೧೪ ಕರ್ಣಾಟಕ ಕಾವ್ಯಮಂಜರಿ [ಆಶ್ವಾಸಂ M vvvvvvvvvv ಸಾಟೋಪಭೂಪಚಾಪ | ಜ್ಞಾಟಂಕಾರಕ್ಕೆ ಸುಗಿದು ಸಮದೇವಕರೋ | ನ್ಯೂ ತಮಹೀಜಮಂ ವಿಂ 1 ಧಾಟಿವಿಯಂ ಪೊಕ್ಕುದಾಮಹೋಗ್ರವರಾಹಂ || Hon|| - ನಗಿ ಅಂತು ಪೊಕ್ಕು ಪೂಜೆ ಸಲ್ಲದ ಪೆರ್ಮರಂಗಳೊಳಗೆ 'ಮುದುಕಿ ಮಾಯವಾಗಿ ಪೋಪುದುಂ ನಿಂದು ಪರಿಭಾವಿಸಿ ಸಿರಿಯ ಮುರದ ನಲಿಕ್ಕೆ ಸಾ ರ್ದು ಬಿಲ್ಲನೂಖಿ ಕೊಪ್ಪಿನೊಳ ಕೈಯುಂ ಸಾಚಿನಟ್ಟಬಟ್ಟಿಯಿಂ ಜನಿಸಿ ಬಿಲ್ಲುಂ ಬೆಳಗುವಾಗಿ ತನ್ನ ನುಚಿತಾವೇಗಕ್ಯಮಯಥಾಯಥೋದ್ವೇಗಕ್ಕಂ ಮನದೊಳೆ ನಕ್ಕು ಕುರುಳ ಸುರ್ಬಿ೦ ಪುರ್ಬಿ೦ಗೀವ ಬೆವರ ಬರಿತ್ರೆ ನಲಂ ಸುಟ್ಟುಂಬೆರಲಿಂ ತೊಡೆಗೀಡಾಡುತ್ತುಂ ತನ್ನ ಬರವಂ ನೊಡುತುಂ ನಾಡೆಯುಂ ಬುಲ್ಲು ಜೋಲ್ಕು ಜನಿಸುತಿರ್ದ ರೂಪಕಂದರ್ಪ ದೇವನಂ ಮಕರಂದನೆಯೇ ವಂದು ಕೆಲದೊಳೆ ನಿಂದು ತಿಳಿದು ತಂದ ತಳರಿಂ ಬೀಸಿ ಮುಗುಳ್ಳಗೆಯಂ ಮೊಗಕ್ಕೆ ಸೂಸಿ ಮೆಲ್ಲನಿಂತೆಂದಂ- ॥ ೨೨|| ಇ೦ ಧ್ಯಾನಿಸಲೇಂ ಕೃತನಯ | ನಾಂದೃನನರುಣಾತ್ಮರ ಸೂತಪಾತ || ಸ್ಪಂಧ್ಯಮನವಲೋಕಿಸವಿ || ವಿಂದ್ಧವನಿದನುಲಿದು ಬಿನದವಾವುದುಮುಂಟೇ ! ೧೦೩|| ನಡುವಗಲಾದುದು ನೀಂ ನೀ || ರಡಿಸಿದೆಯುದಕಾಶಯಂಗಳಂ ಕ ನವಮೆನುತಲ್ಲಿಂದಂ | ನಡೆದರೆ ಬಿಂಮೆಂಬ ಬಿಂಜದಡವಿಯೊಳವರ್ಗಳ | 8_o8|| ಅಲ್ಲಿ ಮರವಾಯ್ತು ಕೊರ್ಬಿದ | ಪಲ್ಲಿಂ ಪೆರ್ಮರನನಡರ್ಮ ಸರ್ಬಿದ ನಾನಾ | ವಲ್ಲಿಗ೪೦ ಕಿ ಲೆ ತನ | ಗಲ್ಲದೆ ಮಾರ್ಮಲೆವುದಿಂದುಗಂ ದಿನಪತಿಗಂ || ಪಾ- 1 ಮುದುಗಿ, ಪುದಿಗೆ, ಖ; ಮುದಕಿ ಚ|| || ೫|
