-ದಯವಿಟ್ಟು ಮನೆಗೆ ಹೊಗ್ಬಾರ್ದು ಸಾರ್."
ಲಾಕಪ್ಪಿನಲ್ಲಿರುವ; ಹುಡಗ, ಪೋಲಿಸರು ತನ್ನ ಮನೆಗೆ ಹೋಗ ಬಾರದು ಎನ್ನುತಾನೆ. ತಂದೆಗೆ ಕಾಹಿಲೆ ಎನ್ನುತಾನೆ. ಆತನಿಗೆ ದುಡ್ದಿನ ಅವಶ್ಯತೆ ಇದೆ ಎನ್ನುವುದರಲ್ಲಿ ಸಂಶಯವೇ ಇಲ್ಲ. ಇಷ್ಟು ಸಾಕ್ಷ್ಯವಿದ್ದರೂ ತಾನು ಕಳ್ಳತನಮಾಡಿಲ್ಲವೆಂದೇ ಹಟ ಸಾಧಿಸುತ್ತಾನೆ.
....ಆ ಪೋಲೀಸ್ ಅಧಿಕಾರಿ ಹೀಗೆ ಯೋಚಿಸರಬೇಕು. ಆದರೆ ಆತ ತನ್ನ ಸಂದೇಹಗಳನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಲಿಲ್ಲ.
"ಹಾಗೇ ಆಗಲಿ. ನಿನ್ನ ತಂದೆಗೆ ಕಾಹಿಲೆ ಹೌದೋ ಅಲ್ಲವೊ ತಿಳಿದುಬರಬೇಕು. ಮನೆಯ ಅಡ್ರೆಸ್ಕೊಡು... ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಬೇರೆ ಮಾತಾಡ್ತೀಯಾ, ನಿನ್ನ ಕಳ್ಳ ಅಂತ ಹೇಳೋದು ಹ್ಯಾಗೆ?".
ಆ ಮಾತಿನಲ್ಲಿ ಕೃತಕ ಏನಯವಿತ್ತು. ಆದರೆ ಆಗ ನನಗೆ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಅದು ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ.
"ವಿಚಾರಿಸಿ ತಿಲ್ಕೊಳ್ಳಿ ಸಾರ್. ಆದರೆ ನಮ್ಮನೇಗೆ ಪೋಲೀಸರು ಹೋಗ್ಬಾರದು. ನಮ್ಮ ತಂದೆ ನೊಂದ್ಕೋತಾನೆ ಸಾರ್."
"ಆಗಲಿ ಅಡ್ರಸ್ ಕೊಡು."
ನಾನು ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಅಡ್ರಸ್ ಕೊಟ್ಟ.
ಅದು ಕೈಸೇರಿದೊಡನೆ ಆ ಅಧಿಕಾರಿ ನಕ್ಕ. ಘಾತವಾಯಿತೆಂದುಆಗ ನನಗೆ ತಿಳಿಯಿತು.
"ನಿನ್ನ ಹೊಡೆದುಮಾಡಿ ಅಡ್ರಸ್ ತಿಳಿಕೊಬೇಕಾದ ತೊಂದರೇನೆ ತಪ್ಪೊಯ್ತಲ್ಲೊ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಸಾಹೇಬ!ಇಷ್ಟು ಸುಲಭವಾಗಿ ಸಿಕ್ಹಾ ಕ್ಕೊಳ್ಳೋನು ನೇನೆಂತಾ ಕಳ್ತನ ಮಾದ್ತೀಯಾ?"
ನನಗೆ ಅಳು ಬಂತು.ನ್ಯಾಯದ ರಕ್ಷಕರಾಗಿದ್ದ ಆ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳನ್ನು ನಾನು ಮನಸಾರೆ ದ್ವೇಷಿಸಿದೆ.ಅಂತಹ ಕ್ಷುದ್ರ ಜಂತುಗಳ ಮುಂದೆ ನನ್ನ ಅಸಹಾಯತೆಯ ಕಣ್ಣನೀರು ಹರಿಯಬಾರದೆಂದು ಅದನ್ನು ಹತ್ತಿಕ್ಕಿದೆ.
ಆ ಅಧಿಕಾರಿ ಇಬ್ಬರು ಪೋಲೀಸರೂ ಹೊರಟುಹೋದರು ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಹೊರಟುಹೋದರು.ಲಾಕಪ್ಪಿನ ಮುಂದೆ ಕುಳಿತಿದ್ದ
