ಇಪ್ಪತ್ತೇಳನೆಯ ಅಧ್ಯಾಯ [ನಾಲ್ಕನೆಯ ಪುರಂಜನೀ ಮಹಾರಾಜ ! ರೇಮೇ ಮದಯ ಪತಿಂ 1೧! ಸರಾಜಾ ಮ ಕಿಂ ರಾರ್ಜ ! ಸುಸ್ತಾತಾಂ ರುಚಿರಾನನಾಂ | ಕೃತ ಸಂಯನಾಂ ತೃಷ್ಣಾ ಮಳ್ಳನಂದ ದುಗುಗತಾ ? || ೨ || ತಸಗೂಢಃ ಪರಿರಬ್ದ ಕಂ ಧರೋ ಹನುಮಂತ್ರ ಗಸ ಕೃಷ್ಯಚೇತನಃ ! ನಕಾರಂಹೂ ಬು ಬುದೇ ದುರತ್ಯಯಂ ದಿವಾ ಸಿಸೇತಿ ಪ್ರಮದ ಪರಿಗ್ರಹಃ |||| ಶಯಾನ ಉನ್ನ ದ್ದ ಮದೋ ಮಹಾಮನಾ ಜಾರ್ಹ ತಲ್ಲೇ ಮಹಿಷೀ ಭುಜೊಪಧಿಃ | ತಾಮೇವ ವೀರೊ ಮನುತೇ ಪರಂ ಯತ ಸಮೊS ಭಿ ಭೂತೋ ನ ಗೊಳಿಸುತ್ತಾ, ಮೇ - ಮಿಸಿದಳು || ೧ | 01ರ್ಜ - ರಾಜನೆ, ಸರಾಜು-ಆ ಪುರಂಜನನು? ಸುನ್ನ ತ೦-ಮಗಳ ಸವಾಡಿದ ರುಚಾನನಾಂ-ಸುಂದರವಾದ ಮುಖವುಳ್ಳ ಕೃತಸ ಯನಾಂಸಿಂಗರಿಸಿಕೊ೦ಡ, ತೃಪಾಂ - ಸಂತುಷ್ಮಳದ, ಉಪಾಗಾ) - ಬಂದು, ಮಾಹಿಂ - ಪತ್ನಿಯನ್ನು, ಅಭಿನಂರತ್ - ಸಮ್ಮತಿಸಿದನು on ತಯಾ - ಅವಳಿಂದ, ಉಪಗೂಢಃ-ಆಲಿಂಗಿಸಲ್ಪಟ್ಟು, ಪರಿರ ಕಂಧರಃ - ಆಲಿಂಗಿಸಟ್ಟ ಕಂಠವುಳ್ಳವನಾಗಿ, ಹನುಮಂತೆ 38 - ಏಕಾಂತ ಭಾಷಣದಿಂದ ಅಪಕ್ಷ ಪ್ರಚೇತನಃ - ಸಳ ಹಟ್ಟ ವಿವೇಕವುಳ್ಳವನಾಗಿ, ಪುವುದಾದರಿಗ ಹಃ - ಸಹಾಯನಾಗಿ, ದಿವಾ ನಿಕಾ. ಇತಿ - ಇವುಹಗಲು, ಇದರತಿ, ಎ.ದು, ದುರಸ್ಕ್ಯಂ - ನಾಶರಹಿತವಾದ,ಕಾಲರಂಹಃ-ಕಾಲ ವೇಗವನ್ನು , ನಖ೩) ಧ - ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ !೩|| ಮಹ ಮನಃ8 - ಉತ್ತಮಮನಸ್ಸುಳೆ, ವೀರಃ - ಪುರಂಜನ Vಜನು, ಮಹರ್ಹತಿ - ಉತ್ತಮವಾದ ಹಾಸಿಗೆಯಲ್ಲಿ, ಮಹಿಪ್ಪ ಭಜ್ರ ರಿ - ರಾಣಿಯ ಭುಜ ನನ್ನ ತಲೆ ದಿಂಬುವ, ಶಯಾನ-ಮಲಗಿ, ಮದವೇರಿ, ತಾಮೇವ-ಆಹೆಂಡತಿಯನ್ನ, ಪರಂಉತ್ತಮಪುರುಪಥವನಗಿ, ಮನುತೇ - ತಿಳಿಯುವನ್ನು, ಯತಃ - ಯಾವುದರಿಂದ, ತಮೋಭಿಭೂತಃವಶಗೊಳಿಸಿಕೊಂಡು