ವಿಚಾರದೀವಕಾ, (೬೫ನೇ ಕ್ಯೋ) റം ವಲ್ಯ ಮೊಕ ಪತಿ ಪದಕವಾದ ಸರ್ವವೇದಗಳ ಮತ್ತು ಶಾಸ್ತ್ರ | ಗಳ ವ್ಯರ್ಧವಾಗುವವು. ಹಾಗೆ ಈ ವಿಷಯವನ್ನು ಸುರೇಶರ ಚಾ ರ್ಯುರೂ ಕೂಡ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಪಡಿಸಿರುವರು, “ ಆತ್ಮಾಕ ತಾದಿಸಸ್ಟ್ ನಾ ಕಾಂಕ್ಷಿಪ್ತರ್ಹಿಮುಕ್ತಾ೦ | ನಹಿ ಛಾವೊ ಭಾವಾನಾಂವಾವ ರ್ತೆಾವದ್ರವೆ , ಅರ್ಧ-ವಿವಾದಿಯೆ ! ಯಾವಾಗ ಆತ್ಮನಿಗೆ ಕರ್ತಭೆ ಕಾದಿಗಳು ಸರೂಪವೆ ಆಗುವCಆಗ ನೀನು ಮೊಕದ ೮ ಯನ್ನು ತೆರೆದು ಬಿಡು. ಯಾಕಂದರೆ- ಯಾವ ವಸ್ತುವಿಗೆ ಯಾ ನಗು ಸಾಛಾ ೧ ವಿನ ಧರ್ಮವಾಗುವದೋ ಅದು ಆ ವಸ್ತುವಿಗೆ ನಾಸ ವಾದಲ್ಲದೆ ಬವೃತವಾಗುವುದಿಲ್ಲ, ಗೆ ಸೂರ್ಯನ ಊವ್ಯತೆಯು ನ.ರ್ಭುನ ನಾಶವಿನಃ ನಿವೃತ್ತವಾಗುವದಿಲ್ಲವೋ, ಹಾಗೆಂದಾವು, ಆದ್ದ ೬೦ದ ಎತ್ನಿ, ೩ನೆಆತ್ಮನು ಕರ್ತನೂ ಅಲ್ಲ, ಮತ್ತು ಬೊಕ್ಕನೂ ಅಲ್ಲವೆಂದು ತಿ೪, (ನವನೋ ) ಅಂದರೆ,-ಮನವು ಸತ8 ಕರ್ತ ನಾಗಿಲ್ಲ ಯಾತಕ್ಕೆಂಡತಿ,-ಜಡ »ಾದ ಪಂಚ ಮಹಾ ಭೂತಗಳ ಕಾರ್ಯವಾ ದೃರಿಂದ ಮನವೂ ಸ್ವತಃ ಚೇತನದಿಂದ ರಹಿತವಾಗಿರುವದು, ಆದಕಾ • • • • • • ೧ ಈ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಕೆ ವರ (Fರ್ತಿಕಾಗಳು) ಯುಕ್ತಿಗೌಳುವದನದಲಿ ವ #ುನಾಶದಿಂದ ಸ್ವಭಾವ ನಾಶವಾಗಬೇಕಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ ಸ್ಪಭವನ ಕವಾದರೂ ನಸ್ಸು ಉ ದು ಕೊಂಡಿರುವದು, ಅಯಾನಕ ಸ್ವಾವವು ರ್ಮದುಂತಾದ ಪತಿ ಬಂಧನದಿಂದ ನಾಗವಾಗಿ ಅಹ್ಮಾಗೆ ಉಳಿಯುವ'೧ ಮ ಾ ಜಲದ ಸಿಡಿ ಗ್ಯವನ್ನು ಅಗ್ನಿಯು ho೭೦ ಛಂದ ನಿವೃತಿಸಲ್ಪಟ್ಟು ಜಮತ ಹ್ಯಾಗ -ಯುವ, ಓ ಗೆ ಕರ್ತೃತ್ಯಾದಿಗಳು ಅತ್ಯಸJವನೆ ಅದು ಸುಸು, ಸವಾಧ, ಮುಕಾಲಗಳಲ್ಲಿ ನಿವೃತ್ನಿಸಲ್ಪಟ್ಟು ಆತ್ಮ ವಸ್ತುವೆ ಉs ಯುವದು ಇದರಲ್ಲಿ ಯಾರೆಂದು ದೂರವಿಲ್ಲವೆಂದು ಪೇಳುವರು ಇದು ಸರಿಯಲ್ಲ ? ಯಾಕೆಂದರೆ,-ಮಣಿ ಮುಂತಾದ ಪತಿ ಬಂದರವಿಂದ ಅಗ್ನಿಯ ದಾಹಕ *ಬು ವ ತತ್ಕಾಲದಲ್ಲಿ ನಿವೃತ್ತನಾದಂತ ತಲಿದರೂ ಪ್ರತಿ ಒಂಧಕ ಕ್ಷಲಯದ ವೈದಸಹಿ ಅ ಗ್ನಿಗ ಗಾಯತ ಸ್ವಭದ ೬೦ದೇ ಒIVವರು ಮತ್ತು ಜJದ ಸೀಧಾವವು ಅಗ್ನಿಯ ಸಂಸ್ಪರ್ಶದಿಂದ ತತ್ಕಾಲ ಸಿದ್ಧಸಿಕೆ ತೋರಿದರೂ ಇನಃ ಕಾಲಾಂತರದಲ್ಲಿ ಪ್ರ ರ್ವದ ಸೀಲಕ್ಷ ರುವದು ಆದಿಂದ ರ್ಕವಿಗಳು ಆತ್ಮಸಭಾವನಲ್ಲ, ಹಾಗೆ ಆ 'ಕೃತದ ೨ ತಿರೆ, ಸುಮನ ಕಾಲಗಳಲ್ಲಿ ನಿವೃತ್ನಿಸಲ್ಪವೃದ್ದು ಇನ?!ಂದೆ: ೬) ಲುವದು ಈಗ ಸಿ ಮಕ್ಕಿ ಎಂ ಎವರ ೮ರ ವೈ: - ಕೊಂದು ಅಗ್ಗರಿಂದ ಸುಗೆ ಕ್ಷಗಾ ತಾಯಲ ವಾಕ್ಯವೇ ,
