ಸೂಚಶ್ವಾಸಂ " ಕಂ | ಜನಮಲ್ಲಮೊಂದೆ ಕೊರಳೊಳ್ ಜನಕಾತ್ಮಜೆಯಂ ಪತಿವ್ರತಾಗುಣ ಮಣಿಮಂ || ಡನೆಯಂ ಪೊಗಟ್ಟುದು ಸನ್ಮಾ ರ್ಗ ನಿರತರಂ ಮೆಚ್ಚಿ ಪೊಗದಿರ್ಪರುಮೊಳರೇ | ೩೦ || ಪೊಂಜಲಗೆಯಂತ ಕಿರ್ಚಿ೦ ದಂ ಜಾನಕಿ ಶುದ್ದೆಯಾಗೆ ಜನನಿಯ ಕೆಲದೊಳ್ || ಸಂಜಾತ ಪುಲಕ ಕಲಿಕಾ ರಂಜಿತ ತನುಗಳ್ ಲವಾ೦ಕುಶರ್ ಕುಳ್ಳಿರ್ದರ್ 11 ೩೧ | ಮ| ಪ್ರ| ರಾಮಂ ರೋಮಾ೦ಚಮಂ ತಾಳಿದನಣವೆಸೆದ೦ ಲಕ್ಷಣಂ ಬಂಧು ವರ್ಗ೦ || ಪ್ರೇಮಕಾವಾಸಮಾದಖಿಲ ಪರಿಜನಂ ಹರ್ಷಮಂ ತಾಳಿ ದತ್ತು || ದ್ರಾಮಂ ಪೊಣ್ಮತ್ತು ದೇವಾನಕ ರುತಿ ಕುಲ ವೃದ್ಧ ರ್ಕಳೆಾಡಿದ ದಿ | ವ್ಯಾಮೋದಂ ಗಂಧವಾಹಂ ಸುಲಿದುದು ಪರಸಿತ್ತ೦ ರಾಜಕ೦೧೩೨೫ ಆಗಳ್ ರಾಮಸ್ವಾಮಿ ಸೀತಾದೇವಿಯ ಸಮೀಪಕ್ಕೆ ಬಂದು ಕ೦ ! ಕ್ಷಮಿಯಿಸುವುದೆನಗೆ ನೀಂ ಮು ಮಿರ್ದ ತೆಆದಿಂ ಮದೀಯ ವಲ್ಲಭೆಯಾಗಿ | ರ್ದಮೃತಾಂಶು ವದನೆ ನಿಮಾ ಜ್ಯ ಮಹಿಮೆಯೋ೪೯ ನೆರೆದು ಪಡೆಯ ಸುಖ ಸಂಪದಮಂ || ೩೩ || ಎಂದು ನುಡಿಯೆ ಸೀತಾದೇವಿ ರಾಮಸ್ವಾಮಿಗಿಂತೆಂದಳೆನ್ನ ಮುನ್ನು ಪಾರ್ಜಿ ಸಿದ ಕರಮೆನಗೆ ಪಿರಿದಪ್ಪ ದುಃಖಮಂ ಮಾಡಿದೊಡಾ ಕಲ್ಮಕ್ಕೆ ಮುಳಿವನಲ್ಲದು ದವರ್ಗದೇಕೆ ಮುಳಿವೆಂ ಕೇಡುಳ್ಳ ಸಂಸಾರದೊಳಪ್ಪುದೇಂ ಕೇಡಿಲ್ಲದ ಮೋಕ್ಷ ಸುಖಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಪ್ಪ ತಪಮಂ ಕೈಕೊಳ್ವೆನೆಂದು ತನ್ನ ಸಹಸ್ರ ಕುಂತಲಂಗಳಂ ಪಯ್ದು ಮು೦ದಿಕ್ಕುವುದು ಕಂ || ಸತಿಯ ಪರಿಚ್ಛೇದಮೆ ತನ| ಗತಿ ದುಃಖಮನುಂಟುಮಾಡೆ ಮೋಹ ಗ್ರಹ ಪೀ || ಡಿತನಾಗಿ ರಾಘವಂ ಮೂ ರ್ಛಿತನಾದಂ ಪ್ರಿಯ ವಿಯೋಗಮಂ ಸೈರಿಪರಾರ್ 11 ೩೪ |
ಪುಟ:ರಾಮಚಂದ್ರ ಚರಿತ ಪುರಾಣಂ.djvu/೫೭೯
ಗೋಚರ