೧Lo [ಆಶ್ವಾಸ ಕರ್ಣಾಟಕ ಕಾವ್ಯಕಲಾನಿಧಿ ಸಲ ದಿಕಾಲಕರಿರ ರಿಪು ! ಖಲನುಯ್ದ ಪನನ್ನ ನಿಂತಿದಂ ಬಾರಿಸಿರೇ {೧೭೧|| ವೀರವಿಭಾಸಿಯಮಿತತೇಜನ ತಂಗೆ ಸುತಾರೆಯೆಂಬಳಾ | ಕೌರವಭೂಪನಂಗನೆಯನೆನ್ನನಿವಂ ಪಿಡಿದುಯ್ದ ಪಂ ದುರಾ || ಚಾರಿ ದುರಾತ್ಮಕಂ ತಡೆಯದಿ೦ತಡೆವೊಕ್ಕು ದಿಕ್ಕಿ ಬೇಗದಿಂ || ಬಾರಿಪ ಶೌರ್ಯಸಂಪದರಪದದೊಳ್ ಸೆಂಗೊಡ್ಡಿ ಬೇಡಿದೆಂ [೧೭೨| ವ ಇಂತು ಪುಯ್ಯಲು ವ ಪದದೊಳ್ ನಿಜಸ್ವಾಮಿಯಪ್ಪವಿತತೇಜ ಮಹಾರಾಜನೊಡನೆ ವಿನೋದವಿಹಾರಂಗೆಯು ಬೀಳ್ಕೊಂಡು ತಮ್ಮಯ ಜ್ಯೋತಿಃಪ್ರಭಾಪುರಕ್ಕೆ ಪೋಗುತ್ತು ಮಾಸಂನ್ನನುಂ ತತ್ಪುತ್ರನಪ್ಪ ದೀಪ ಶಿವನುಂ ನಮ್ಮಾಳನನುಜೆಯಪ್ಪ ಸುತಾರಾದೇವಿಯಂ (ಶ್ರೀವಿಜಯಾವನೀಶ) ಕಾಂತೆಯಂ ಕಳಯಪ್ಪನವನೆಂದು ಖಾತಿಯಿಂದಡ್ಕಂಬಿಂದು ಬಿಡು ಬಿಡು ಬೇಗದಿಂದಕನಿಫೆಸ ವಿಚಾರಿಸದಿಂತು ತರ್ಪರೇ | ಪೊಡವಿಗಧೀಶನಪ್ಪಮಿತತೇಜನ ತಂಗೆಯನೀಸುತಾರೆಯಂ ! ತಡೆಯದೆ ಬಿಡಪ್ಪುದಸುವಿಂದೆಸೆದಿರ್ಪುದದಲ್ಲಿ ದುಯ್ಯಾ | ದೊಡೆ ಮದಧೀಶ್ವರಂ ಮುಳಯೆ ನಿನ್ನನದಾವನೊ ಕಾವನಾಜೆಯೊಳ್ || ಎನಿಶಾನುಂ ಕಷ್ಟವನ್ಯಾಂಗನೆಗಳ ಪುವುದಾಕಷ್ಟದಿಂ ಕಷ್ಟಮಾತೇ | ಶನಗಲ್ಲಿ ರ್ದಲ್ಲಿ ತದಪಮನೆ ತಳೆದು ನೀಂ ತರ್ಪುದೇ ತಪ್ಪನಸ್ಮ | ಜನನಾಥಂ ನೋಡನೀಕತೆಯನಂದಡವಿಯೊಳೇಕಾಕಿಯಾಗಿರ್ದಳಂತ | ದೆನೆನುತ್ತೀಯ ಕಾವಂ ಕರುಣಿ ಚದುರ ಚಂಪಾಪುರೀನಾಥ ನಿನ್ನ೦೧೭೪! ವಎನೆ ಕನಲ್ದು ಕಂಗೋಲ್ ಮಸಗಿದ ನಿಂಗದಂತೆ ಗಜ ಗರ್ಜೆ ನಿ ಕಪಟೋಪಮಂ ತಳದು ಅಶನಿಫೆಷನಿಂತೆಂದಂ:~ - ಆನಯದಮಿತತೇಜನೆ | ನೀನೆನ್ನಿದಿರಲ್ಲಿ ಗಳ ಪದರ್‌ ಮತ್ತಿನ ನಾ || ತೇನವನನೆತ್ತಿ ಬರಿಸಿರ || ದೀನಿಪ್ಪಲಮಪ್ಪ ನುಡಿಯೊಳ ಭುಗಿದೇನೋ j೧೭೫|| ನಿನಗಾಮ ಸಂವ ! ಜ ನನಾಥಂ ೦ಡ ನೀನಂದಿಂತೇ | 9 ಜ
