43
ಇಪ್ಪತ್ತೆರಡನೆಯ ಸಾಲಭಂಜಿಕೆಯು ಕೀರ್ತಿಸಿದ ರೀತಿಯು ಹೇಗೆಂದರೆ:-
ಒಂದು ಸಾರಿ ವಿಕ್ರಮರಾಜನು ಕೃಶನೂ ಚಿಂತಾಕ್ರಾಂತನೂ ಆಗಿದ್ದ ಒಬ್ಬ ಪುರುಷನನ್ನು ಕಾಣಲು, ಅವನ ಅವಸ್ಥೆಗೆ ಕಾರಣವೇನೆಂದು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದನು, ಅವನು ಎಲೈ, ನೀನು ಯಾ ರೋ ಮಹನೀಯನಂತೆ ಕಾಣುವಿ, ಇಲ್ಲಿಗೆ ಕೊಂಚ ದೂರದಲ್ಲಿ ನೀಲಪರ್ವತವಿರುವುದು, ಅದರ ತುದಿಯಲ್ಲಿ ಬಂದು ಗವಿಯಿದೆ, ಅದರ ನಡುವೆ ಶ್ರೀಕಾಮಾಕ್ಷಿ ದೇವಿಯ ಮೂರ್ತಿಯಿದೆ, ಅದರ ಹಿಂಭಾಗದಲ್ಲಿ ಇನ್ನೊಂದು ಗುಹೇಯಿದೆ ಅದರ ಬಾಗಲು ಮುಚ್ಚಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ, ಅದರ ಒಳಗಡೆ ಒಂದು ಬಗೆಯರಸದ ಮಡಕೆಯಿದೆ. ಆ ರಸವು ಯಾವ ವಸ್ತುವಿಗೆ ತಗುಲವುದೊ ಆ ವಸ್ತುವು ಚಿನ್ನವಾಗುವುದು. ಆ ರಸವನ್ನಪೇಕ್ಷಿಸಿ, ನಾನು ಹನ್ನೆರಡು ವರ್ಷಗಳಿ೦ದಲೂ ಕಾಮಾಕ್ಷಿಯನ್ನು ಕುರಿತು ತಪಸ್ಸಮಾಡುತ್ತಿರುವೆನು; ಆದರೂ ಆ ಒಳಗಿನ ಗುಹೆಯ ಬಾಗಿಲು ಮುಚ್ಚಿಕ್ಕೊಂಡೇ ಇದೆ. ತೆಗೆಯಲಾಗದು" ಎಂದನು. ಕೂಡಲೆ ವಿಕ್ರಮನು ತಾನೇ ಆ ಗವಿಯೊಳಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಒಳಗಿನ ಗುಹೆಯಮುಂದೆ ನಿಂತು ತನ್ನ ಕಂಠರಕ್ತವನ್ನೇ ದೇವತೆಗೆ ಆಹುತಿಕೊಡಲು ಉದ್ಯಾಕ್ತಪಟ್ಟನು. ಆಗ ದೇವತೆಯು ಆತನ ಸಾಹಸಕ್ಕೂ, ಚಿತ್ತಸೈರ್ಯಕ್ಕೂ ಮೆಚ್ಚಿ ಆತನಲ್ಲಿ ಪ್ರಸನ್ನಳಾಗಿ ಆತನು ಬೇಡಿದಂತೆ ರಸಕುಂಭವನ್ನು ದೀನನಾದ ಪುರುಷನಿಗೆ ಕೊಟ್ಟು, ವಿಕ್ರಮನಿಗೆ ಅನೇಕ ವರಗಳನ್ನಿತಳು. ಭೋಜನು ಇಂತಹ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನಷ್ಟು ಮಾಡಿರುವನು?"
ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರವಿಲ್ಲ.
**