ಅವನೊಡನೆ ರಮಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು 11೧11ಬಳಿಕ ಆರಾಣಿಯು ಮಂಗಳ ಸ್ಥಾನವನ್ನುವ ಇಡಿ ದಿವ್ಯವಸ್ತಾಭರಣಗಳಿಂದಲಂಕೃತೆಯಾಗಿ, ಗಂಧ, ಪುಪ್ಪ, ತಾಂಬೂಲಾ ದುಪಭೋಗಗಳನ್ನು ಪಡೆದು, ಸಂತೋಷದಿಂದ ಬರುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ಕಂಡು ಪುರಂಜನನು ಆನಂದದಿಂದ ಹಿಗ್ಗಿದನು |೨ll ಕೂಡಲೇ ಆರಾಜ ಸತ್ತಿಯು ತನ್ನನಳದೋಳುಗಳಿಂದ ಪತಿ ಯಕೊರಲನ್ನಪ್ಪಿ ಗಾಢಲಿಂಗನವನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಂಡು, ಏಕಾಂತಕ್ಕೆ ಕರೆದೊಯ್ದು ಇ೦ ಪಾಗಿ ಸೊಂಪಾಗಿ ರಹಸಲೋಚನೆಗಳನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಾ, ಸವಿನುಡಿಗಳಿಂದ ಲಲ್ಲೆಗೊಳಸ ಲು, ಪುರಂಜನನು ಆಕೆಯಬೇಳವೆಗೊಳಗಾಗಿ,ಹಗಲಿರುಳನ್ನು ಕೂಡ ತಿಳಿಯದೆ ಮೋಹದ ರವಶನಾಗಿದ್ದನು!೩!! ಇಂತು ಸ್ತ್ರೀಸಂಗದಿಂದ ಮದವೇರಿ, ದಿವ್ಯವಾದ ಹಂಸತೂಲತಲ್ಪದಲ್ಲಿ ಪ್ರಣಕಾಂತೆಯ ನಳದೋಳಿನಮೇಲೆ ತಲೆಯಿಟ್ಟು ಮಲಗಿಕೊಂಡು, ತಮೋಗುಣಾವೃತ ನಾದುದರಿಂದ ಆಮುಖವನ್ನೇ ಪರಮಪುರುಷಾರ್ಥವೆಂದು ತಿಳಿದು ತನ್ನ ನಿಜಸ್ವರೂಪ ಜೀವನನ್ನು ಮೆಲ್ಲನೆ ವಶಗೊಳಿಸಿಕೊಂಡು, ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ನಡೆಸತೊಡಗಿತು on ಜೀವನು ಆರಾ ಜನ ಬುದ್ದಿಯನ್ನೇ ಅನುಕೂಲವನ್ನಾಗಿ ತಿಳಿದನು ಗಿಗಿ ಬಳಿಕ ಜೀವನು ಆರಾಧನಬುದ್ದಿ ಯೇ ತಾನಂ ದು ತಿಳಿದು ಶಬದಿ ವಿವರಗಳನ್ನು ಚಿಂತಿಸುತ್ತಾಪವಾದ ಆಲಸ್ಯಾದಿಗಳಿಂದ ವಿವೇಕವನ್ನುಳಿದನು!೩೧ ಆಮೇಲೆ ಜೀವನು ಖುದ್ದಿಯೊಡನೆ ಹೃದಯವೆಂಬ ಹಾಸಿಗೆಯಲ್ಲಿ ನೆಲಸಿ,ಅಜ್ಞಾನಕ್ಕೊಳಗಾಗಿ ಖುದ್ದಿ ಸಂಗ
