೧©V ಕರ್ಣಾಟಕ ಕಾವ್ಯಮಂಜರಿ | (ಆಶ್ವಾಸ. - . . . . . . -- - ಸು ಬಿಸಿಬಿಂದಿರೊಡುಗೊಂಬೆಯಂ ವೇಡೆಸಿ ತಳಿಯಂ ಬಲಿಯಿಸಿ ರಿಸುವಿನಮಿತ್ತಲೆ ಶ್ರೀರಂಗಪಟ್ಟಣದೊಳೆ ದೇವರಾಯನುಂ ತನ್ನ ಮಂತ್ರಿ ಗಳ್ಳರಸು ಮಂತ್ರಾಲೋಚನೆಗೆಯೊಡೆಯೊಳೆ \8ಂ ಮಧುರೆಯ ಚೊಕ್ಕಲಿಂಗನರಸಂ ನೆಣಿ ಪಂದೆಯಿದಿರ್ತಿದಂ ಗಡಾ || ಯುಧಮಜರಂಗರಾಯನುನವಂಗೆ ನೆರಂ ಗಡ ! ರಾಯವನ್ನೆ ಯಶ | ವಿಧವಯುಲೈ ಸಾಲದವರುಂ ಬವರಗೊಳಲಿರ್ದಪರ್ಗಡಿಂ ! ವಧಿಸಲುಪಯಮಾವುದಿವರಂ ವಿವರಂ ಆನಿಂ ವಿಚಾರಿನಿಂ 18 - ವ ಎನೆ; ಅವಕೆ ತುತಮ್ಮಭಿಯಂಗಳಂ ಬಿನ್ನ ವಿನಿಗರೆ: ಅಗೆತೆನೆ-| ಪಲವಲಸೂಳಂ ಪಡೆಯರ್ನೆಡುವರೆಡ್ಡುವಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆo | ಫಲಮಂದೆ ಮುಂದೆಸಸುಗಳ ಸಮಂದೆಯು ಕಂಡ ನಾಗಿನಿಂ ! ತೊಲಗುವುದೆನ್ನು ಬಡೆದು ನೆಟ್ಟನೆ ನಿಟ್ಟಿನಿಮಾಗಳನ್ನೆಗಂ | ಚಲವಿಡಿದಿಗಳಿಂತುಟು ನೆಲಂಬಿಡಿದಿರ್ಪುದಿಗೆ ತಂದನೋ : 133 - ವ| ಅದನಾವು 'ಕಲಾವಿದೆ ಪೆರ್ದಮಂ ಬಳಸಿಯೆಬ್ಬಳೆಸ ಗವೇದೆಂಬುದುಂ; ಮತ್ತೆ~ರ್ವಂ ಇಲ್ಲ - ಎಂದಿನ ಕೊಂಗರೆದೆ ಬಡಿವೂ 'ಗ-ಪಗ, , ಸಲಿಗೆ | ೪ಂದಿನಿತೇತಕೆಂದಿ ಕೆಗೆಯುದು ನಿತಮಿರಲ್ಕು ರಾಯನೆಂ || ಬೆ.೦ದು ಪೆಸರ್ತೊಡಂಕಿಳಿವಾನಿಸನು ಕರೆತಂದು ದಿ ಹರೋ೦ | ದಂದದೊಳಾತನಿಂ ವೆಲನುಕಂನತೆಲುಂಗರನೆ ಗೆ ಗo \3 ವ|| ಮತ್ತ೦ ೪೬ ಪಾಳಯದಲ್ಲಿ ಬಲು ಡಿಗಟ್ಟುವು ತಳುವು ಸುತ್ತುಗೊ°೦ ವಾ ! ಆಾಳಿಯ ಸಂತೆ ತಿಂತಿಣಿಸಿಕೊಂಡಿವಿಸುಂ ಭಯವಿಲ್ಲ ತಾಳದಿಂ ! ಮೇಳದೆ ಪಡುವರಿ ಪಡೆದು ಮಾಡುವರಗೆ ನೆವಾಡುವರೆ || ಕಾಳಗವನ್ನುದೆಂಬೆ ನಿಕೆಯಿಲ್ಲದ ಚೆಲ್ಲರೊಳಿರ್ದಪರ ಗಳಂ ! 184 »£
