ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳೂ ಕನ್ನಡನುಡಿಯ ೧ ೧ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಕೆ ಚಿಂತೆಯಿಲ್ಲೆಂದು ಹೇಳಿರುವಳು, ಮನೋವಾಕ್ಕಾ ಪತಿವ್ರತಾ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಅದ್ವಿತೀಯಳಾದ ಅರುಂಧತಿಯ ಯಗಳಲ್ಲಿಯ ಸ್ತ್ರೀಯರಿಗಿಂತಲೂ ಅಧಿಕ ಬಲಶಾಲಿಯೆಂದು ಕೀರ್ತಿಯು, ಪ್ರಪಂಚಕ್ಕೆ ಪೋಷಕನಾದ ವಿಷ್ಣುವಿಗೆ ಸಹಾಯ ಅಂಗೀಕೃತವಾಗಿರುವ ಪುರುಷವರ್ಗವು ದುರಾಶೆಯನ್ನು ಸಂಸತ್ತಿಯನ್ನು ಒದಗಿಸುವ ಲಕ್ಷ್ಮೀದೇವಿಯ ಅತಿತ್ವಕ್ಕೆ ತೂರಿಸಿಯೋ ಭಯ ಪ್ರದರ್ಶನದಿಂದಲೋ, ಅಬಲೆಯರನ್ನು ವು, ಸರಸ್ವತಿಯಂತ ನಿರ್ದುಷ್ಟವಾಗೈಭವವ, ಸಗರ ಚಕ್ರವ ದುರ್ಮಾರ್ಗಕ್ಕೆ ಎಳೆದಹರು, ಸ್ತ್ರೀಯರು ದುರ್ಮಾರ್ಗಿ ರ್ತಿಯ ಪತ್ನಿ ಕೇಶಿನೀದೇವಿಯಂತ ವಂಶೋದ್ಧಾರಕನಾದ ಗಳಾಗುವುದು ಹೇಗೆ? ವಾಸ್ತವಿಕವಾಗಿ ಸ್ತ್ರೀಯನ್ನು ಅಗ್ನಿ, ಮಗನನ್ನೇ ಪಡೆಯಬೇಕೆಂಬ ಸ್ಮೃತಿಯು, ಯಮನೊಡನೆ ಶಿಖೆಗೆ ಹೋಲಿಸಬಹುದು, ಅಗ್ನಿಯನ್ನು ಎಚ್ಚರಿಕೆಯಿಂದ ಸಂವಾದಮಾಡಿದ ಸಾವಿತ್ರಿಯ ಮೇಧಾಶಕ್ತಿಯು, ವಸ್ತಾಪ ಉಪಯೋಗಿಸುವವರೆಗೂ ವ ನ ಬೆಳಕಾಗುವದು, ಆತ್ಮ ಹರಣಕಾಲದಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನು ಮಾನವನ್ನು ಕಾಪಾಡುವ ಪೋಷಣೆಯಾಗುವುದು, ಮೈ ಮರೆತ ಬೆಂಕಿಯನ್ನು ನೋಡಿ ಸಿಂಪಿ ಬ್ರೌಪದಿಯ ಧೃತಿ, (ಸಂಪಿಗೆ) ರಿವಣಸಂಖಾರಾ ಕೊಳ್ಳದೆ ಹೋದಲ್ಲಿ ಮನೆಯೂ ಸಬ್ಸೈ, ಆತ್ಮನಾಶವಾಗಿ, ನಂತರದಲ್ಲಿ ಸೀತಾದೇವಿಯ ಪೂರ್ವದಲ್ಲಿ ತನ್ನನ್ನು ಹಿಂಸಿ ಊರು ಕೇರಿಯ ಸುಟ್ಕ ಹೋಗುವದಲ್ಲದ? ಆದುದರಿಂದ ಸತಲದ್ದ ರಾಕ್ಷಸಿಯರಿಗೆ ತೋರಿದ ಕಮೆ-ಈ ದಿವ್ಯಗುಣ ಸ್ತ್ರೀಯರನ್ನು ಅಪಾಯದಿಂದ ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದೇ ಗೀತಾ ಗಳು ಇವರುಗಳನ್ನು ಆದರ್ಶನಾರೀಮಣಿಯರನ್ನಾಗಿ ಚಾರಸ ಸದಪದೇಶವಲ್ಲವೆ? ಮಾಡಿರುವುವು - ಲೋಕದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ವಸ್ತುಗಳಲ್ಲ ಯ ಶ್ರೇಷ್ಠವಾದ ಲೋಕ ಕಲ್ಯಾಣಕರವಾದ ಈ ಗುಣಗಳಿಂದ ಶೋಭಿತಯ ಗುಣವೆಲ್ಲವೂ ಪರಮಾತ್ಮನ ದಿವ್ಯಾ೦ಶವೆ೦ದ. ಆಸ್ತಿಕ ಸಿದ್ಧಾಂ ರಾಗಿ, ಸುಮಂಗಲಿಯರಾಗಿ, ಸತ್ಸಂತಾನವನ್ನು ಪಡೆದು ತವಾಗಿರುವುದು, ಭಗವಭೂತಿಯನ್ನು ಸ್ತ್ರೀಯರು ಲೋಕಯಾತ್ರೆಯನ್ನು ನಡೆಸುವ ನಾರೀಮಣಿಯರೇ ಅವ ಯಾವಗುಣಗಳಮೂಲಕ ತಿಳಿಯತಕ್ಕದೆಂಬುದನ್ನು ಶ್ರೀ ತರಿಸಿ, ಲೋಕಕ್ಕೆ ಮಂಗಳ ಪರಂಪರೆಯನ್ನುಂಟುಮಾಡಲೆಂ ಕೃಷ್ಣ ಭಗವಾನನು « ಕೀ (೧), ಶ್ರೀ (೨), ವಾಕ್ ತ ಬುದೇ ನಮ್ಮ ಆಶಯವಾಗಿದೆ (೩), ನಾರೀಣಾ೦, ಸ್ಮೃತಿಃ ,೪), ದಧಾ (೫), ಧೃತಿಃ (೬), ಕ್ಷಮಾ (೭) ” (ಅಹ೦) ಎಂದು '-' Tಡಿಸಿರುವನು ಇತಿ ಶುಭಂ! (ಭಗವದ್ಗೀತಾ-X-೩೪) ಎಂದರೆ ಸ್ತ್ರೀ ರಲ್ಲಿ ಈ೬ ಗಣ (ಅಪ್ರಮೇಯ ಶರ್ಮ-ನಂಜನಗೂಡು.) ಗಳು ನಿರತಿಶಯವಾಗಿ ಇರತಕ್ಕುದೆಂದು ಭಾವವು. ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳೂ ಕನ್ನಡನುಡಿಯ. [ಲೇಖಕ - ವಿದ್ಯಾರ್ಧಿ, ಕ, ಶಂಕರಭಟ್ಟಿ, ಮಂಗಳೂರು | ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಜನಾಂಗದ ಉನ್ನತಿಗಾಗ ಅವನತಿಗಾಗಲಿ ಕಾರದ ಫಲವನ್ನು ತೋರಿಸುವುದು, ಹೀಗೆ ಮಾಡದೆ ವಿದ್ಯಾ ಅದರದರ ತರುಣ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳೇ ಕಾರಣಭೂ ತರೆಂದು ನಾವು ರ್ಧಿಗಳು ಪಾರಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗಿ, ಅಲ್ಲಿ ಉಪಾಧ್ಯಾಯರು ಕಲಿ ಹೇಳಬಹುದು, ಏಕೆಂದರೆ, ಹಿರಿಯರ ಕೆಲಸವಾದ ಒಳಿಕ ಸದದನ್ನು ಮಾತ್ರ ಕಲಿತು ಅಷ್ಟೇ ತಮ್ಮ ಅಭ್ಯಾಸಕ್ಕೆ ಸೇರಿ ಅವರ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸಿ, ಅವರ ಹಿಡಿದು ತೋರಿಸಿ ದುದೆಂದಿದ್ದರೆ ಏನೂ ಪ್ರಯೋಜನವಿಲ್ಲ, “ಕಟ್ಟಿಕೊಟ್ಟ ಕೊಟ್ಟಿರುವ ಕಾರವನ್ನು ನಿವ- ಹಿಸುವ ದಕ್ಷತೆಯನ್ನು ನಡೆ ಬುತ್ತಿಯ ಹೇಳಿಕೊಟ್ಟ ಬುದ್ದಿಯ ಎಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಬರು ಯಬೇಕಾದುದು, ಈ ವಿದ್ಯಾರ್ಧಿಗಳನ್ನೇ ಸೇರಿರುವುದು, ಇದು?” ಎಂಬ ಗಾದೆಯು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ತಿಳಿದುದಾಗಿಯೇ ಇರ ಇಂತಹ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ತಮ್ಮ ಚಿಕ್ಕವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಯೆ ಮಾತೃ ಬಹುದು, ಅಲ್ಲದೆ,ಚಿಕ್ಕಂದಿನ ವಿದ್ಯಹೊರಗುo ಚೂಡಾರತ್ನಾ” ಭಾಷೆಯಮೇಲೆಯೂ ಮಾತೃದೇಶದಮೇಲೆಯೂ ಪ್ರೀತಿಯ ಎಂಬ ನೀತಿಯನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿ, ಚಿಕ್ಕಂದಿನಲ್ಲಿಯೇ ನಮ್ಮ ೩ರಿಸಿ ತದನುಗುಣವಾಗಿಯೇ ಕಾರ್ಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರವರ್ತಿಸುತ್ತ ಅಕ್ಕರೆಯ ನಾಡನುಡಿ, ನಾರಿನವಿಷಯаಗಿ ಕಕ್ಕುಲಿತೆಯಿಂದ ಬಂದರೆ, ಪ್ರಾಸ್ತವಯಸ್ಕರಾದಮೇಲೆ, ಅವರಲ್ಲಿ ಬಾಲ್ಯ [ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ) ನೋಡುತ್ತ ಬರಬೇಕಾದುದು ನಮ್ಮ ದಿಂದ ಮನೆಮಾಡಿಕೊಂಡಿರುವ ಸದ್ದು ದ್ಧಿಯು ಅದರಂತೆ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ಕರ್ತವ್ಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರಧಾನಮದುದು, ಅದರಂತಯ
