೧೪೨
ನಾಸ್ತಿಕ ಕೊಟ್ಟ ದೇವರು
ಕೋಣೆಯೊಳಕ್ಕೆ ಶಾರದಾ ಧಾವಿಸಿದಳು. ನೇರವಾಗಿ ಬರುವ ಬದಲು ಎಡಬದಿಯಿಂದ ಹಾದು ಬಂದಳು . . .
ವಿವಿಧ ಘೋಷಾಕುಗಳು ಯಂತ್ರದ ಹೊಲಿಗೆಯನ್ನು ಮುಗಿಸಿ ಕೈ ಹೊಲಿಗೆಯ ಸ್ಪರ್ಶಕ್ಕಾಗಿ ಕಾದು ಕುಳಿತಿದ್ದುವು. ಒಂದಕ್ಕೊಂದು ಸಮೀಪ ವಾಗಿ ಆ ರಾಶಿಗಳು ವಿರಮಿಸುತ್ತಿದ್ದುವು. ಒಂದಕ್ಕೊಂದು ಸಮೀಪವಾಗಿ ಬರಿಯ ಕುರ್ಚಿಗಳು ನಿದ್ರಿಸುತ್ತಿದ್ದುವು.
ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಶಾರದಾ ಹಿಂತಿರುಗಿ ನೋಡಿದಳು. ಶರೀರ ಕಂಪಿಸಿತು; ಮೈ ಬೆವತಿತು; ಚಿಟ್ ಚಿಟ್ಟೆ೦ದು ಮೆದುಳು ಸಿಡಿಯತೊಡಗಿತು; ಮೈಲು ದೂರಕ್ಕೂ ಕೇಳಿಸುವಂತೆ ಎದೆಗುಂಡಿಗೆ ದವಡವಿಸಿತು.
ಆದರೆ, ಕಣ್ಣುಗಳು ಕೆಲಸ ಬಡಸಿದ್ದುವು. ದೃಷ್ಟಿ ಆ ರಾಶಿಯ ಮೇಲೆಯೇ ಕೇಂದ್ರಿಕರಿಸಿತು. ಅದರಲ್ಲಿದ್ದ ಸರಿಯಾದ ಸೈಜಿನ ಆ ನೀಲಿ—
ಕೈಗಳು ಕಳ್ಳತನ ಮಾಡಿದವು.ಆ ಆರೆ ಹೊಲಿದ ನೀಲಿ ಲಿನನ್ ಬುಶ್ ಕೋಟ್ ಮುದುಡಿ ಮುದುಡಿ ಆಕೆಯ ಪುಟ್ಟ ಟಿಫಿನ್ ಕ್ಯಾರಿಯರಿನೊಳಗೆ ಅವಿತುಕೊಂಡಿತು . . .ಕುಸಿದು ಬೀಳುವ ಹಾಗಾಯಿತು ಆಕೆಗೆ. ಕಾಲುಗಳು ಬಲುಹೀನವಾದುವು . . .
. . .ಅಂತೂ ತನ್ನ ಸ್ಥಾನವನ್ನಾಕೆ ಸೇರಿದಳು.
ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲೇ ಇತರರೂ ಬಂದರು.
ಏನೋ ಯಾತನೆ ಅನುಭವಿಸುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಕಂಡ ಶಾರದೆಯನ್ನು ಕುರಿತು ಪಕ್ಕದವಳು ಕೇಳಿದಳು :
"ಮೈ ಚೆನ್ನಾಗಿಲ್ವೆ ?"
"ಹೂಂ . . . "
"ಹೊಟ್ಟೆನೋವೆ ?"
"ಹೂಂ . . . "
ಶಾರದೆಯ ಹಣೆಯನ್ನು ಮುಟ್ಟಿ ನೋಡಿದಳಾಕೆ.
"ಅಯ್ಯೋ—ಬೆಚ್ಚಗಿದೆಯಲ್ಲ . . . "
"ಹೂಂ . . . "
. . . ನಾಲ್ಕು ಗಂಟೆಗಳೊಳಗಾಗಿ, ನಡದಿದ್ದ ಘಟನೆ ತಿಳಿದುಹೋಗುವುದು. ಆಗ ಒಬ್ಬೊಬ್ಬರನ್ನೂ ಶೋಧಿಸುವರು. ಪತ್ತೆಯಾಗುವುದು.
