೩೦
ರಾಮಚಂದ್ರ ಚರಿತಪುರಾಣಂ
ಕದ ಪೊಳಪು ಮುಟ್ಟೆ ಕಿಡಿಯಿಡುವ ಸೂರ್ಯಕಾನ್ತದ ಶಿಲೆಗಳುಮಂ ಅತಿಕುತೂಹಲದಿಂ
ನೋಡುತ್ತೆ ಮುಟ್ಟಿಬರ್ಪ ಸಮಯದೊಳ್ ತೊಟ್ಟನೆ ಕಟ್ಟಿದಿರೊಳ್.
ಮ||ಸ್ರ|| ಮನಮಂ ಮುಟ್ಟೈಸಿ, ಮಧ್ಯಂದಿನದ ಬಿಸಿಲೆ ಬೆಳ್ದಿಂಗಳ೦ತಾಗೆ ತನ್ನಿಂ|
ತನುವಂ ಬೇರ್ಕೆಯ್ದು ಬಾಹ್ಯೇಂದ್ರಿಯಮನುಡುಗಿ ಕೈಯಿಕ್ಕಿನಿರ್ವಾಣಸಾಮ್ರಾ||
ಜ್ಯ ನಿವಾಸಕ್ಕೊರ್ವನಂತರ್ಮುಖನಭಿಮುಖನಾದಿತ್ಯಬಿಂಬಕ್ಕೆ ಯೋಗೀ೦|
ದ್ರನತಂದಂ ನಿರ್ನಿ ಮೇಷಂ ನಗನಿಕಟ ಹಟದ ತ್ನಕೂಟಂಬೊಲಿರ್ದ೦||೧೪||
ಅ೦ತಾಮಹಾತಿಥಿ ನಯನಾತಿಥಿಯಾಗಿರ್ಪುದುಂ---
ಕಂ|| ಮುಗಿದುವು ಕರಕಮಲಂಗಳ್,
ಬಗೆಯಿಂ ಮುಂಬರಿದು ಮುನಿಮುಖಾಂಬುಜಮಂ ತುಂ||
ಬಿಗಳಂತೆ ಮುಸುರಿದುವು ದಿ
ಟ್ವಿಗಳೇನಭಿನುತನೊ ವಜ್ರಬಾಹುಕುಮಾರಂ||೧೫||
ದಾರುಣ ಸಂಸರಣ ೧ವಿಷೋ
ರ್ವೀರುಹಮಂ ಕೀಳ್ವಿ ಬವಸೆಯಿಂದಿರ್ದಪನೀ||
ಧೀರನೆನುತ್ತು೦ ರಾಜಕು
ಮಾರಕನಾಮುನಿಯ ಬಗೆದ ಬಗಯಂ ಬಗೆದಂ||೧೬||
ದಿನಮುಖದರ್ಶನದಿಂ ತೊ
ಟ್ಟನೆ ಕಳ್ತಲೆ ಪಿಂಗುವಂತೆ ಮುನಿಪತಿ ಮುಖ ದ||
ರ್ಶನದಿಂ ಚಿತ್ತದ ಕಲ್ತೆಳೆ
ಜನಪತಿಗೊರ್ಮೊದಲೆ ಪಿಂಗಿಪೋದತ್ತಾಗಳ್||೧೭||
ಏನಯ್ಯ ಖಡ್ಡ ಧಾರೆಯ
ಜೇನೆಯ೦ ನಕುವಂತೆ, ಸಂಸಾರಸುಖ
ಕ್ಕಾನಳಿಪೆ ವಿಷಯಲೋಭದಿ
ನೇನಸ್ಸಂತಾನಮೆನ್ನನೇನಳಿಲಿಸದೋ||೧೮||
ಎಂದು ತರಿಸಂದು ಮನದಳಕದಿಂದವಲೋಕಿಸುತ್ತಿರ್ಪುದುಮುದಯ ಸುಂದ
ರಂವಜ್ರ ಬಾಹುಕುಮಾರನ ಮುಖಾರವಿಂದಮಂ ನೋಡಿ----
೧. ಮಹೋ, ಕ, ಖ , ಗ, ಘ
೨. ಇನ. ಗ. ಫ.
