ಪುಟ:Chirasmarane-Niranjana.pdf/೨೬೯

ವಿಕಿಸೋರ್ಸ್ದಿಂದ
ಈ ಪುಟವನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ.

ಚಿರಸ್ಮರಣೆ -o-o: ಆಕೆಯೇ ಅಲ್ಲವೆ ಆ ಮಾತನಾಡಿದು? ತನ್ನ ಹೆಂಡತಿ ಬರೇ ಮುಗ್ಗೆ ಎಂದು ఒరిదోవిందాపి గారే ఆందోపిడీణ౦డిదా బీయేరిండె. లదా తెచే్పు రేల్పనే. ఇలి, ಆಕೆಯನ್ನು ತಾನು ಸಮಾಧಾನಪಡಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ, ಅವಳು ತನಗೆ ಹೊಸ ಶಕ್ತಿ నిలడావీత్తిదాళు. 'ಚಂದು ಪುನಃ ಅಂಗಡಿ ಇಟ್ಟಿದ್ದಾನಾ?" “ಹೂಂ.. ಮೊದಲಿನ ಹಾಗೇ." మీణదోలినో శాriయే! ఆ; ! తెన్మారీ ఆడిడా వాహియే. నిజవాగియు ఈశీయ ಜತೆಗಾರನಾಗುವ ಯೋಗ್ಯತೆ ತನಗಿತ್ತೆ? ಬದುಕಿನ ಉದ್ದಕ್ಕೂ ಇಂತಹ జతేగాకియను బెడోయువాతే ఎమ్చె పిబి! తాయు యేణలదినిపితే లేల ఇద్గాళు: "ಅಯ್ಯೋ! ಅಯ್ಯೋ ಚಿರೂ! ಅಯ್ಯೋ ಕಂದಾ!' "ಅಮಾ, ಅಳಬಾರದು! ನನಗೆ ಸಂಕಟವಾಗ್ರದೆ. ನಾನೂ ಅಲ್ಲೇನು? ಇಕೋ, ಇವತ್ತಿನಿಂದ ಈಕೇನ ನಿನ್ನ ಮಗಳೂಂತ ಭಾವಿಸಿ ನೋಡೊ-ಅವಳ ಸುಖವೇ ನಿನ್ನ ಸುಖ ಅಂತ–" వాూ3ు రేడియ3ు. ఎండు వావాPriళ శాలపాల 'మీలగాదార' 'తాగాదారో ಎಂದು ಮನಸ್ಸನ್ನು ಕದಡಿದ್ದ ಯೋಚನೆ, ಏನನ್ನು ಹೇಳಬೇಕು ಎಂದು ಮಾಡಿದ್ದ ನಿರ್ಧಾರ, ಯೋಗ್ಯವಾಗಿಯೇ ಇದುವು. ಆದರೆ ಆಡಬೇಕಾದ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಸ್ವರವೇ శ్మీఓ ఓ్చతేు. ఆండా జీలలిదా: "ದಿನ ಗೊತ್ತಾಯಾ?" "ಇನ್ನೂ ಇಲ್ಲ," "ಗೊತ್ತಾದ ತಕ್ಷಣ ಹೇಳಿಕಳಿಸು. ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ಬದ್ರೇವೆ." ಇನ್ನು ಬರುವುದು ಬೇಡವೆನ್ನಬೇಕೆಂದಿದ್ದ ಚಿರುಕಂಡ.ಆದರೆ, ಹಾಗೆ ಹೇಳಿದರೆ ಅವರಿಗೆಲ್ಲ ನೋವಾಗಬಹುದೆಂದು, ಆತ ಸುಮ್ಮನಾದ. ಕುಳಿತಿದ್ದ ಅಧಿಕಾರಿ ಎದು, ನೇರವಾಗಿ ಬೇರೆ ಕಡೆ ನೋಡಿದ. ಪಹರೆಯವನ ಅನುಜ್ಞೆ ಬಂತು; "ಇನ್ನು ಹೊರಡಿ!" ಕ್ಕೆಯನ್ನು ಅದುಮಿದ ಅಂಗೈ, ತಾವರೆ ಹೂವಿನ ಮೇಲೆ ಬೆಳ್ಳಿ ನೀರು ನಿಂತ ಹಾಗೆ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಬನಿ.