ಈ ಪುಟವನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ.
69 ೪ ಕರ್ಣಾಟಕ ಕಾವ್ಯಕಲಾನಿ.
- [ನಂ! ಬಲಿದ ವಿರಹಾಗ್ನಿಯಲಿ ನೊಂದೆನು || ಬಳಲಿದೆನು ಹಿರಿದಾಗಿ ತಾಸದಿ | ನಲವು ಹಿಂಗಿತು ಭ್ರಮಣೆ ಹೆಚ್ಚಿ ತು ತಾಣವೆಳ ದಾಯು || ಹಲವು ಮಾತೆ'ನಿನ್ನು ನಳನೃಪ | ತಿಲಕ ತಾ ಪತಿಯಲ್ಲದೆಲೆ ಭೂ || ತಳದ ಪುರುಷರು ಏತನ ಸನು ಕೇಳೆಂದಳಿಂದುಮುಖಿ |
೪ ಅರಸ ಕೆಲ೪ಾಹಸ ತರುಣಿಯ | ಕರುಣವಳತೆಯ ಕಂಡು ತಾ ಬಂ | ದಿರುವ ಕಾರದ ಪವನು ಲೇಸಾಯೆಂದು ಮನದೊಳಗೆ | ಹರುಷ ಮಿಗೆ ಕೊಂಡಾಡಿ ಸತಿಯಳ | ಕರೆದು ನುಡಿದುದು ನಿನಗೆ ನಳಳೂ | ವರನ ಸತಿಯನು ಮಾತೃಸಂಜದಿರೆಂದುದಹಂಸೆ | - ಅಂತರಂಗದ ಬುದ್ಧಿಯನು ದನ | ಯಂತಿಗೆಲ್ಲವನಜುಹಿ ತರುಣಿಯ ಸಂತವಿಟ್ಟರಿಂದ ಕಳುಹಿಸಿಕೊಂಡು ಬೆ'ಗದಲಿ | ಮುಂ ತಳ ರ್ದು ಮಿಗೆ ತನ್ನ ಭಾಂಧವ ! ಸಂತತಿಯನೊಡಗೊಂಡು ನಿಷಧನ | ಚಿಂತೆಯನು ಪರಿಹರಿಸಬೇಕೆಂದೈದಿತಾಹಂಸೆ || ೪. ಅಗ ನಳನ ಪನಂಗ ದಕಿ ೧ | ಭಾಗ ಭುಜನಯನಂಗಳದುರಿದು | ನಾಗ ಕೆಇದನಿದು ಫಲವೆನೆಂದು ಭೂಸುರರ | ಬೊಗಸುಖದ ರುಶನದ ಫಲವಿಂ | ದಿ'ಗಲಹುದೆನಲಾಸಮಯದಿ ಸ | ರಾಗದಲಿ ನಡೆತಂದುದಾಗೃಪನೆಡೆಗೆ ಕಳಹಂಸ | ಬಂದ ಹಂಸೆಯ ಕಂಡು ಮುಖಕಳ | ಯಿಂದಲxಿದನು ನೃಪತಿ ಮನದಲಿ | ಯಿಂದುಮುಖಿ ತನಗೊಲಿದ ಹದನಹುದೆಂದು ಹರುಷದಲಿ || S M. 8೩.
