ಪುಟ:ಮಿಂಚು.pdf/೨೧೪

208 ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ಮಿಂಚು

⁠....ನಾಯಕ್ ಮಲಗುವ ಸಿದ್ಧತೆಯಲ್ಲಿದ್ದರು. ಹೊರಗೆ ಬಂದವರನ್ನು ಹಿಂದಿನ
ಸೀಟಿಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡಳು.
⁠“ಇವತ್ತು ನನ್ನನ್ನು ದಟ್ಟೋಕೆ ಅಂಗರಕ್ಷಕರಿಲ್ಲವ ?”
⁠“ದಬ್ಬೋ ಕೆಲಸ ತಬ್ಬೋ ಕೆಲಸ ನೀವೇ ಮಾಡಿ.”
⁠“ಅವತ್ತು ನಾನು ಬಂದಾಗ ಈ ಬುದ್ಧಿ ಎಲ್ಲಿ ಹೋಗಿತ್ತು ?”
⁠“ತಪ್ಪು ಮಾಡ್ಡೆ. ಈಗ ಯಾಚಕಿಯಾಗಿ ಬಂದಿದ್ದೇನೆ.”
⁠“ನನ್ನ ಗುಂಡಿಗೆ ಬಗೆದು ಕೊಡಲೊ ?”
⁠ಸೌದಾಮಿನಿ ನಾಯಕರ ತೊಡೆಯ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಅಂಗೈ ಇಟ್ಟಳು. ಒಲಿಸುವ
ಓಲೈಸುವ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ ಅವಳೆಂದಳು :
⁠“ರಾಷ್ಟ್ರಪಕ್ಷಕ್ಕೆ ವಾಪಸು ಬನ್ನಿ.”
⁠“ಐದು ಜನ. ಆಮೇಲೆ ಅಪ್ಪಚ್ಚಿ ಮಾಡೋಣ ಅಂತಲೋ ?”
⁠“ಅಷ್ಟು ಸಂದೇಹವಿದ್ದರೆ ರಾಷ್ಟ್ರಪಕ್ಷ-ಪ್ರಜಾಪಕ್ಷ ಸಂಯುಕ್ತರಂಗ ಮಾಡೋಣ.”
⁠"ಏನು ಕೊಡ್ತೀಯಾ ?”
⁠“ನನ್ನನ್ನೇ.”
⁠“ಅದು ವೈಯಕ್ತಿಕ ವಿಷಯ. ಈಗ ಬೇಡ.”
⁠“ಹೊಸ ಸರ್ಕಾರದ ರಚನೆ ಅಗತ್ಯ, ಅನಿವಾರ್ಯ, ಲಕ್ಷ್ಮೀಪತಿ ಅತ್ತ ಹೋದ
ನಲ್ಲ. ಈಗ ನೀವೇ ಹಿರಿಯ ಮುತ್ಸುದ್ದಿ, ಸ್ಪೀಕರ್ ಆಗಿ.”
⁠“ಸ್ಪೀಕರ್ ? ಅಲ್ಲಿ ಆಕಳಿಸ್ತಾ ಕೂತ್ಕಳ್ಳಾ ? ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ಸ್ಥಾನ
ಬಿಟ್ಕೊಡ್ತೀಯಾ ಹೇಳು.”
⁠“ಬೇರೆ ಏನಾದರೂ ಕೇಳಿ.”
⁠“ಒಳ್ಳೇ ವರಮಹಾಲಕ್ಷ್ಮಿ ನೀನು.”
⁠“ಅವಸರದ ತೀರ್ಮಾನ ಬೇಡ,ಇದು ನಿಮ್ಮ ರಾಜಕೀಯ ಭವಿಷ್ಯತ್ತಿನ
ಪ್ರಶ್ನೆ, ರಾತ್ರಿ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಯೋಚಿಸಿ, ಬೆಳಗ್ಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿ.”
⁠“ಹಾಗಾದರೆ ಈಗ ಹೊರಟ್ಟೋಗಿಯ ಅನ್ನು.”
⁠“ವೈಯಕ್ತಿಕ ವಿಷಯ ಈಗ ಬೇಡ ಅಂದಿರಲ್ಲ ?”
⁠“ಹೌದು, ಮಹಾತಾಯಿ. ನೀನು ದೊಡ್ಡವಳು, ಕರಗಿರೋ ಮಂಜು
ಬೆಟ್ಟದ ಮೇಲೆ ಕೂತಿದೀಯಾ ! ನಾನಿರೋದು ಐದು ದಿಂಡುಕಲ್ಲುಗಳ ಮೇಲೆ,”
⁠“ಪ್ರಜಾಪಕ್ಷದ ಐವರ ಬೆಂಬಲ ಸೌದಾಮಿನಿ ಸಂಪುಟಕ್ಕೆ ಇದೆ ಅಂತ ರಾಜ್ಯ
ಪಾಲರಿಗೆ ಬರಕೊಡಿ, ಸಾಕು.”
⁠“ನಿನ್ನ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಕನಿಕರ, ಪುಟ್ಟವ್ವ.”
⁠“ಸೌದಾಮಿನಿ ಮೇಲೆ ನಿಮಗೆ ಸಿಟ್ಟು, ಪುಟ್ಟನಿಗೋಸ್ಕರವಾದರೂ ಮತ್ತ
ಗಾಗಿ, ನಾಳೆ ಬೆಳಗ್ಗೆ ತಿಳಿಸಿ.”