ಪುಟ:ಚೆಲುವು.djvu/೩೨

ವಿಕಿಸೋರ್ಸ್ದಿಂದ
ಈ ಪುಟವನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ.

________________

ಸಾತ್ವಿಕ ಸಾತ್ವಿಕನು ಕುಳಿತು ಮೆಲ್ಲನೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದಾನೆ. ಮುಂದೆ ಬರುವ ಮಾತಲ್ಲ ಸಾತ್ವಿಕನು ಆಡತಕ್ಕದ್ದೇ. ಕೋಪವೆನಗಿಲ್ಲ, ತಾಪವೆನಗಿಲ್ಲ. ಭ್ರಾಂತಿಯಿಲ್ಲ; ಆಸೆ ಎನಗಿಲ್ಲ, ಮೋಸವಿನಿದಿಲ್ಲ; ಶಾಂತ ನಾನು. ಜಗದ ಅಗಲದಲಿ ಹಗೆಯೆಂಬದೊಂದು ಇಲ್ಲ ನನಗೆ ; ಸೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲ ಇಷ್ಟವೇ ಎನಗೆ ಅರೆಮರೆಯಲ್ಲಿ ಆಯುಧವನ್ನೂ ಒ೦ದು ಕರಿಯ ಹೂವನ್ನೂ ಹಿಡಿದು ಯೋಧನು ಕಾಣುತ್ತಾನೆ. ಯಾರು ಮರೆಯಲ್ಲಿ ? ದೂರ ಇದೆಯೇಕೆ ? ಕೈಯೊಳೇನು ? ಕತ್ತಿಯೇ ಸಾವಿನ ಬುತ್ತಿಯೇ ? ಬಾ ತಾ ಅಯ್ಯ ಬಾರ. ೨೦