ಪುಟ:ಮನ್ಗಾರಸಕವಿ ಜಯನ್ರಾಪಕಾವ್ಯಾನ್.djvu/೧೪೨

ವಿಕಿಸೋರ್ಸ್ದಿಂದ
ಈ ಪುಟವನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ.

ಜಯನೃಪಕಾರಿ ೧೧

>*

ಈವಿಧದಿಂ ಕಣೆ ಪ್ಪವಡೆದಳ೦ || ದೇವಸ್ತಿಯೆಂಬುದನೆ ಶ್ರೀ ದು ತ | ದೂವರನುಂ ಭುವನಸ್ತುತೆ ಸುರುಚಿರಗಾತ್ರ ಸುಲೋಚನೆಯುಂ || ಆವಾರಣವಿಲಸನ್ಮಕದಿಂ | ದೊವದಿಂದು ಹರಿಪದಿನಾಜೆದು ಕೆ೦ | ಪಾವರೆಯೆಸಳ್ಳಟ್ಟಗೆ ಮುಟ್ಟದರಮಳ್ಳಕ್ಕಿಯ ಮಾಯೊಳು ||೩೩ ವಿನಮಿತರಾದ ವಿಮಲಗುಣನಿಳಯರ | ನನುನಯದಿಂ ಪಲವು ಸೂಟ್' ಪರಸು | ನಿಮಿಷದತಿ ನವವಿಧ ಮಣಿಮುಂಡಸವೆಂದಂ ರಚಿಸಿ || ವಿನಯದಿನದ ಅಳಗಿರಿಸಿ ಬpಕ್ಷ೩ | ವಿನುತಚತುರ್ದಶನದಿದುಂಬಗಳ೦। ಕನಕಕಲಶದೊ?ವಿ ದಣಿವವೊ ಮಿಸಿಸಿದಳೊಲವಿಂದ ||೩೩ ಬಕ ಲಲಿತವಹುಚಿತ್ರಾಂಬರದಿಂ | ಏಲಿಸುವ ಸಲವು ಪರಲ ತೊಡವಿಂ ಕ || ಗೊಳಿಸುವವೋಲಿ ಕೈಗಸಿ ಬೆಳರ್ವ ಮುತ್ತಿನ ಮಣಿಯಕ್ಷತೆಯುಂ || ತಳಿದು ಸರಾಗದಿನಾದಲೆಯೋಳ್ಳನ | ವೆಳಸಿ ಪರಸಿ ಸುಕುಮಾರಾಂಗಮನೆಳ | ದಳಿರ್ಗೈಯಿಂದ ತಡವಿ ಕೊಂಡಾಡಿದಳಾದಂಪತಿಗಳನು || ೩ ಇಂತತ್ರುಪಕರಮಂ ಮಾಡಿದ ನವ | ಕಾಂತಕಲಾವೃಂಬಮುಖದ ಸುರ | ಕಾಂತೆಗೆ ಸುಗುಣೆ ಸುಲೋಚನೆ ಕಮಲಸದೃಶಕರನಂ ಮುಗಿದು || ಸಂತಸದಿಂ ಬಿನ್ನವಿಸಿದಳೀತೆ ! ಓಂ ತುಲಎಳೆ ವಿಕ್ರಮಕರವಭೂ | ಕಾಂತಂಗೀಳುಪಸರ್ಗಮದೇಕಾರಣದಿಂದೊದವಿದುದು ||೩೯ ಎಂದು ಸರಾಗದಿ ವಿಜ್ಞಾಸನಮಂ | ಮಂದಸ್ಮಿತಮುಖಿ ಮಾಡಿ ೪ಾ | ಬಂದುಗೆನಾದ ಭಗೀರಧನಂದನೆಯಿಂತು ನಿರವಿಸಿದಳು ||

  • ಮೀಯಿಸಿ, ಖ!!