H೦೬ ಎಪ್ಪತ್ತಮೂರನೇ ಆಧಿಯು. ಖಾಹಾರಿಯಾವ ಆ ಭಕ್ತರಿಗೆ ದುಃಖವನೀವ ಸಾಮಾನ್ಯ ಜ್ಞಾನ ಶಾ ಸ್ವ ಜ್ಞಾನವನಾದ ನವಜನರೂಪನಾದಂಥ ನಿನಿಗೆ ನಮಸ್ಕಾ ರ; ಯೋಗಿಗಳಿಗೆ ಯೋಗಸಿದ್ಧಿಯ ನೀವೆಂಥಾ ದರಮವನ್ನು ನೀನು,ಮಹಾ ಜೋಗಿಯುಸೇನ್ನುತವನ್ನುಗಳಿಗೆ ತಪತಿಫಲವ್ವ ಮಂತ್ರಸ್ತರೂಸಿಯು ಇನ್ನು ಮುತ್ತಫಲವು ನೀನೆ, ಮಹಾಪಾನಸ್ಕರವವು ನೀನೆ, ಮಹಾಪಾಸಿ ಯನೀನು ಮಹಾಯಜ್ಞವನೀನ್ಯುಯಜ್ಞಫಲವಾಯಕನೂ ಸರ್ವವು ನೀನು,ಸರ್ವವ್ಯಾಪಿಯಾಗಿ ಸಮಸ್ಯವನ್ನು ಕಂಡುದನುನೀನ್ನು ಸರ್ದರಂ ಕೃಪೆಯಿಂದ ನೋಡುವನು ನೀನು ಸೀಲೇಸರ್ವಭೋವು ಸರ್ವಕರ್ತೃ ವುಸರ್ವಸಂಚಾರಕನು, ಯೋಗಿಗಳ ಹೃದಯದಲ್ಲಿನ ವಸ್ತುವುದೇನು, ನೀ ನುಹೊರತಾದ್ದು ಲೇಶಮಾತ್ರವುಇಲ್ಲ ಸತ್ಯ ಗ•ಣದಿಂ ವಿದ್ಯುವಾಗಿ ರಕ್ಷಿಸು ವೈರಜೋಗುಣದಿಂ ಬ್ರಹ್ಮನಾಗಿ ಸೃಜಿಸವೆ ತಮೋಗುಣಸರಜದವಾಗಿ ಲಮ ಕರ್ತನಾದ ಮಹಾರನನ್ನು ವಧವಾಹನನಾದ ದರಕಿದನು ನೀನೆ ಉಗ್ರನ್ನು ಭುಜಂಗಭೂಷಣನ್ನು, ಮಹಾಭೀಮಸುಯಮನಿಗೆ ದ ಮನ್ನು ಕಾಲಾಗ್ನಿರುದ್ರನಾಗಿ ಅಂತ್ಯದಲ್ಲಿ ಸುಹಾರವಮಾಡುವನು ನೀನೆ, ಪ್ರಕೃತಿವರ-ವರದನಾಗಿ ಮೆಹತತ ಮೊದಲಾದ ಸಕಲ ಪ್ರಪಂಚದ (ು ಕಣ್ಣಮಟ್ಟಿ ತೆಗಿಯುವ ತರೆಳು ಸೃಷ್ಟಿಸುವೆ ಸ್ಥತಂತಿವಾದ ಕಪಾಲಧಾರಿಯಾದ ವಿನೋದಮೂರ್ತಿಯtನೆ, ಎಲೆ ಗಂಗಾಧರನೆ! ಕುತವಲ್ಲದ ರುಂಡವಾಲೆಸನೀನು ಇಳ ಮುವಲ್ಲಿ ವಸಲ್ಪಟ್ಟ ಬ ) ಹ್ಯಾವಿಗಳ ಎಣಿಸುದಜದಮಾಲಿಕೆ, ಎರೈ ಶಂಭುವೆ: ಸಿ೦ದ ಈದ್ರದ ಚವು ಅದು ಕಾರಣ ಸಕಲವವಚವುಗೆ, ವೇದಗಳಿ೦ನ್ನುತಿಸಲು ಶಕ್ಯ ವಲ್ಲದಂಥಾ ನಿನ್ನ ಸ್ತುತಿಸ೫ಆರಿಗೆಶಕ್ಕವಾಧೀತು? ಸೋತ್ರವಮಾಡಿಸಿ ಕೊಂಬುವಸನೀನೆನ್ನುತಿಸುವನುನೆ, ಸ್ಫೂತ ವುಸೀನೆ, ತಾಓಂ ನಮಃ ಶಿವಾಯ' ಎಂಬ ಆನವಾತ್ರವಲೈನಲ್ಲದೆ ಮತ್ತೇನುರಿಟಿ ನನ್ನ ಮರೆಸು, ಮತ್ತು ಮತ್ತು ನಿಗೆ ನಮಸ್ಕಾರ, ಹೀಗೆಂದು ಒಹ್ಯ ಸುಸ್ತುತಿಸಿ ಸಾಷ್ಟಾ೦ಗನವಸಾರವೆಂಮಾಡಲು ಬ್ರಹ್ಮನು ಗೆ ಸಂತೆ ೩ ದವನೊರೆಸಿಂತೆಂದನು, ಎಣಿಸಿರಿಜೆ! ಈಗಹ್ಮನು
