೯೬
ರಾಮಚಂದ್ರ ಚರಿತಪುರಾಣಂ
ಮ||ಸ್ರ||ಕರೆ,ವೋಯೆಂಬತ್ತಲಿತ್ತಲ್ ತೊಲಗು ತೊಲಗು ಪೋಗೆಂಬ ಬಾಯೆಂಬ ಬಿದ್ದಂ|
ಬರಿಯೆಂಬೋವೋವೊ ಕೂಕೂಗುಗಿದೆನುಡಿದೆನೇಗೆಯ್ವೆನೆಂಬುಚ್ಚನೀಚ೦||
ಪುರುಷ ಸ್ತ್ರೀ ಬಾಲ ವೃದ್ದ ಸ್ಥವಿರ ಯುವ ಜನಾತಂಕ ಶ೦ಕಾತಿರೇಕಂ|
ಪುರದೊಳ್ಪೊಣ್ಮಿತ್ತು ವಿದ್ಯಾಧರ ಕೃತಕ ಹಯಾಟೋಪ ಘೋರ ಪ್ರಲಾಪಂ||
ಉ||ಬಾಲಕರಂ ಕೆಲರ್ ಮುದುಪರಂ ಕೆಲರಕ್ಷಿವಿಹೀನರಂ ಕೆಲರ್|
ಬಾಲೆಯರಂ ಕೆಲರ್ಪಿಡಿದು ಚೆಚ್ಚರದಿಂದರರೀ ಪುಟಂಗಳ೦||
ಕೀಲಿಸಿ ತಮ್ಮತಮ್ಮ ಮನೆವೊಕ್ಕಿರೆ ತತ್ಪುರಮೆಲ್ಲಮಲ್ಲಕ|
ಲ್ಲೋಲಮಕಾಲಮೃತ್ಯು ಭಯ ವಿಹ್ವಲಮಾದುದು ಸೂಕಳಾಶ್ವದಿಂ||೧೧೨||
ಆ ಸಮಯದೊಳ್--
ಚ|ಕಳಕಳನಾದಮಾದ ತೆರನಂ ಜನಕಂ ತಿಳಿದಾ ಸವಾರಿಗಳ್|
ತಳೆದು ಖಲೀನನಂ ತುರಿಪದಿಂ ಬರೆ ಸಂದಿಸಿ ಹಿಂದೆ ರಾಜ ಮಂ ||
ಡಳಿ ಬರೆ ಬಂದು ನಿಂದು ಹಯಮಂ ನಡೆ ನೋಳ್ಪುದುಮಾಕ್ಷಣಾ೦ಶುಮಂ |
ಡಳಿಸಿದುದಿಂದು ರಶ್ಮಿಯೊಳೆ ತೀರ್ಚಿತೊಡರ್ಚಿದ ಕೀಳಿ ನೇಣವೋಲ್॥೧೧೩||
ಅಂತು ನೋಡಲೊಡಂ--
ಕ೦|| ಸೂಕಳಮಲ್ತಿದು ಸಕಲ ಗು
ಣಾಕರಮೆನೆ ಜನಕ ಮುಖ ವಿಲೋಕನದಿಂದು||
ದ್ರೇಕಮನುಳಿದಿರೆ ವಾಹಕ
ರಾಕುಟಿಲಾಶ್ವಕ್ಕೆ ಖರ ಖಲೀನಮನಿಟ್ಟರ್||೧೧೪||
ಉ|| ಒಟ್ಟಜೆಗೆಟ್ಟು ಕಾರ್ಯವಶದಿಂ ಖಚರಂ ಪಿಡಿಪಟ್ಟು ಪಲ್ಲಣಂ |
ಗಟ್ಟಿಸಿಕೊಂಡುಮೇನೊ ಮುಖಲೀನ ಖಲೀನ ಕಶಾಭಿಘಾತದಿಂ ||
ತೊಟ್ಟನೆ ನೋವನೆಯ್ದಿದನಿದಾವುದು ಚೋದ್ಯಮೊ ಕೈತವಕ್ಕೆ ಕೈ|
ಗೊಟ್ಟ ಖಳಂಗೆ ತೀವ್ರ ಪರಿವೇದನ ಬಂಧನವಾಗದಿರ್ಕುಮೇ ||೧೧೫||
ಅಂತು ಮಾಯಾಹಯಮಂ ಮಂದುರಂಬುಗಿಸುವುದುಮಾಸಮಯದೊಳ್--
ಕಂ|| ಮೃಗನಾಭಿಯನಾನೆಯ ಕೊ೦
ಬುಗಳಂ ಪೆರ್ವಿದಿರ ತೋರಮುತ್ತಂ ಕಣ್ಬೀ||
ಲಿಗಳಂ ಮುಂದಿಟ್ಟೊರ್ವ೦
ಪುಗುತಂದಂ ರಾಜಭವನದೊಳಗಂ ಶಬರಂ||೧೧೬||
