ಮೃತ್ಯುಂಜಯ
೬೮೫
ಮತ್ತೆ ಬೆಳಗಾದಾಗ ಅವರು ನಿಂತ ಕಡೆ ಪೆಪೈರಸ್ ಮೆದೆಗಳಿದ್ದವು.
ಕಾಡು ಬಾತು ಕೋಳಿಗಳ ಹಿಂಡೇ ಇತ್ತು. ಬಟಾನ ಅಂಬಿಗರು ದಂಟುಗಳನ್ನು
ಮುರಿದು ಹೊಡೆಕೋಲುಗಳನ್ನು ಸಿದ್ಧಗೊಳಿಸಿ ಬೇಟೆಯಾಡಿದರು. ಎರಡು
ಬಾತುಕೋಳಿಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದರು, ಎಳೆಯರಿಗೆ ಆನಂದ. ಉಳಿದವರಿಗೂ,
ಕುಳಿತಲ್ಲಿಂದಲೆ ಖ್ನೆಮು ಅಂದ :
ಬಟಾ ಆಣ್ಣ. ಈ ಎರಡು ಈಟಗಳೂ ನಮ್ಮಲ್ಲೇ ಇರಲಿ, ಬಾತು
ಕೋಳಿಗಳನ್ನು ಕೊಟ್ಟು ರೊಟ್ಟಿ ಪಡೆಯೋಣ.”
"ಹ್ಞ .ಹ್ಞ."
ರಾಮರಿಗೆ ನೆನಪಿತ್ತು. ಅಬ್ಬು ಯಾತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಅಸಿಸುರುಳಿಗಾಗಿ ಒಂದು
ಬಾತು ಕೋಳಿ ಕೊಟ್ಟಿತ್ತು. ಈಟಿಗಳು ಬೇಕು ಅನ್ತಾನೆ ಋಮು ಮಾವ.
ನಮಗೆಲ್ಲ ಈಟ ತಿವಿಯೋದನ್ನು , ಎಸೆಯೋದನ್ನು ಹೇಳಿಕೊಡ್ತಾನೇನೊ?
ಕಣ್ಣು ಗಳನ್ನು ಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡೂ ಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರ ಪ್ರಯೋಗಿಸುವ ಸಮರ್ಥರಿಲ್ಲವೆ ?”
ತಬಬುವಾ, ನೆಜಮುಟ್, ಅಹ್ರಾ , ಅಪ್ಪುವಿನ ವಿಧವೆ, ನೆಫರುರಾ__
ಎಲ್ಲರೂ ನೆಫಿಸ್‌ಳನ್ನು ಆಗಾಗ್ಗೆ ಕೇಳುವವರೇ :
« ಏನಾದರೂ ನೋವು ತೋರಿದೆಯಾ ? ನೋವು ಕಂಡೊಡ್ಡೆ
ಹೇಳು....ದಡಕ್ಕೆ ಹೋಗೋಣ.”
ಒಮ್ಮೆ ನೆಫಿಸ್ ಕೇಳಿದಳು :
"ಇನ್ನೇನೂ ಭಯ ಇಲ್ಲವಾ ? ವೈರಿಗಳು ಯಾರೂ ಅಟ್ಟಿಸಿಕೊಂಡು
ಬರೋದಿಲ್ಲವಾ ?” |
ನೆಜಮುಟ್ ಉತ್ತರವಿತ್ತಳು :
“ ಇಲ್ಲ. ನಿನಗ್ಯಾಕೆ ಅದರ ಯೋಚನೆ ? ನಾವಿಲ್ಲವಾ ಇಡ್ಕೂಂದು
ಜನ ?
****
ದೆಂದೆರೆಯಲ್ಲಿ ಹಾಥೋರ್ ದೇವಸ್ಥಾನ, ನದಿಯ ಎಡದಂಡೆಯಲ್ಲಿ.
ಕೋಡುಗಳಿರುವ ಹಸು ರೂಪದ ಪ್ರೇಮದೇವತೆ__ಹಾಥೋರ್, ಸುಖ,
ಸಂಗೀತ, ನೃತ್ಯಗಳ ದೇವತೆ ಕೂಡಾ. ಮಗು ಹುಟ್ಟಿದೊಡನೆ ಏಳು
