________________
ಸಮಗ್ರ ಕಾದಂಬರಿಗಳು ಒಂದೊಂದು ಮರದ ಹಂಬಿಗೂ ಕಟ್ಟು ಬಿಗಿಯುತ್ತ ಸಾಗಿದರು. “ಅಯ್ಯಯ್ಯೋ ಬಿದ್ದೇವೋಗಿದ್ದೆಲ್ಲ.... ಇದರ ವಂಸ ಎಕ್ಕುಟ್ಟೋಗ. ಎತ್ತಾಗೋದರೂವೆ ಕಾಲುಕಾಲಿಗೆ ತೊಡರಿಕತ್ತದಲ್ಲ!... ಕ್ವಾಪದಿಂದ ಲಕ್ಕ ಬೋಡ್ಡನ್ನ ಕಾಲ್ಕಿಂದ ಝಾಡಿಸ್ಟ, ಕುಂಯಯ್ಯೋ ಕುಂಯ್ಯಯ್ಯೋ ಅಂತ ಬೊಡ್ಡ ವಟ್ಟೋರಿಕೆ ಬಿದ್ದೋಯ್ತು. ಕಿಸ್ಥಶಾಸ್ತಿಗಳ ಮನಿಂದ ವೊಂಟ ಲಕ್ಕ ದೇವಗಣಗ್ಗೆ ಮರಕ್ಕೆ ಕಟ್ಟಿದ್ದ ಕಟ್ಟೆಮಾಕೆ ಕುಂತು ಊರ ಹೈಕಳು ಒಬ್ಬರಿಗೊಬ್ಬರು ಒಗಟು ಒಡಿಯೊ ಆಟ ಆಡ್ತಿದ್ದ ಆಟ ಕಂಡು, ಅದ್ರೆ ಕೇಳ್ತ ನಿಂತ: “ಪಂಚ ಮೊಕದ ಕುದುರೆ ಪಾರ ತಿರುಗ್ತದೆ-ಅದೇನು ಯೋಳಿ?” ಅಂತು ಒಂದು ಹೈದ, ಉಳಿಕೆ ಹೈಕ ಮಕ್ಕಳೆಲ್ಲ ಯೋಚೆ ಮಾಡ್ತ ಕುಂತುಗಂಡೊ. ಯಾರೂ ಯೋಳೋಕ್ಕಾಗನಿಲ್ಲ. “ಅಯ್ಯೋ, ಪೆದ್ದುಗಳೇ ಇನ್ನೂ ವೋಳಿನಿಲ್ವ?- ಮಜ್ಜಿಗೆ ಕಡಿಯೋ ಮಂತು” ಅಂತು ಹೈದ. “ಕತ್ತಲೆ ಮನೇಲೆ ಕರಿಯಪ್ಪ ಗುಟರಾಕ್ತಾನೆ?” ಈ ಪ್ರಶ್ನೆ ಕೇಳಿದ್ದು ಕಟ್ಟೋ ಲಂಗದ ಒಂದು ಎಣ್ಣು. ಆ ಕ್ಷಣ ಏಡು ಹೈಕಳು- “ರಾಗಿಕಲ್ಲು, ರಾಗಿಕಲ್ಲು....” ಅಂತ ಕೂಗ್ಯೂ, “ಇಟ್ಟು ಆಯಿಲ್ಲೆ ಜುಟ್ಟುಕುಣಿಸ್ತು- ಈ ಒಗಟು ಒಡೀರಿ?” ಕೇಳು ಎಣ್ಣು. “ಕಸಬರಲು, ಕಸಬರಲು” – ಒಟ್ಟಿಗೇ ಕೂಗ್ಡೆ ಹೈಕಳು. “ಎಲ್ಲಾನೂ ಯೋಳಿಕ್ವಟ್ಟಮ್ಯಾಲೆ ಯೋಳಕ್ಕೆ ನೀವೇ ಬಲುಸೂರರು...” ಅಣುಕ ಆಡ್ಡು ಹೆಣ್ಣು. ಇನ್ನೊಂದು ಹೈದ ಕೇಳು: “ ಊತ್ತ ವೋಳದಲ್ಲಿ ತೆಕ್ಕೆ ಮೊಡಿಸಿ ಬಿದ್ದದೆ, ಅದೇನು?” “ಹಾವು”- ಅಂತು ಒಂದು ಹೈದ. “ಅಲ್ಲ-ಉಳೋ ಹಗ್ಗ”- ಅಂದ ಲಕ್ಕ. “ಸುಮ್ಮಕಿರದೆ ನಮ್ಯಾಟದಲ್ಲಿ ನೀ ಯಾಕೊ ತಲೆ ಆಕೀಯೆ?” ಸಿಟ್ಟು ಮಾಡಿದೊ ಹೈಕಳು.
