ಕರ್ನಾಟಕ ನಂದಿನಿ ಇಪ್ಪತ್ತನೆಯ ಪ್ರಕರಣ, ಕೆಳಗೆ ಇಟ್ಟರು, ಆಗ ಅವರು ಸುತ್ತಲೂ ನೋಡಿದರು; ಒಬ್ಬ ನಾದರೂ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ. ಸಂಕೇತಮಾಡಲು, ಒಂದು ಗೂಡೆ (ಆರೋಗ್ಯ) ಯಿಂದ ಶಿವಾಜಿಯ, ಎರಡನೆಯ ಬುಟ್ಟಿಯಿಂದ ಸಾಂಬಾಜಿ ಎರಡುಮೂರು ದಿನಗಳ ತರುವಾಯ ಶಿವಾಜಿಯ ರೋಗವು ಯೂ ಹೊರಕ್ಕೆ ಬಂದು ಭಗವಂತನನ್ನು ಸ್ತೋತ್ರಮಾಡಿದರು. ಗುಣವಾಯಿತೆಂದು ಪ್ರವಾದವೆದ್ದಿತು, ಹಿಂದುಗಳೂ,
- ತಡೆಮಾಡದೆ ಅವರಿಬ್ಬರೂ ಪ್ರಕಾರದ ಇದಿರಿಗೆ ಹೋದರು. ಮುಸಲ್ಮಾನರೂ ಸಂತೋಷಪಟ್ಟರು. ಔರಂಗಜೇಬನು ಕತ್ರಿದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಜನರು ತಿರುಗಾಡುವುದು ಕಡಿಮೆ; ಆದರೂ ಈ ವರ್ತಮಾನವನ್ನು ಕೇಳಿ, ಯಥೋಚಿತವಾಗಿ ಸಂತೋಷ ಅಡಿಗಡಿಗೆ ಕೆಲವರು ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದರು. ಶಿವಾಜಿಗೆ ಇದು ವನ್ನು ತೋರ್ಪಡಿಸಿದನು.
ಹೊಸದಲ್ಲ, ಸಾ೦ಬಾಚಿಯು ಹೆದರುತ್ತಿದ್ದನು, ಧೀರನಾದ ನಗರದಲ್ಲಿ ಸಂತೋಷವುಂಟಾಯಿತು, ಬ್ರಾಹ್ಮಣರಿಗೂ, ಶಿವಾಜಿಯ ಸ್ವಲ್ಪ ಅಥೈರ ಪಡದೆ ಇರಲಿಲ್ಲ. ದೇವಾಲಯಗಳಿಗೂ ಶಿವಾಜಿಯು ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಹರಕೆಗಳ ಎದೆಯ ಗುಂಡಿಗೆಯು ಹೊಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರಲು, ಇಬ್ಬರೂ ನ್ನು ಕಳುಹಿಸತೊಡಗಿದನು, ಅಂಗಡಿಗಳಲ್ಲಿ ಸಿಹಿಯಾದ ಪಾಕಾರವನ್ನು ಸೇರಿದರು, ಅಲ್ಲಿಯ ಕಾವಲುಗಾರನೊಬ್ಬನು ಪದಾರ್ಧಗಳನ್ನು ಬೆಲೆಕೊಟ್ಟು ತರಿಸಿ, ದೊಡ್ಡ ಮನುಷ್ಯರ < ಅಲ್ಲಿ ಹೋಗುವವರು ಯಾರು?” ಎಂದು ಅವರನ್ನು ಮನೆಗೆ ಕಳುಹಿಸಿದನು ವೈದ್ಯರಿಗೆ ಯಥೋಚಿತವಾಗಿ ದ್ರವ್ಯ ಕೇಳಿದನು. ವನ್ನು ಬಹು ಮಾನಮಾಡಿ, ಸಂತೋಷ ಪಡಿಸಿದನು; ಮಸೀದಿ ಶಿವಾಜ -ನಾವ ಗೋಸಾಯಿಗಳು.. ಗಳಿಗೂ, ಫಕೀರರಿಗೂ ಕಾಣಿಕೆಗಳನ್ನು ಕಳುಹಿಸಿದನು. (ಹರೇರ್ನಮ ಹರೇರ್ನಾಮ, ಹರೇರ್ನಾಮೈವ ಕೇವಲಂ?” ಚಕ್ರವರ್ತಿಯ ಮನಸ್ಸು ಹೇಗಿದ್ದಿತೋ, ತಿಳಿಯದು, ಪಟ್ಟಣಿ ಕಾವಲು:--ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿರುವಿರಿ? ಗರು ಮಾತ್ರ ಶಿವಾಜಿಯ ಔದಾಸ್ಯಕ್ಕೆ ಬಹಳ ಸಂತೋಷ ಶಿವಾ. -ಮಧುರಾ ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಕೆ ಪಟ್ಟು, ಅವನನ್ನು ಹೊಗಳುತ್ತಿದ್ದರು, “ಡಲ್ಲಿಕಾಲಡ್ಡು” ಮೇರೆ « ಕತಾನಾಸ್ಟ್ವಗತಿರಸ್ಯಧಾ.” ಯಲಾರಂಭಿಸಿತು, ಯಾರಾದರೂ ಈ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ಇಬ್ಬರ ಬಾಗಿಲನ್ನು ದಾಟಿದರು, ಗೋಡೆಯ ಹೊರಗೆ ವಿಚಾರಹೊಂದಿದರೋ, ಇಲ್ಲವೋ, ತಿಳಿಯದು, ಚಕ್ರವರ್ತಿ ಕೂಡ ಬಾಗಿಲುಗಳಿದ್ದುವು, ಅವುಗಳನ್ನು ದಾಟಿ, ಅವರು ಯು ಮಾತ್ರ ಚಿಂತಾಕ್ರಾಂತನಾದನು. ವೇಗವಾಗಿ ಮುಂದಕ್ಕೆ ಹೋದರು, ದೂರದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮರ * ದೊಡ್ಡದೊಡ್ಡ ಗೂಡೆಗಳಲ್ಲಿ ಮಿರಾಯಿಯನ್ನು ಇಡಿಸಿ, ಕೈ ಒಂದು ಕುದುರೆಯ ಕಟ್ಟಲ್ಪಟ್ಟಿತು, ನೋಡಲು ಶಿವಾಜಿಯು ದೆಹಲಿಯಲ್ಲಿರುವ ಹಿಂದೂ, ಮುಸಲ್ಮಾನ್ ಅದು ತಾನಾಜಿಯು ಹೇಳಿದ ಕುದುರೆಗೆ . ಸ್ನೇಹಿತರ ಮನೆಗೆ ತಾನೇ ಕಳುಹಿಸುತ್ತಿದ್ದನು, ಆ ಗೂಡೆ ಶಿವಾ-ಭಾಯಿ ಅಶ್ವ ರಕ್ಷಕ್, ತುಂಡಾರಾನಾಮ್ಕ್ಯಾ ? ಗಳು ಸುಮಾರು ನಾಲ್ಕು ಆಯ್ತು ಅಡಿಗಳ ಎತ್ತರವಾಗಿದ್ದು ವು. ಅ:-ಜಾನೀನಾದ್, ಒಂದೊಂದನ್ನು ಅಯಸ್ಥರುಮಂದಿ ಹೊತ್ತುಕೊಂಡು ಹೋಗು ಶಿವಾ.-ಕಹಾಂಜಾತೇಹೋ? ಆದ್ದರು, ಈ ಪ್ರಕಾರ ಕೆಲವು ದಿನಗಳು ರುಚಿಯಾದ ಸದಾರಿ ಆ -ಮಧುರಾಪುರಿ. ರ್ಥಗಳನ್ನು ಧಾರಾಳವಾಗಿ ಹಂಚುತ್ತಿದ್ದನು. ಶಿವಾ:-ಸಬ್ರೀಕ್ ಹೈ ? ಒಂದು ದಿನ ಸಾಯಂಕಾಲ ಶಿವಾಜೆಯ ಬಿಡಾರದಿಂದ ಎರಿ ಶಿವಾಜಿಯು ಕುದುರೆಯಮೇಲೆ ಹತ್ತಿ, ಸಾಂಬಾಜಿಯನ್ನು ಡು ದೊಡ್ಡ ಬುಟ್ಟಿಗಳು ಈಚೆಗೆ ಬಂದುವು. ಇವು ಯಾರ ತನ್ನ ಹಿಂದೆ ಕುಳ್ಳಿರಿಸಿಕೊಂಡನು, ಆ ರಾತ್ರಿಯ ವೇಳೆ, ಹಳ್ಳಿ ಮನೆಗೆ” ಎಂದು ಕಾವಲುಗಾರರು ಕೇಳಲುರುಚಾ ಜಯಸಿಂ ಗಳಲ್ಲಿ ನಿಶ್ಯಬ್ದವಾಗಿರಲು, ಅವರು ಪ್ರಯಾಣವಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಗರವರ ಮನೆಗೆ” ಎಂದು ವಾಹಕರು ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರವಿತ್ತರು, ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ನಕ್ಷತ್ರಗಳು ಮಿಣುಕುತ್ತಿದ್ದುವ, ಮೋಡಗಳು ಕಾವಲುಗಾರರು:-ಇನ್ನು ಎಷ್ಟು ದಿನಗಳವರೆಗೆ ನಿಮ್ಮ ಆಕಾಶವನ್ನು ಅವರಿಸಿದ್ದುವು, ವರ್ಷಾಕಾಲವದುದರಿಂದ ಪ್ರಭುಗಳು ಈರೀತಿಯಾಗಿ ಮಿರಾಯಿಯನ್ನು ಕಳುಹಿಸುತ್ತಿರು ಯಮುನಾನದಿಯು ತುಂಬಿ ವೇಗವಾಗಿ ಹರಿಯುತ್ತಿದ್ದಿತು. ವರು?~ಎಂದು ಕೇಳಿದರು. ದಾರಿಯು ಕೆಸರಿನಿಂದ ತುಂಬಿದ್ದಿತು, ಶಿವಾಜಿಯು ಆತುರ « ನಾಳೆಗೆ ಸರಿ.” ಎಂದು ಹೇಳಿ ವಾಹಕರು ಹೊರಟು ದಿಂದ ಕುದುರೆಯನ್ನು ಓಡಿಸುತ್ತಿದ್ದನು. ಹೊದರು, ಹೀಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರ ಹೋಗಿ, ನಿರ್ಜನಪ್ರದೇಶ ದೂರದಲ್ಲಿ ಕುದುರೆಯ ಕಾಲಿನ ಶಬ್ದವನ್ನು ಶಿವಾಜಿಯು ದಲ್ಲಿ ಕತ್ತಲೆಯಾಗಿರುವ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಅವೆರಡು ಬುಟ್ಟಿಗಳನ್ನು ಕೇಳಿದನು. ಆಗ ಅವನು ಅಡಗಿಕೊಳ್ಳಲು ಯೋಚಿಸಿದನು;
