಪೀಠದೊ | Vಳತೊಳಗುತಿಹ ವಿಮಲರಾಕಿನೆಡೆಗೈತಂದುಕಾ ರುಮಾತಿನೋಡಿದೊಡನೆ | ಭಳಿರೆರನೀತನೆ ಸುಲೋಚನೆಗೆನುತ್ತೆ ಮನ | ದೊಳಗೆಭಾವಿಸಿ ನಿರುಪಮುಪ್ರೀತಿಯಿಂದನನ | ಕುಲತಿಲಕೀರ್ತಿರಾದಿ ಗುಣಜಾಲಮಂತಾನಿಂತುವಿವರಿಸಿದಳು ||೩v!! ಸರಸಿಜಾಯತನೆ:ತೆ ನೋಡಿವಂ ಧರಣಿಯೊ | ಲೌರೆವೆತ್ತ ಚಿತ). ಧರೆಗರಸನಹ ಧವಳಾಕ್ಷ | ನರಪತಿಯನಂದನಂ ವಿಮಲಗುಣನೆನಿಸಿದುದರಿಂದ ವಿಮಲಾಭಿನು | ಪರಶುರಾಮನಶಿಸ್ಮನೆನಿಸದುಪನನ್ನುಮುನಿ | ವರನ ಅನಿಖಿಲವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸಮಂಗೈದು | ಪರಮಗುರುರಾನನಂ ಭುಜಶದೊ ಳುಮುಖಿಲವಿದ್ದೇಯೋಳು ಮನುಕರಿಪನು |೩**
ಪುಟ:ಶೇಷರಾಮಾಯಣಂ.djvu/೨೩೫
ಗೋಚರ