೨೧
II. ಕನ್ನಡ-ಸಕ್ಕದ
ಕೇಶಿರಾಜ: ಸು. ೧೨೮೦ ಶಬ್ದಮಣಿದರ್ಪಣ:ಉದಾಹರಣೆ
ಪೞಗನ್ನಡದೆ ಪುದುಂಗೊಳೆ
ಕೊೞೆ ಸಕ್ಕದಮಂ ತಗುಳ್ಚಿ ಜಾಣ್‌ ಕಿಡೆ ಮುತ್ತುಂ
ಮೆೞಸು೦ಗೋದಂತಿರೆ ಪೇ
ಳ್ವೞಿಗವಿಗಳ ಕವಿತೆ ಬುಧರನೆರ್ದೆಗೊಳಿಸುಗುಮೇ
ನಯಸೇನ: ೧೧೧೨ ಧರ್ಮಾಮೃತ
ಹೊಸಗನ್ನಡದಿಂ ವ್ಯಾವ |
ವರ್ಣಿಸುವೆಂ ಸತತಿಯನೆಂದು ಕನ್ನಡಮಂ ಚಿಂ
ತಿಸಿ ಕೂಡಲಾಅದಕ್ಕಟ |
ಮಿಸುಕದ ಸಕ್ಕದಮನಿಕ್ಕುವವನುಂ ಕವಿಯೇ
ಸಕ್ಕದಮಂ ಪೇಳ್ವೊಡೆ ನೆಱೆ
ಸಕ್ಕದಮಂ ಪೇಳ್ಗೆ ಶುದ್ಧ ಕನ್ನಡದೊಳ್ ತಂ
ದಿಕ್ಕುವುದೇ ಸಕ್ಕದಮಂ
ತಕ್ಕುದೆ ಬೆರಸಿ ಕೃತಮುಮಂ ತೈಲಮುಮಂ
ಆಂಡಯ್ಯ: ಕಬ್ಬಿಗರ ಕಾವ
ಸೊಗಯಿಸ ಸಕ್ಕದಂ ಬೆರಸಿದಲ್ಲದೆ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಕಬ್ಬಮಂ
ಬಗೆಗೊಳೆ ಪೇಳಲಾ ಅರಿವಿತುಂ ಸಲೆ ಮುನ್ನಿನ ಪೆಂಪನಾಳ್ದ ಕ
ಬಿಗರದು ಮಾತನಾಡಿದವೊಲಂದವನಾಳ್ಳಿರೆ ಬಲ್ಪು ನೆ
ಟ್ಟಿಗೆ ದೊರೆಕೊಂಡುದಿಂತಿವನೊಳಲ್ಲದೆ ಕೇಳ್ ದೊರೆಕೊಳ್ಳದಾರೊಳಂ
ಎಂದು ತಮತಮಗೆ ಬಲ್ಲವ
ರೆಂದೊಡೆ ನಾನವರ ಬಯಕೆಯಂ ಸಲಿಸುವೆನಿ
ನೆ ದಚ್ಚಕನ್ನ ಡಂ ಬಿಗಿ
ವೊಂದಿರೆ ಕಬ್ಬಿಗರ ಕಾವನೊಲವಿಂದೊರೆದೆ೦
ಮುದ್ದಣ: ೧೮೬೯- ೧೯೦೧ ರಾಮಾಶ್ವಮೇಧ
ಮುದ್ದಣಂ .. . ಇದು ಸಕ್ಕದದೊಂದು ಚೆಲ್ವು,
ಮನೋರಮ-ಲೇಸು, ಲೇಸು! ನೀರಿಳಿಯದ ಗಂಟಲೊಳ್ ಕಡುಬಂ ತುಜಕಿ
ದಂತಾಯ್ತು; ಕನ್ನಡದ ಸೊಗಸನಜಿಯಲಾರ್ತೆನಿಲ್ಲೆನಗೆ ಸಕ್ಕದದ
ಸೊಗಸಂ ಪೇೞ್ವುದು ಗಡ!
ಮುದ್ದಣಂ-ಅಪ್ರೊಡಿನ್ನೆಂತೊ ಒರೆವೆಂ?
