ಪುಟ:Mrutyunjaya.pdf/೨೨

ವಿಕಿಸೋರ್ಸ್ದಿಂದ
ಈ ಪುಟವನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಲಾಗಿದೆ

ಮೃತ್ಯುಂಜಯ ೧೧

 "ಅವರು ಬಹಳ ನಿಯತಿನ ಮನುಷ್ಯ." 

"ಹಾಗೋ? ಪಾಠ ಹೇಳೋದಕ್ಕೆ ಲಾಯಕ್ಕು. ನಿಮ್ಮ ಹುಡುಗನಿಗೆ ಅವನ ಕೈಲೇ ಪಾಠ ಹೇಳ್ಸಿ."

 ವಿನಿಮಯ ಮುಗಿಯಿತು.   ಸುರುಳಿಯನ್ನೂ  ಒಳಗೊಂಡ  ಗಂಟನ್ನು ನೆಫಿಸ್  ತನ್ನ ತಲೆಗೆ  ಏರಿಸಿದಳು.
 ಆ ಮೂವರನ್ನೂ  ಬೀಳ್ಕೊಡುತ್ತ  ಲಿಪಿಕಾರ  ಗಟ್ಟಿ  ಸ್ವರದಲ್ಲಿ  ನುಡಿದ:
 " ನನ್ನ  ಹೆಸರು  ಲಿಪಿಕಾರ ಅಮೋಸೆಸ್. ಮರಿಬೇಡಿ ! ನನಗೆ ಸಮಾ

ನರು ಆಬ್ಟುವಿನಲ್ಲಿ ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ. ಎಲ್ಲರಿಗೂ ತಿಳಿಸಿಬಿಡಿ. ಕುಡುಕರ ಹಾಡು,ಪ್ರಣಯ ಗೀತೆ___ಎಲ್ಲಾ ಇನೆ. ಬೆಲೆಯೂ ಕಮ್ಮಿ.......ಹೋಗಿ ಬನ್ನೀಪ್ಪಾ..."

 ರಾಮೆರಿಪ್‍ಟಾ,ಅವನ ತಾಯಿ,ತಂದೆ___ಮೂವರಿಗೂ ನಗು ಬಂತು. 
   ಮಾರ್ಗ ಕ್ರಮಿಸುತ್ತ ಮೆನೆಪ್‍ಟಾ  ಅಂದ :
  "ಎಷ್ಟೊಳ್ಳೆ  ವಿಚಾರ ಇದೆ ಆ ಸುರುಳೀಲಿ !    ಯಾವ ಕಾಲದಲ್ಲೋ ಯಾರೋ ಆಡಿದ ಮಾತು.   ನಿನ್ನ ತಾಯಿ ನಿನಗಾಗಿ ಏನೇನು ಮಾಡಿದ್ದಾಳೆ ಅನ್ನೋದನ್ನು ಎಂದೂ ಮರೀಬಾರ್ದು....ಅವಳನ್ನು ಮರೆತರೆ ಆಕೆ ನಿನ್ನನ್ನು ದೂರಬಹುದು.    ದೇವರಿಗೆ ಅದು ಗೊತ್ತಾಗ್ಬಹುದು." 
     ಅಭಿಮಾನದಿಂದ ಬೀಗುತ್ತ ನೆಫಿಸ್ ದನಿಗೂಡಿಸಿದಳು :
     " ಕೇಳಿಸ್ಕೊಂಡ್ಯಾ  ರಾಮೆರಿ ?" 
     " ಹೂಂ,  ಹೂಂ.   ಆದರೆ ಆಪ್ಪ ಅವತ್ತು ಹೇಳಿದ ಹೋರಸ್ ಕಥೇಲಿ

ತಂದೆ ತಾಯಿ ಇಬ್ರನ್ನೂ ಹೋರಸ್ ಮರೀಲಿಲ್ಲ."

 ಸಣ್ಣಗೆ ನಕ್ಕು ಮೆನೆಪ್‍ಟಾ ಆಂದ :

“ ಅದು ಒಳ್ಳೆ ಮಕ್ಕಳ ಲಕ್ಷಣ ”

  ಹುಡುಗನೆಂದ:

"ಅಪ್ಪ, ನಾನು ಒಳ್ಳೇ ಮಗನೆ !ಗೋಲಿ ಕೊಡಿಸ್ಬಿಡು !”

  *  *  *  * 
 "ವೀರರ ವೀರ ಹೋರಸ್ ಉಘೇ !
  ತಂದೆಯ ಕೊಂದವನ ಮಣ್ಣು ಮುಕ್ಕಿಸಿದ ಧೀರ ಉಘೇ !