ಬೆನಕನ ಮಹಿಮೆ - ದುಷ್ಟಮನವನು ಕಂಡು ಬೊಮ್ಮನಶಿಷ್ಟೆ ! ವಾಣಿಯು ಬಗೆಯೊಳಂಜಿವಿ! ಶಿಷ್ಟಗಣದೊಡನಿರ್ದ ಶಕ್ರನ ನಿಕಟಕೆಯಿದಳು !! ವಿಷ್ಟರಾನ್ವಿತನಾಗಿ ಧಾತನ { ನಿಷ್ಟದಾರಿಯೊಳಎಂತೆಯೆ | ಭ್ರಷ್ಟನಾಗುತೆಬಂದು ಕಾಣದೆ ನೋದು ಮರಳಿದನು || ೨೮ || - ಇಂದ್ರನೇರಿಸಿ ಪೀತಕಜನನು ರುಂದ್ರನಾಗಿಯೆ ಶಿರವ ಬಾಗಿಸು | ತಿಂದ್ರಿಯಾಶ್ವಕೆ ಸೋಲೆಬೊಮ್ಮನು ಸುರರು ನಡುಗಿದರು || ಇಂದ್ರನಿಂದೆಯoದ.ಧೈತೇ ಯೇoದ್ರರೆಮ್ಮಯ ವಸುವಕಳ್ದರೊ| ತಂದ್ರಮುಳಿದೆಂದಜನ ಕೇಳಲು ಮ್ ನದಿoದಿರ್ದ 1 ೨೯ || ಸುರರೊಳೋರೋರರತಮಗೆ ನಿರವಿಸುತ್ತಂ ಕರಣಹಯವನು | ತೊರೆವುದಸದಳಮಮರಾಕ್ಷಸಮನುಜ ಮೊದಲಹರು: || * ತೊರೆವುದೇಗಳ್ಕ ಷ್ಟಮೆಂಬರು ತರಳಮನವನು ಬಿಗಿದುಗೆಲೊಡೆ|| ಪರವನೈದುವನಲ್ಲದಿರ್ದೊಡೆ ನರಕಮೇರುವನು | | &೦ | ಕರಣಮಿವುಗಗ ಸೆಳೆವುವು! -.ಅದು ವಿದ್ವಾಂಸರಳುಂತಾಂ || ಪೊರದು ತಪ್ಪಾಬಿದಿಯೊಂದನ್ನು ಕೇಳು ಪರಮಾತ್ಮ || ಕರಣಗಣದೊಳು ನಾಣಿ ಮನವಣೆ ನಿರದೆ ಯೆಂಗೇನುಡಿಯನಾಲಿಸಿ! ತೆರಳೆದುಃಪಿತನಾಗಿ ಶೋಕಿಸಿ ತಾನು ಗೋಳಿಟ್ಟ || ೩೧ | ಚಾರೆತೇಜವು ಓದಿಯ ಸರಸಿಯ | ವರಿಭಾಗದೆ ಪಡದೆಸೆಯೊಳು! ಸೇರೆ ಗಂಗಾಸಾಗರಂಗಳ ಸಂಗಮಂಗಳೊಳು || ವಾರಿಜಾಸನದಲ್ಲಿ ನೀರವ ವಾರಿಯೊಳ್ಳದಲ್ಲಂದನು | ವಾರಿಜಾಕ್ಷನ 'ನೆದು ತನ್ನ ಯ ಲೋಕ ೯೦ರ್:ನು | ಸಾಂದಪುರಾಣಾಂತರ್ಗತವಾದ ನಂತಕ'ಯದೊಳ್ ಚಿಂತಾಮಣ್ಣು ಪಾಖ್ಯಾನವೆಂಬ ಎರಡನೆಯ ಪ್ರಕರಣಂ ಸಮಾಪ್ತಂ,
